Netflix

Netflix, het komt er bij mij soms een hele tijd niet van en soms kijk ik misschien wel een beetje te veel. Met series zit er bij mij altijd het gevaar in dat ik ga bingen, maar ik haak ook vaak al na een paar afleveringen af omdat het me niet kan boeien. Ik kijk liever films. Sommige zelfs vaker dan één keer, omdat het zo mooi was en ook omdat het verhaal een beetje is weggezakt. Dat had ik laatst met “Little Women”, echt een oja-film. Maar mooi was-ie, dus dat vind ik dan niet erg.

First Knight was er ook zo een, daar was ik ook de helft van vergeten. Ik wist wel dat ik het jaren geleden een mooie film vond en hey, Richard Gere en Sean Connery in een en dezelfde film… 😉
Hij is wel van mijn shortlist gevallen hoor, ik schoot bij veel stunts spontaan in de lach. Het was soms net iets te heldhaftig😂.

En dan een topper, die ik misschien nóg wel tien keer zou willen zien: Chocolat! Dat is echt een juweeltje, die staat zeker in mijn top 10! Een pracht van een verhaal, prachtig gespeeld door prachtige acteurs, ja Johnny Depp was ook niet mis hoor. 😍
Gaat dat zien dames en heren!

Nebel im August

In deze tijd van het jaar verschijnen er weer allerlei films en documentaires op tv die met de Tweede Wereldoorlog te maken hebben. Terecht natuurlijk, we mogen het niet vergeten, zeker niet als je bedenkt hoe het nu met de wereld gesteld is. Maar ik kijk ze maar zelden. Zo’n film gaat in mijn hoofd zitten en ik ben daar dus dagenlang naar van.

Op Netflix kwam deze film voorbij, en op de een of andere manier vond ik dat ik ‘m toch moest gaan zien. Ik vond hem akelig goed gespeeld en ik heb er ook weer van geleerd: het was nóg erger… toch weer dingen die ik niet wist… en ja, hij zit nog steeds in mijn hoofd…

Trailer en een stukje van de plot (van Moviemeter):
Op 5 mei 1944 wordt de 14-jarige Jenische "zigeuner" Ernst Lossa wegens zijn onhandelbaarheid opgenomen in een kliniek die onder leiding staat van dr. Veithausen. Langzaam maar zeker realiseert Ernst zich dat de kliniek slechts een wachtkamer is voor euthanasie.

Tulip Fever

Oké, dan ga je dus naar de tentoonstelling van etsen van Rembrandt, ben je ook onder de indruk van de prachtige foto’s van Rembrandt-tulpen van Dennis A-Tjak en dan staat de film Tulip Fever nog steeds in je Netflixlijst. Hmmm, wat doe je dan…? 😉

Ik had er heel wat van verwacht. Wie weet herkende ik nog iets van Amsterdam, en het is toch ook een stukje geschiedenis, met die bloembollengekte. Wat blijkt: er zijn geen opnames gemaakt in Amsterdam, maar die tulpenkoorts heeft wel plaatsgevonden.
Ik vond het eigenlijk meer gaan om een aantal liefdesverhalen (die nogal ingewikkeld met elkaar verbonden zijn), tegen de achtergrond van die gebeurtenissen. Het hele verhaal is een beetje onwaarschijnlijk, maar toch, mooie beelden en ach, als je van een happy end houdt en nog een beetje in sprookjes gelooft…😊 Ik heb in ieder geval geen spijt dat ik ’m gekeken heb.
Dit is de trailer van de film: klik!

Netflix-tip: Fool me once

Wij hebben een abonnement bij Netflix en in de kerstperiode heb ik veel (héél veel) kerstfilms gekeken. De meeste komen op hetzelfde neer en er wordt ook niet altijd even goed geacteerd, maar het was wel lekker om al bankhangend zo’n film op de iPad te verorberen. Op een gegeven moment komen ze je wel de neus uit hoor, toen werd het echt tijd voor iets anders, zoals deze serie. Wij vonden hem zeer de moeite waard. Op Moviemeter vond ik de volgende beschrijving:

Maya Stern probeert in het reine te komen met de brute moord op haar man Joe. Maar wanneer Maya een oppascamera installeert om haar jonge dochter in de gaten te houden, is ze geschokt als ze een man die ze herkent in haar huis ziet. Haar man, van wie ze dacht dat hij dood was. Rechercheur Sergeant Sami Kierce leidt het moordonderzoek naar Joe's dood, terwijl hij worstelt met zijn eigen geheimen. Ondertussen proberen Maya's nichtje en neefje, Abby en Daniel, de waarheid te achterhalen over de moord op hun moeder, enkele maanden eerder. Zijn de twee gevallen met elkaar verbonden?

geen aanrader…

Als ik weer eens een poosje op Netflix wil rondhangen kijk ik vaak wat er in de top 10 staat, ‘trending’ is of waar goede kritieken over zijn. Op een bepaald moment zag ik de serie ‘Madre de alquiler’ voorbijkomen, ik dacht in de top10. Het verhaal leek me al lichtelijk ongeloofwaardig: 'Een vrouw wordt gedwongen draagmoeder om haar vader te redden en raakt betrokken bij rijkelui die de familiereputatie koste wat het kost willen beschermen.' schrijft Netflix. Maar omdat ik Spaans een mooie taal vind ben ik toch gaan kijken. Ik ben altijd benieuwd of ik er iets van versta hahaha. 

Ik was ook benieuwd wat ze ervan zouden maken… maar wat een hoop flauwekul hebben ze bij elkaar gesleept zeg, wat een warrig verhaal en wat een onwaarschijnlijke wendingen. Niet best geacteerd ook. Ik heb het nog aardig volgehouden, tot en met aflevering 6. Natuurlijk alleen maar omdat ik Spaans een mooie taal vind hè 😉 maar uiteindelijk ben ik toch gestopt en heb ik 'm uit mijn lijst gehaald, weg ermee! Ehhh, nee, geen aanrader dus.

where the crawdads sing

Soms ga ik op tips af die ergens langskomen op social media, in de krant of waar gewoon veel reclame voor gemaakt wordt, maar ik krijg ook wel eens tips van familie of vrienden. Mijn buurvriendin en naamgenoot had me getipt over deze film op Netflix, en die tip heb ik al verschillende keren doorgegeven. Wat een prachtige film, zulke mooie beelden! Er zijn niet veel films die ik vaker dan één keer gezien heb, maar deze ga ik zeker nog een keer kijken.

Dit is wat Moviemeter er over zegt:

"Secrets are buried just beneath the surface."

In de jaren 50 groeit Kya alleen op in de moerassen nadat ze door haar familie in de steek werd gelaten. Wanneer haar vroegere vriendje dood wordt teruggevonden, wordt ze door de politie tot de hoofdverdachte gebombardeerd. Ook de dorpelingen van Barkley Cove zien in de mysterieuze en wilde jonge vrouw de moordenares.

Klik hier voor de trailer: KLIK!

En daar moeten jullie het mee doen, voor nu, ga maar lekker zelf kijken… 😉

kerstfilms

Er zijn van die kerstfilms die je bijblijven. Ik ken er wel een paar, Santa Claus (1985) bijvoorbeeld, met John Lithgow en Dudley Moore, die keken we met de kinderen altijd rond de kerstdagen. Anderen zullen er misschien anders over denken, maar ik vond ‘m leuk. En How the Grinch stole Christmas (2000) met Jim Carrey, die vond ik ook echt leuk. En dan The Holiday (2006) met Kate Winslet, en natúúrlijk Love Actually (2003) met Hugh Grant, Liam Neeson, Emma Thompson, Keira Knightley.... wat een cast!
Home Alone was het niet zo voor mij, maar ook daar zullen anderen wel anders over denken, hahaha.

Maar goed, nu is de tijd weer aangebroken dat de ene na de andere kerstfilm voorbijkomt, de meeste met een niet zo heel sterk verhaal denk ik, maar daar gaat het ook niet altijd om he. Afgelopen weekend heb ik deze op Netflix gezien: Love Hard. Dit heb ik van Moviemeter geplukt:
[De hopeloze, maar eeuwig single blijvende journaliste Natalie uit Los Angeles denkt dat de dingen beginnen te verbeteren als ze Tag, een dromerige jongen van de oostkust, aan de haak slaat via een dating-app. Ze besluit hem voor de feestdagen te verrassen. Maar dan ontdekt ze dat ze wordt opgelicht door de jeugdvriend van Tag, Josh, die al evenveel pech heeft in de liefde. Toch doet ze een poging om weer verliefd te worden.]

Wat ik al zei, een dun verhaaltje, een niemendalletje, niet zo’n béétje voorspelbaar ennnn, ik heb heerlijk zitten kijken. 😊

Netflix - Inventing Anna

“This whole story is completely true, except fort he parts that are totally made up.” Geweldige quote vind ik dat en je krijgt hem bij het begin van elke aflevering van “Inventing Anna” te zien. Ik heb het al eens eerder gezegd, als een serie me pakt dan kan ik bijna niet meer stoppen. En deze pakte me kan ik je vertellen, ik zat op het puntje van mijn stoel. Of eigenlijk hing ik comfortabel op de bank, hahaha. Het verhaal is gebaseerd op echte gebeurtenissen en verder…. Ga ik er lekker niks over vertellen. Ga zelf maar kijken, doen! 😊 

afkicken

We hebben Netflix, daar heb ik wel al eens wat blogjes aan gewijd, maar ik had er al een poosje niet meer over geschreven. Terwijl we toch wel regelmatig samen een filmpje kijken hoor. Verder heb ik er zelf niet veel meer mee gedaan de laatste tijd. Tot ik, waarschijnlijk als laatste van de héle Netflixwereld, Downton Abbey ontdekte. Er zijn zes seizoenen van, kun je nagaan dus…
Met series ben ik altijd een beetje voorzichtig. Vaak heb ik er na één seizoen genoeg van. Voor een tweede en volgend seizoen wordt er dan zó veel bijgesleept om het interessant te houden dat het voor mij niet meer hoeft. Maar als het me pakt ga ik bingen en ja hoor, dat is precies wat er met Downton Abbey gebeurde. De hele sfeer van de serie, de wereld waarin de karakters leefden, de taal, omgangsvormen, mode, ik vond het allemaal even prachtig om te zien. De absolute ster van de serie is voor mij dame Maggie Smith als Violet Crawley, wat een actrice en wat een geweldige rol in de serie ook!

Ik ben nu uitgebinged en dus aan het afkicken.😉 Mocht je de serie nog niet gezien hebben, dan zou ik zeggen: doen! Veel kijkplezier!

The Serpent

Het is bij mij een beetje op en af wat Netflix betreft. Als ik aan een serie begin ga ik bingen, dat weet ik van mezelf dus dat probeer ik een beetje te doseren. Gelukkig kunnen veel series me echt niet boeien dus die laat ik al links liggen. Er moet wel een beetje een goed verhaal in zitten en ik vind docudrama’s vaak interessanter dan fictie. Dat is natuurlijk ook maar net waar je van houdt.
Laatst werd er veel reclame gemaakt voor een miniserie/docu, “The Serpent”. Waar het over gaat: De voormalige Nederlandse diplomaat Herman Knippenberg speelde midden jaren 70 een cruciale rol in de ontmaskering van seriemoordenaar Charles Sobraj, die het gemunt heeft op reizigers die de 'hippie trail' van Zuid-Azië verkennen. 
Wat een verhaal, aanrader!

spannend!

Ja hoor, ik heb weer zitten bingen! Dit keer een Zweedse serie, één seizoen, acht afleveringen. The Truth Will Out heet-ie en ik heb even dit stukje van internet geleend:

Na een lang ziekteverlof gaat rechercheur Peter Wendel weer aan het werk. Hij hoopt met een topteam te gaan werken aan zogenaamde ‘cold cases’. Maar dan ontvangt de politie een bericht van een onbekende moordenaar. Deze beweert dat de beruchtste seriemoordenaar van Zweden, die al jaren vastzit, onschuldig is. Om de waarheid te achterhalen heeft Wendel snel een team nodig en zo gaat hij aan de slag met een team dat allesbehalve het topteam is dat hij had gewenst. Het zijn politiemensen (en dat zelfs niet allemaal) met wie andere afdelingen niet meer willen werken en die vooral bezig zijn met andere dingen. Daarnaast wordt Wendel ook nog eens tegengewerkt door degenen die de seriemoordenaar in eerste instantie veroordeelden. Om het extra ingewikkeld te maken, werkt de ex-vrouw van Wendel voor een van die mensen. Ook Wendels tienerdochter Vera wordt persoonlijk bij de zaak betrokken. Intussen vraagt iedereen zich af of Wendel geestelijk wel gezond genoeg is om deze zaak aan te kunnen.

Nou, gaat dat zien dus! Dan duim ik ondertussen dat er snel een seizoen 2 komt ;) 

koken

Misschien dat het komt door de Corona-crisis, of doordat zo herfstig is, maar ik kook me een slag in de rondte de laatste tijd. En heel veel nieuwe recepten, hebben jullie dat nou ook? Ik zit wat meer op FB en Netflix, en daar haak ik vaak aan bij receptenlinkjes die voorbij komen. Zo heb ik ook de recepten van Antoni uit de Netfilixserie ”Queer Eye” opgezocht, en daarvan heb ik er vanavond een gemaakt, de Pesto Chicken Pasta Salad.

Beetje aangepast omdat ik niet alles (verse orechiette pasta werd mini Conchiglie van Grand’Italia) kon vinden in de supermarkt, en omdat ik zelf pesto maken een beetje omslachtig vind had ik een potje gekocht.

Dit is hoe ik het gemaakt heb:

Per persoon 75gr pasta koken in water met een bouillonblokje, afspoelen en uitlaten lekken in een zeef en dan in een ruime schaal doen samen met wat pesto (naar smaak, ±1 eetlepel per persoon).

Gehalveerde rode druiven (75gr pp) in rode wijnazijn marineren, 15 á 20 minuten, en laten uitlekken voordat je ze aan het gerecht toevoegt.

Kipfilet (±100gr pp) met zout en peper bestrooien en in een beetje olijfolie bakken. Ik had voor twee personen een hele kipfilet eerst overlangs doorgesneden zodat het twee dunne plakken werden. Niet te bruin laten worden.

Snijd de kip in stukjes, doe alles bij elkaar in de schaal en schep het om met een paar handjes rucola en wat geroosterde pijnboompitjes. Even proeven en eventueel wat meer pesto toevoegen. Op een bord scheppen en nog wat verse Parmezaan erover schaven.  We hebben lekker zitten smikkelen!
Dit klik! Is de link naar een aantal gerechten uit de Netflix-serie.

Morgen staat er een gerecht van Miljuschka Witzenhausen op de planning, ik heb er nu al zin in, hahaha!

Netflix

We hebben het een poos in huis gehad voor we er goed en wel gebruik van maakten, Netflix. Maar sinds we de smaak te pakken hebben moet ik er echt mee oppassen. Want voor ik het weet zit ik op de bank te ‘bingen’. Zelfs als ik het maar zo-zo vind kijk ik dan toch vaak een paar afleveringen van een serie achter elkaar.
Op dit moment kijk ik ‘Queer Eye’, een serie over make-overs door vijf homofiele mannen. Ik vond ze niet gelijk alle vijf even leuk, die mannen, eentje werkte me zelfs behoorlijk op de zenuwen, maar toen ik daar een beetje aan gewend was… toch meer plussen dan minnen zal ik maar zeggen. En om die ene moet ik nu ook wel eens heel hard lachen.

In mijn lijst staan ook veel films, en niet alleen maar rom-coms hoor ;) Sommige van die films kijken we samen via de tv, op zaterdagavond, onze filmavond dus ;)  Rob heeft ook een lijst op zijn account, Ik vermoed met meer van dat ‘van-dik-hout-zaagt-men-planken’ spul. Hij kijkt dat op de iPad, dat is niks voor mij.

Voor wie ook Netflixt: hierbij een paar films en series die ik een aanrader vind, de één een beetje meer dan de ander, en in willekeurige volgorde, dat dan weer wel ;)  (ik heb er meer hè…):

Film:
- A star is born
- The trial of the Chicago 7
- The Post
- The dressmaker
- La La Land

Series:
- Outlander
- The Crown
- Call the Midwife
- Grace and Frankie
- Dead to me

AMOUR

We hebben al een hele poos Netflix maar in het begin maakten we er eigenlijk maar bar weinig gebruik van. Maar ineens ‘ontdekten’ we het, en nu zijn we fan, jawel! Series ben ik meestal al gauw zat hoor, met een beetje geluk zit ik het eerste seizoen uit maar bij het vervolg haak ik vaak af. Op een paar uitzonderingen na: ‘The Crown’, tsja dáár zou ik nou graag een volgend seizoen van willen zien, maar dat blijft maar uit… En ‘Call the midwife’ vond ik ook prachtig. En verder zien we ook zo af en toe samen en zo af en toe ieder voor zich een film.

Ik was een aantal maanden geleden al eens op zoek geweest naar ‘Amour’, maar kon ‘m toen niet vinden. Gisterenavond had ik wel weer eens zin om een film te kijken. En warempel, toen stond ‘Amour’ gelijk voor. Wat een prachtige film! Geen een waar je vrolijk van wordt, maar zo indrukwekkend. Prachtig gespeeld, en tja, natuurlijk in het Frans, zo mooi…

Dit is een stukje tekst dat ik van Wiki heb geleend: 
Amour is een Oostenrijks-Franse dramafilm uit 2012 onder regie van Michael Haneke. De film werd onderscheiden met een Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes, de Oscar voor beste buitenlandse film en de prijs voor beste film, beste regie, beste actrice en beste acteur bij de 25e Europese Filmprijzen.

Kijken dus!