jummie!

Vanavond aten wij rode kool uit de wok, jummie. Ik heb het recept jaren geleden uit een tijdschrift geknipt (waarschijnlijk de Libelle) en steeds zuinig bewaard want ik wíst dat er óóit een dag zou komen dat ik het met jullie wilde delen ;-) En Ed, nou niet weer over Sonja beginnen hè...

RODE KOOL UIT DE WOK (4 personen)

wat je nodig hebt:
een handje rozijnen, in warm water geweld
rood kooltje, in dunne reepjes gesneden en gewassen
scheutje zonnebloemolie
200 gram magere gerookte spekblokjes
een ui, gesnipperd
balsamico azijn
donkerbruine basterdsuiker
twee zoetzure appels (vinden wij een beetje veel...)
zout, versgemalen peper

bereiden:
Verhit in de wok een scheutje zonnebloemolie. Bak hierin de spekjes op half hoog vuur 5 min. Snipper intussen de ui en voeg die na 5 min. toe. Bak alles op hoog vuur tot de ui gaat kleuren. Voeg de rode kool toe en schep goed om. Roerbak 5 min. op hoog vuur. Blus de kool af met een flinke scheut balsamico-azijn en een scheutje water en zet het vuur lager. Voeg 2 eetlepels bruine basterdsuiker toe en schep goed om. Dek de wok af met een deksel en laat de kool zachtjes beetgaar stoven (15 min.). Snijd intussen de geschilde appels in blokjes en giet de rozijnen af. Schep vlak voor het serveren de appel en de rozijnen door de kool. Breng op smaak met zout en peper en evt. meer suiker.

anno 1953

Gisteren was Rob jarig. Bouwjaar 1953 dus reken maar uit. Normaal gesproken zijn we op onze verjaardagen vrij, maar dat lukt soms niet, we hebben allebei gewerkt. Wel zijn we 's avonds uit eten geweest bij de Mexicaan. Rob heeft weer lekker zitten smullen van 'zijn' garnaaltjes.
Het is er trouwens heel vrolijk ingericht, tot aan de damestoiletten aan toe. Daar hangen gouden barok schilderijlijstjes met foto's van bodybuilders, hahaha. Och ja, het oog wil ook wat he ;) Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er op de herentoiletten hangt...

schaatsen

Mijn broer is naar mijn eigenste bescheiden mening zó sportief, hij is wel sportief voor tien! Dat is gelijk ook een mooi excuus voor mij want dan hoef ik,
a-sportieveling die ik ben, niks meer te doen. Want dat doet hij al voor me snappie, komt dat even mooi uit...
Vandaag heeft hij op de Weissensee de Alternatieve Elfsteden Toertocht gereden. Superbroertje, het is weer een geweldige prestatie, ik ben trots op je! KUS!
Update: Vandaag, 22 januari, heeft Ger er nog ZEVEN rondjes aan vastgeplakt. Dat is 87,5 kilometer! Wat een bikkel he?

eigenlijk...

Vanmiddag een lekker broodje gegeten, naar een recept van Sonja Bakker:

- zelf afgebakken pistoletjes, doormidden gesneden
(moest eigenlijk een Italiaanse bol zijn met halvarine)
- een plakje gegrillde achterham

(moest eigenlijk een plakje kipfilet zijn)
- plakjes appel, elstar, geschild
(moest eigenlijk granny smit met schil zijn en een paar druiven)
- plakjes mozzarella
(moest dat niet eigenlijk de lightversie zijn?)
- beetje paprikapoeder

Broodjes (niet te dicht) onder de voorverwarmde grill zetten tot de kaas gesmolten is (moest eigenlijk tot de kaas kleurt...).

Het was eigenlijk best een lekker broodje ;)

PLAN, speciaal voor Ed...

maar ook voor ieder ander die interesse heeft:
PLAN (voorheen Foster Parents) is een organisatie die wel zo'n beetje bij iedereen bekend is denk ik. Op internet is het een en ander te vinden over de organisatie en hoe het werkt, klik maar eens op PLAN.
Er is wel eens commotie geweest over het reilen en zeilen van de organisatie, en ik heb ook in mijn omgeving wel eens een minder positief bericht gehoord, maar eerlijk gezegd heb ik me daar nooit zo druk over gemaakt. Als er negatieve berichten in de media verschenen kregen we daarover steeds uitleg in een brief en dat was mij genoeg. Ik ben een tamelijk positief ingesteld mens en heb er nog steeds vertrouwen in. Wat financiële ondersteuning in het algemeen betreft: het verhaal van de strijkstok en wat daar wel niet aan blijft hangen zal gerust niet altijd uit de lucht gegrepen zijn, maar als je niks geeft weet je zeker dat ze ook niks krijgen. Het is een manier van denken... Daarom zijn wij nog steeds, al jaren, sponsorouders, eerst van een kind, maar sinds juli 2008, via een notariële akte, van twee kinderen. Hoe dat werkt kun je hier lezen.
Wat wij zelf gemerkt hebben is dat je geen al te hoge verwachtingen moet hebben van het contact met je sponsorkind. De kinderen kunnen vaak nog niet schrijven, de ouders soms ook niet, dus dan wordt er bijvoorbeeld een tekening en een door een 'community worker' geschreven berichtje gestuurd. Ik ben zelf ook niet zo'n trouwe schrijver, daar moet ik een beetje meer mijn best voor doen. En, zoals Annelies en Joan bij de reacties in het vorige PLANberichtje al zeiden, kaarten doen het ook altijd goed.
Nou hoop ik maar dat ik jullie interesse een beetje gewekt heb, want nieuwe sponsors zijn altijd welkom :)

PLAN

Al jaren zijn we sponsorouders bij PLAN, voorheen Foster Parents. Dat is begonnen bij Rob op zijn werk. Wij onderhielden namens de collega's de contacten met twee (families van) kinderen. Toen op zijn werk het een en ander veranderde zijn zij met een van die kinderen doorgegaan en is het andere kind bij ons terechtgekomen. Sinds vorig jaar is daar Louegie bij gekomen, op voorstel van PLAN. Je kunt namelijk een tweede kind helpen terwijl dat maar iets meer kost, de rest krijg je terug via de belasting. Net voor de Kerstdagen kregen we bericht dat bij Mébougnon uit Benin (het 'eerste' kind, maar de derde op rij als ik het goed onthouden heb) de doelen gehaald zijn en dat een nieuw kind zal worden voorgesteld. Dus kregen Jasper en Laura een nieuw zusje ;) Nankan uit Mali.
Ik ben niet zo'n trouwe schrijver al neem ik het me wel elke keer voor. Misschien dat het me dit jaar beter lukt. Het is toch eigenlijk niet zo ingewikkeld om een paar keer per jaar een kaartje of een briefje te sturen. Laat ik maar eens beginnen met een paar plaatjes van winters Nederland :)

update: Gisteren(zondag)avond gelijk maar even twee briefjes geschreven. Best leuk en zo klaar eigenlijk. Straks even naar de brievenbus... En Annelies, die kaarten gaan er ook komen, thx.

bellen blazen - een halfje

Dit is mijn inzending voor de dec/jan-wedstrijd van Scrapoholic. Het 'halfje' (6x12inch) is een stuk van een transparant. Papier van me and my big ideas, (bij De Creatieve Vlinder gekocht) en een stukje vellum. Verder o.a. knoopjes gebruikt, raindrops en nog andere doorzichtige plakkertjes, die ik voor een deel gekleurd heb met alcoholinkt. Zo lopen de zeepbellen a.h.w. door van de foto op de layout.
Het is trouwens lastig fotograferen zo'n transparant, je krijgt altijd ergens schaduw. Dankzij Rob, zijn ministudio en zijn camera komt het toch nog goed uit de verf.

Klik maar weer op het plaatje als je het wat groter wilt zien.

't is een pracht!

Gisteren zijn we naar Amsterdam geweest, maar ja, dan moet je ook weer terug he... Het eerste stuk was er weinig aan de hand maar de laatste kilometers konden we niet harder rijden dan 40-45km/u. Bij thuiskomst lag er weer een dik pak verse sneeuw en vanmiddag hebben we daar effies lekker van genoten, onze neuzen zijn weer fris ;) Het plaatje is bij ons in het park genomen. Is het geen pracht?

nieuwjaar

We waren niet zo vroeg op, op deze eerste dag van 2010. Tsja, dat krijg je als het wat later geworden is he. En we worden een daggie ouwer ;) dus dan sta je niet om acht uur weer fris en fruitig naast je bed. Gisterenavond hebben we lekker met z'n tweetjes aan de hapjes en drankjes gezeten en naar Guido Weijers gekeken. We hadden nog nooit iets van hem gezien maar ik vind hem geweldig! Wat een leuke eindejaarsshow! Om twaalf uur gingen de bubbels open en hebben we een paar foto's gemaakt. Da's nog best moeilijk zo met in één hand de camera en in de andere een glaasje, hahaha. Toen naar buiten om naar het vuurwerk te kijken en de buren een goed nieuwjaar te wensen. We hebben gezellig een poosje bij de overburen gezeten, lekker zitten kletsen, en daarna thuis nog de champagne opgemaakt. Het was dus een latertje :) Vandaar dat onze nieuwjaarswens ook wat later op de dag komt:

ALLEMAAL EEN GOED EN GEZOND 2010 GEWENST!