agenda

We zitten alweer een dikke week in het tweede kwartaal van 2025, maar ik dacht, laat ik het eens over mijn agenda hebben, hahaha. Ja een échte agenda hè, van papier, “old school” zal ik maar zeggen.

Op mijn werk vroeger kon ik heel best omgaan met digitale agenda’s hoor. Afspraken maken, vergaderingen plannen, het was geen probleem. En ik heb het privé ook gerust wel geprobeerd. Zelfs wel naast elkaar, dus zowel een digitale als een papieren exemplaar. Maar dan ging het mis omdat ik afspraken óf in de ene, óf in de andere agenda vergat te noteren.

Ik vind het ook gewoon fijn om zo’n boekje vast te houden, net als met tijdschriften of boeken, en leukte mijn agenda vaak zelf op, zoals deze. Dan kocht ik een goedkope bij de HEMA en leefde me uit met papier en verf en zo. Maar ik heb afgelopen kerst een hele mooie onder de kerstboom gekregen, je ziet hem op de eerste foto.
Ben ik ouderwets? Hahaha, nou daar maak ik me niet druk om hoor, maar ik ben wel nieuwsgierig: digitaal of analoog, hoe doe jij dat?

Bargoens

Het wordt in kruiswoordpuzzels wel eens omschreven als ‘dieventaal’, Bargoens, kijk hier maar: klik Er zal wel een reden voor zijn 😉 . Het schijnt in Amsterdam meer voor te komen dan in de rest van het land. Mijn vader en moeder gebruikten in ieder geval wel Bargoense woorden.

Wat een joetje, geeltje of een rooie/rug/rooie rug is weten de meeste mensen wel denk ik. Maar weet je ook wat een meier of een beissie is? En wat jouker betekent? Nog een stuk of wat die ik op internet vond: gannef, jofel, bajes, mazzel en brooche… penose, poen, ratsmodee, toges. Scroll voor het antwoord, in volgorde van binnenkomst 😊Dat zijn nog maar een paar redelijk nette hoor, je kunt hier klik nog veel meer vinden, en die lijst is vast niet compleet.

Ik betrap me er wel eens op dat ik de laatste tijd zelf ook wel eens Bargoense woorden gebruik. Het zal de leeftijd wel zijn, je gaat steeds meer teruggrijpen op vroeger he😉. Heb jij dat ook? Ik ben best benieuwd wat voor bijzondere woorden of uitdrukkingen jij van vroeger kent.

PS: bij de uitdrukking 'mazzel en brooche' moest ik aan een lied van Zwarte Riek denken, 'Amsterdam huilt'. Klik

10 gulden, 25 gulden, 1000 gulden, 100 gulden, 2 stuivers/10 cent/dubbeltje, duur, boef/schavuit, goed/fijn, gevangenis, geluk en zegen, onderwereld, geld, bliksem (naar de…), achterwerk

feestdagen

Een lang blogje deze keer, pak er maar even een stoel bij 😉

De kerstdagen zijn alweer voorbij en het nieuwe jaar staat voor de deur. Maar laat ik bij het begin beginnen.

Aan kerstavond hebben wij nooit echt wat gedaan maar je hoort wel steeds vaker dat dat ook gevierd wordt. Ik heb wel eens een uitgebreider diner gemaakt, maar dit jaar aten we stamppot andijvie hadden we besloten. Nou ja, ik had in ieder geval een kerstig bordje ’s avonds 😉

Eerste kerstdag waren we met z’n tweeën. We hebben er maar een beetje een gewone dag van gemaakt, al hebben we wel uitgebreid ontbeten en lekker gegourmet. We hebben een tweepersoons set en dat bevalt prima zo.
Het was nog even spannend of we de tweede dag met z’n allen konden vieren want Jasper had een griepje te pakken, of het griepje hem… Emma had rodehond, maar daar was ze niet ziek van. Gelukkig voelde Jasper zich de volgende dag goed genoeg.

De dag begon rustig, met een kerstontbijt en daarna een beetje rondrommelen tot de kinderen en kleinkinderen er waren. De cadeautjes werden bij de boom gelegd, poeh, de boeven waren door het dolle heen. Daan en Emma mochten na de koffie met appeltaart om beurten een cadeautje uitdelen en dat ging ze goed af. Sofie bleef er eigenlijk nog het rustigst onder, hahaha, die had het allemaal nog niet zo door. We zijn allemaal enorm verwend. Voor de kindjes hadden we een kleine pizza gehaald en als toetje chocolademousse. Tja dat ging natuurlijk allemaal niet op want er was tussendoor al heel wat gesnoept. Hadden we wel verwacht hoor.

Toen de kleinkinderen naar bed gingen begon voor ons het kookfestijn. Rob en ik hadden het voorgerecht bedacht, een zelfgemaakt Italiaans pompoensoepje met ravioli van fazant. Nou dat soepje was aardig gelukt, maar de ravioli, die we volgens het recept moesten maken van verse lasagnevellen, ging totaal niet… We hebben er maar wat bladerdeeghapjes mee gemaakt en och dat smaakte toch ook wel prima. Wel een minpuntje voor de Libelle.be-site hoor…
Het hoofdgerecht werd door Jasper en Susan verzorgd. Ze hadden een heerlijk stoofpotje van hert gemaakt, met knolselderijpuree en pastinaak, en ook nog een lekkere rodekoolsalade.
Laura en Jeroen deden het dessert: tiramisu in glaasjes, niet de traditionele, maar een citroenige, met limoncello. Het was versierd met eetbare glitter. Zag er echt leuk uit maar je krijgt het maar lastig goed op de foto. Het was er-rug lekker en niet zo zwaar, dat was ook wel fijn.

De kleinkinderen zijn blijven slapen. Daan en Emma samen op een kamer en Sofie in het ledikantje bij ons. Het in slaap vallen duurde wel even, maar verder hebben ze een redelijke nacht gehad. Dat wil zeggen tot een uur of zes hè…
De volgende dag zijn ze met z’n drieën in bad geweest, eerst in een klein laagje water, en toen Sofie er uit was mochten Daan en Emma het bad wat verder vullen. Dat werd een golfslagbad met tsunami-effect, dat snap je. Nou ja, dan is de badkamer ook maar weer gedweild… Laura en Jeroen zijn komen lunchen en daarna namen ze de boeven weer mee naar huis. En konden wij even bijkomen, hahaha. Maar wat hebben we genoten!

Nou en dan is het alweer tijd om het jaar te overdenken. Er is heel wat verdriet geweest. Ik denk vooral aan het overlijden van Robs zus, maar verder wil ik er niet zo over uitweiden. Met kinderen en kleinkinderen gaat het goed en verder ben ik een positief mens en hoop, en vertrouw er ook op, dat het goed komt, of in ieder geval beter wordt. Dus ik heb weer een lijstje met plusjes gemaakt. En zoals ik vaker heb gezegd, het zit hem niet altijd in de grote dingen…

De plusjes van 2024

• We zijn op zussen- en broervisite geweest. Gaan we in 2025 weer doen hoor.
  
• Creatieve activiteiten/uitdagingen (o.a. forum, atc-swap van Mieke, de 10 van Conny, Marits Top2000 blog party)
  
• Onze (mini)vakanties (Texel, Weert en Rob en Jasper naar Madrid)
  
• Museumbezoeken, o.a. Zandvoorts Museum, Westfries Museum (etsen van Rembrandt), Triangel Venhuizen (Expositie van een overbuurvrouw)
  
• Twee feestjes voor 80-jarigen: een overbuurman en een nicht.
  
• De heerlijke en knotsgezellige (wie zei dat ook alweer... 😉) High Tea ter ere van mijn 70^e verjaardag
  
• Familieweekend
  
• Burenborrels die we af en toe houden met twee bevriende buurstellen
  
• Familiebezoek van Robs neef en nicht uit Lochem
  
• Uitjes/logeerpartijtjes kleinkinderen (Hoenderdaell, MonkeyTown, Museum van de Twintigste Eeuw)
  
• Knutselen met de kindjes
  
• Bezoek aan de diëtist, ja ook dat is een plusje, en het gaat goed! 

Nou dat was het wel weer zo ongeveer denk ik.

Ik wens jullie een gezellige jaarwisseling en een mooi begin van het nieuwe jaar!

was ik even jarig!

Zeventig werd ik afgelopen maandag, ze-ven-tig! Vroeger was je dan oud maar zo voel ik me absoluut niet hoor!

“Wat wil je met je verjaardag? Had Rob een poos geleden al gevraagd. “Ik laat me graag verrassen”, had ik gezegd. Dat heb ik geweten. Hij wist wel wat en ik mocht me nergens mee bemoeien. En dat is toch wel een dingetje hoor, als je zelfs niet een héél klein beetje de controle hebt. Het bleef tot bijna het laatste moment een verrassing. Ik mocht wel weten dat het zondag gevierd zou worden, vóór mijn echte verjaardag. Wat moest ik aantrekken, kon ik in een jurk aan? (tja, verbeeld je dat we gingen wadlopen…) en dat kon. Ik had wel het idee dat we iets buiten de deur gingen doen, want Rob maakte zich niet druk om boodschappen en zo.
En toen was het zover…

Het begon ‘s morgens met een dikke bos bloemen, echt prachtig! Toen ik vroeg hoe laat ik klaar moest staan en hoorde dat het na de lunch zover zou zijn, had ik toch wel een vermoeden… En tijdens de  lunch zei Rob “Zeg maar waar je aan denkt dan.” Hij had denk ik graag gezien dat ik de plank helemaal missloeg, maar ik zat toch wel in de goede richting, ik had alleen de locatie totaal niet verwacht: Om twee uur moesten we in brasserie d’Oude Veiling zijn, voor een High Tea.

Toen we aankwamen zat daar mijn verjaarsvisite, en bij binnenkomst zongen ze “Lang zal ze leven” voor me, dat was een vrolijk begin 😊. We begonnen met een prosecco en proostten op de volgende 70, haha. Toen volgde een taartje, voor mij eentje met vuurwerk 😱. Daarna kwam een lekker soepje en toen nog twee gangen met allerlei lekkers. Voor de kinderen was er een kindermenu. Er stond van alles op en ze kozen… pancakes, wie had dat gedacht 😉.
Ik ben enorm verwend en we hebben na de High Tea nog even nagezeten met een aantal. Ik heb een heerlijke middag gehad, het was helemaal geweldig!
Dank jullie wel lieve visite voor jullie gezellige gezelschap en alle verwennerij en dank je wel lief dat je dit voor me gedaan hebt, ik heb genoten.

weg

Op onze zus-en-zo-app kwam het verzoek of iemand het boekje nog had dat mijn broer ooit schreef over zijn eerste deelname aan de Elfstedentocht op de Weissensee, en wat daar aan vooraf ging. Het zou opgestuurd worden naar een volle nicht van ons die het graag wilde lezen, dus… wie wilde het afstaan? Ik heb een paar kasten doorgespit en kwam daarbij heel wat tegen en warempel, toen ik bijna de moed opgegeven had, ook broers schaatsboekje. 😊
Ik heb het ‘s middags nog een keer gelezen en heb er met een glimlach afscheid van genomen. En het, met een kaartje erbij, samen met Sofie op de brievenbus gedaan. Met een beetje geluk heeft ze het gisteren ontvangen. 
Gitta, als je dit leest, geniet ervan! 😘

Bijkomend voordeel van al dat gespit en gezoek: je weet weer een beetje wat je nog aan boeken hebt en ook wat weg mag. Er is nu wat meer ruimte in de kast gekomen. De kinderen mogen nog kijken wat ze willen hebben, de rest gaat weg. Ik las toevallig dat bij ons de Oosterkerk boeken inneemt voor hun zomerse boekenmarkten. En anders gaat het naar de kringloop.

En wat dat schaatsboekje betreft: Ik weet dat er nog een paar in de familie zijn, dus als ik het nog een keer wil lezen kan ik het vast nog wel ergens lenen.

de glazenwasser, sinaasappeltaart en Rembrandt

Voor de dagen dat Rob en Jasper in Madrid waren had ik voor mezelf niet echt hele grootse plannen, maar ik had toch wel een paar dingen in mijn hoofd. Ik wilde Griekse sinaasappeltaart maken, naar het West-Fries Museum, wat hobbyspul bestellen en lekker veel hobby-en. Maar met het anderhalve dag korter worden van hun trip moest ik mijn plannen ook een beetje aanpassen. Bovendien had de glazenwasser ineens bedacht dat hij de ramen kwam doen en daar moet je toch ook rekening mee houden. Rustig hobby-en lukt me niet als ik weet dat hij elk moment aan de deur kan komen, maar zomaar een beetje zitten wachten is een beetje zonde. Dus ik heb het huis maar wat doorgewerkt. Uiteindelijk is de glazenwasser niet op komen dagen, hij had een kapotte auto...

Sinaasappeltaart eet ik bij de Griek altijd als dessert en die vind ik daar heerlijk. De structuur lijkt een beetje op baklava, jammie! Het leek me leuk om te proberen het zelf te maken. Dat is min of meer gelukt. Het smaakte best lekker en ik heb echt filodeeg gebruikt. Alleen, mijn taart heeft niks baklava-achtigs. Ik kan me beter bij de taart van het restaurant houden geloof ik. Ach, als je het niet probeert… Hij zal gerust wel op komen, daar ben ik niet bang voor.  

En dan Rembrandt. In het West-Fries Museum hier in de stad is een tijdelijke tentoonstelling van Rembrandt-etsen. Nou ben ik niet zo heel erg van de klassiekers, maar om dat nou níet te gaan zien, dat zou toch een gemiste kans zijn. Het museum wordt verbouwd maar er is vertraging. Daarom organiseren ze tentoonstellingen in een verder leeg gebouw. Dat geeft wel een bijzondere sfeer. Het was best mooi om te zien allemaal, knap gemaakt, bijna fotografisch soms.
Een foto maken recht van voren gaf spiegeling van de verlichting, dus...

Toch was ik meer onder de indruk van foto’s van Dennis A-Tjak, 🙈van Rembrandt-tulpen in heel oude vaasjes, en van schelpen. Dat vond ik echt prachtig.

En dan was er nog iets dat me stoorde. Kijk hier maar eens goed naar (en dit was niet de enige tekst waarbij taalfouten me opvielen, zo slordig…).

Van hobby-en is weinig terechtgekomen, de laatste dag was oppasdag en toen zat mijn “vakantie” er al weer op😉. Rob en Jasper zijn weer terug, dit keer zonder vluchtannulering, we kunnen weer gewoon gaan doen.

booze en blomme

Donderdag waren we 49 jaar getrouwd, da’s toch mooi hè! Vinden wij wel hoor! Zoals elk jaar ‘verrasten’ we elkaar ook nu weer. We doen al jaren niet meer echt aan cadeautjes, en proberen vaak net te doen alsof we het vergeten zijn of zo, flauw he😉. Maar hebben wel de traditie om elkaar ‘booze en blomme’ te geven op onze trouwdag. Rob kwam net onder de douche vandaan toen ik al om de hoek van de slaapkamer klaarstond met een lekker flesje en nee, daar heb ik geen foto van gemaakt,😂. Toen ik beneden kwam stond daar een prachtig boeket naast mijn ontbijtbordje. Ik vond al dat Rob er de dag ervoor érg lang over deed om broccoli te halen.
Het regende felicitaties op de familieapp en we kregen ook een kaart van een van mijn zussen, echt weer lief.

Aan het eind van de ochtend werd er nóg een boeket bezorgd, met een lief kaartje erbij, van kinderen en kleinkinderen. Wat een schatten zijn het toch!

Meestal gaan we een dagje weg maar dat hebben we dit keer even uitgesteld, dat komt later dan nog wel. We zijn wel ’s avonds uit eten geweest, bij d’Oude Veiling, altijd weer heerlijk.
En nu óp naar de gouden 50! 

bloemen

Ik denk dat we iets goed hebben gedaan… #dankbaar 

vaderdag

Het was nog Vaderdag ook afgelopen zondag, tjonge, het kon niet op! Nou zijn we nogal makkelijk, dus waren we er al min of meer van uitgegaan dat dat stilletjes voorbij zou gaan met alle feestelijkheden die al op de planning stonden. Toch lag er op Robs ontbijtbordje een doosje chocolade ’s morgens, hahaha, tja wie kaatst… 😉 Laura en Jeroen gingen niet naar het familiefeest, dus Laura kwam ’s morgens nog even een koppie doen met Daan en Emma, en ze had ook chocolade mee. En net voordat we weer op weg naar huis gingen, nà het familiefeest, kreeg Rob nog een lekker drankje van Jasper en Susan. Niet gevierd en toch verwend, wie had dat gedacht (ik wel hoor… 😉)!

twee keer tachtig

Het afgelopen weekend was een beetje een feestweekend. Zaterdag werd Hans, onze overbuurman, 80 en dat vierde hij met een gezellige middag met hapjes en drankjes. Het was dicht bij huis dus we hadden met de fiets kunnen gaan, maar het weer was nogal onvoorspelbaar en het waaide flink (ook op de e-bike is dat niet leuk… ) dus zijn we met de auto gegaan. Het was op een mooie locatie in een kerkje in Avenhorn, De Groene Toren. We zaten aan een gezellige tafel en hebben lekker zitten kletsen. De catering was meer dan prima verzorgd, met op het laatst nog een sateetje met pindasaus en stokbrood, dus toen we thuis waren hoefden we niet echt meer te eten, we hebben gewoon maar een beetje door-gesnackt, hahaha.

Zondag vierde een van mijn vele nichten, Gin, haar 80^e verjaardag. We hebben - overigens met heel de familie op neven- en nichtenniveau - maar weinig contact, al vinden we elkaar wel lief hoor. 😊 Ze was zelf enig kind en verder is haar eigen gezin ook niet zo groot. Ze wilde haar 80^e verjaardag wel eens wat uitgebreider vieren. In februari, bij de uitvaart van onze laatste oom, zagen we elkaar en toen roezemoesde het al wat over een familiereünie. Blijkbaar vond ze haar 80^e verjaardag een mooie aanleiding, en dat was het natuurlijk ook 😊 Ze had alle neven en nichten uitgenodigd, met aanhang, kinderen én kleinkinderen. Nou was niet iedereen er, maar het was toch een flinke ploeg, dat viel beslist niet tegen!
We werden verwacht op de locatie van de petanque (jeu de boule) vereniging waar ze lid van is. We konden dus nog een balletje gooien ook, echt leuk! Ik wist niet dat het bestond, maar ze hebben bij de vereniging ook binnenbanen.
Het was lang geleden dat we ge-jeu-de-bouled hadden. Hoe de regels precies waren wist ik zelf niet meer zo, maar er werd prima uitleg gegeven. We werden in teams ingedeeld, aan de hand van getrokken speelkaarten. Zo doe je ook nog eens iets samen met (achter)nichtjes die je normaal echt nooit ziet of spreekt. Het was hartstikke leuk en we hebben ons prima vermaakt daar op de baan. Helaas moest team Juliëtte – Kitty het afleggen tegen team Sylvia – Nicoline, maar dat mocht de pret niet drukken hahaha.
Voor de liefhebbers stond in de kantine de tv aan, er kon voetbal gekeken worden. 😊 De catering was ook hier meer dan voor mekaar, er stond op het laatst zelfs een heel buffet klaar met allerlei heerlijke gerechten.
Ik had expres opgelet dat mijn telefoon goed opgeladen was maar heb er helemaal niet aan gedacht foto’s te maken. Eigenlijk zag ik maar heel af en toe iemand met een telefoon in handen, waarschijnlijk om foto’s van (klein)kinderen te laten zien of iets dergelijks. Da’s toch mooi hè? De dochter van Gin heeft wel foto’s gemaakt, ook groepsfoto’s. Ik ben erg benieuwd of die gelukt zijn, het is de bedoeling dat we die toegestuurd krijgen. En dan laat ik ze natuurlijk zien 😊 Hier wel alvast een kijkje op de banen. Deze foto’s had mijn nichtje Myra doorgestuurd.

high tea

Laura had voor haar 40^e verjaardag een cadeaubon gekregen van Jasper en Susan, voor een high tea voor twee personen bij de Tuynkamer. En ik mocht die tweede persoon zijn, dat vond ik zo lief! We hadden een datum afgesproken maar toen ‘werd er iemand ziek’ 🙈 Ze wilde het zo niet zeggen, maar dat was ik dus, hahaha 😉. De reservering kon gelukkig verzet worden en afgelopen zondag was het dan zo ver. Als je de foto’s ziet snap je wel dat we er heerlijk van genoten hebben. We hoefden ’s avonds in ieder geval niet meer te eten. Dank je wel lieve dochter 💋

moederdag

“O ja, chocola, chocola, chocola”, dat zingt Raymond van het Groenenwoud in dit liedje klik (op 1.07min) en daar moest ik even aan denken want…

Vrijdag waren we bij Jasper en Susan op de camping. Ik had appeltaart mee en die ging er in als koek. Susans ouders waren er ook en het was prachtig weer, dus we hebben gezellig gekletst en het was ook nog een nuttig bezoekje want er moet eerdaags een schuurtje gerepareerd worden. Ik nam al aan dat ze niet ook nog eens deze kant op zouden komen voor Moederdag, dat snapte ik. Maar ik kreeg wel een doosje lekkere bonbons mee naar huis 😋.

Zaterdag kwam Laura langs met Emma achterop de fiets, ook even voor een bezoekje voor Moederdag. Nu had ik brownies gebakken, gewoon van zo’n pak van Oetker, die zijn echt lekker! Voor Daan en Jeroen hebben we brownies meegegeven, Daan ging gelijk de bordjes pakken zei Laura. Laura en Emma hadden ook lekkere (en leuke) chocolade mee in de vorm van twee harten. Zo zeg, dat was al twee keer chocola!😋😋

Zondagochtend lag er toen ik beneden kwam nóg een doosje heerlijke bonbons, op tafel, van Rob. Dat doen we normaal nooit met moeder-/vaderdag, want ik ben tenslotte niet zijn moeder en hij is niet mijn vader. Maar toch lief, ja toch? Drie keer chocola dus, daar kan ik wel even mee vooruit 😋😋😋

niet omdat het moet…

Zondag zijn we weer eens uit eten geweest, dat doen we zo af en toe, quality time 😉. Meestal belanden we dan bij de Griek. Daar is het prima eten en gezellig. Maar soms kiezen we voor iets anders, zo ook afgelopen zondag. Dit keer aten we bij De Tuynkamer klik! Daar zijn we wel vaker geweest, maar dan voor koffie met iets lekkers of voor de lunch, en héél lang geleden eens voor een diner met vrienden. Dit keer dus voor een diner voor twee 😊 en wat was het allemaal lekker! We hebben genoten en komen vast nog wel eens terug!

Zandvoort

We hadden weer een familiebezoekje op de agenda gezet, dit keer gingen we naar mijn broer en schoonzus in Zandvoort. Tja, Zandvoort… Daar hebben mijn ouders, zoals ik wel eens verteld heb, een jaar of veertig een strandhuisje gehad, bij KVS, tussen Zandvoort en Bloemendaal. De hele familie van vaders kant stond er en ook nog een oom en tante van mijn moeders kant. Er liggen heel wat herinneringen, best bijzonder dat mijn broer er nu woont.

We hadden afgesproken met de lunch maar besloten wat eerder te gaan zodat we nog het Zandvoorts Museum konden bezoeken. We parkeerden in de Haltestraat, voor wintertarief, €1,- per uur, waar maak je dat nog mee! Vandaar was het een kippeneindje. Het is een klein maar leuk museum, we vonden het zeer de moeite waard, daar kom ik een andere keer nog wel op terug. Toen we uitgekeken waren kregen we nog een boekje met wandelroutes mee, dat gaan we misschien ook nog wel een keer doen.
Toen was het tijd voor koffie, we hebben van een heerlijke cappuccino genoten bij Noble Tree klik aan het Raadhuisplein. Het was er gezellig druk en er was markt op het plein, ook gezellig al die bedrijvigheid voor de deur😊. Veel hebben we verder niet gezien van het dorp, maar de sfeer was nog net zo vertrouwd als vroeger. Na de cappuccino was het wel ongeveer tijd om naar mijn broer te gaan voor de lunch. Die weten wel wat verwennen is hoor. Het begon al met een glaasje kir, toen verschillende door mijn broer gemaakte heerlijke pizza’s en een salade met burrata, en als toetje deze door schoonzus gemaakte taart, jummie:

We hebben weer lekker bijgekletst en gaan dit andersom ook nog een keer doen, over een poosje, want als je de agenda’s van vier pensionado’s bij elkaar moet leggen… 😉 

Opm:
Op de zwart-witfoto’s zie je mijn broer en mij op het strand van Zandvoort. De kampeervereniging organiseerde van alles, o.a. ‘fortenbouw’ (eerste foto).

etteren

Het icoontje van de bank-app was op mijn mobieltje ineens veranderd in een soort windroos. Heel gek, maar oké, alles deed het nog gewoon. Alleen ben ik dan wel zo eigenwijs dat ik  het goede plaatje erop wil. Eens kijken of het me lukte.  Ik zocht en vond… niks! En toen dacht ik slim te zijn en heb de app verwijderd. "Dan zet ik het er toch gewoon opnieuw op", zei ik tegen mezelf. Maar dan moet je wel het wachtwoord weten natuurlijk en daar ging het toch even mis. Ik kon het goede wachtwoord niet vinden en durfde geen derde poging te wagen want ik was bang dat ik dan geblokkeerd werd. Gelukkig kon ik nu met mijn pasje nog gewoon betalen.
Lastiger was het om de app weer op mijn telefoon te krijgen, dan moest ik een nieuw (tijdelijk) wachtwoord aanvragen enz. Na een paar dagen had ik twee brieven van de bank binnen, een met een nieuwe gebruikersnaam en een met een tijdelijk ww.
Ik heb het nog even voor me uit geschoven want ik ken mezelf, dat wordt etteren. Natuurlijk moest ik er toch aan geloven, en inderdaad, het ging niet van een leien dakkie. Ik háát dat soort dingen…!
Uiteindelijk kwam het toch nog goed, met een wachtwoord dat naar ’t zin van de bank is 😏en dat ik op een geheime plek heb bewaard. Ha, ik ben weer helemaal blij!
Als ik nu maar niet vergeet waar ik dat wachtwoord bewaard heb…

rust zacht

Gisteren is mijn ome Joop overleden, de man van de jongste zus van mijn vader en de laatste in onze familie van die generatie. Hij is 93 geworden, een leeftijd waar menigeen voor zou tekenen, maar voor mijn nichten en hun gezinnen is het verdriet er evengoed niet minder om natuurlijk...

Rust zacht ome Joop.

beste wensen en 'plusjes'

Er ligt weer een heel nieuw jaar voor ons. We wensen jullie het allerbeste voor 2024, maak er iets moois van!

Natuurlijk was 2023 geen jaar met alleen maar mooie belevenissen. We hebben best zorgen gehad (en nog) om een aantal mensen in onze omgeving en er waren ook verliezen. Maar ik ben een positief mens dus ik heb weer een lijstje met 'plusjes' gemaakt. Het is een beetje een van-de-hak-op-de-tak-lijstje misschien, maar het is nu eenmaal lastig om er een logisch verhaal van te maken, hahaha. Nou daar gaat ie:

• Geboorte op 3-2-23 van onze tweede kleindochter, derde kleinkind Sofie staat natuurlijk met stip op één!
• De contacten die ik al jarenlang heb (en had) met Harry😔 Nelly, Beryl, Cees, Jacqueline, Hans en Hans & Erna. Het zegt de meesten hier niets, het gaat om oude vriendschappen, verre familie en oud-collega’s. Soms maar een of twee keer per jaar, soms vaker. Soms alleen via de post, e-mail of WhatsApp, soms ook bezoekjes.
• De nieuwe blogcontacten, waar ik weer veel inspiratie uit haal, dank, Mieke en Conny.
• Relax- en kletsmomenten bij Mirjam, mijn schoonheidsspecialiste en voormalige buurvrouw.
• Mijn hobby(‘s) en het forum met de verschillende activiteiten die daar georganiseerd worden. De Top2000 Blogparty van Marit, prutsen, kliederen, fröbelen of hoe je het ook noemen wilt en natuurlijk ook koken.
• Op de boeven passen. 😊
• Logeren van die boeven, o.a. bij de geboorte van Sofie, in de voorjaarsvakantie en met de Kerst.
• Uitjes samen (Haarlem, Zwolle, Franeker), met Daan en Emma, (Artis, Zeeaquarium Bergen, kasteel Radboud) en met z’n allen (Orchideeënhoeve).
• Uit eten met Robs zus en samen, o.a. bij ‘Olijf by Danos’ en Ridderikhoff.
• Weekendje Texel, weekje Ruwinkel/Scherpenzeel, Robs stedentrip met Jasper (Porto).
• Fijne gesprekken met praktijkassistente die me leerde hoe ik iets relaxter kon zijn.
• Familieweekend in kerstsfeer, geweldig georganiseerd door een van mijn nichtjes en met een super kerstdiner als klapstuk.
• Kleine en iets grotere feestjes: verjaardagen, mijn eigen verjaardag, die ik dit keer weer eens wat uitgebreider vierde, Sinterklaas, Kerst, borrelen bij de buren...

Als ik het zo teruglees is dit gewoon een summiere samenvatting van mijn blogjes van 2023... 😉

vaarwel Harry

Zaterdag hebben we afscheid genomen van mijn oud-collega Harry. Vorig jaar juli zijn we nog bij hem in de kas op bezoek geweest klik!
Hij heeft veel te kort van zijn pensioen mogen genieten, zó triest, zó oneerlijk… 😢

dag lief hondenkind... Lua 26 apr. 2012 - 29 sept. 2023

Moesten mijn broer en schoonzus in juni vorig jaar afscheid nemen van hun hondje Norah, nu had mijn jongste zus slecht nieuws over hun hond, Lua. 😢
Ze hebben haar ruim elf jaar geleden uit Portugal gehaald. Een lieve schat die het geluk had bij zus Syl en zwager Manuel haar ‘gouden mandje’ te vinden. Ze had een heupafwijking en de dierenarts zei ooit dat ze mogelijk niet ouder dan een jaar of zeven zou worden. Nou, die heeft ze een poepie laten ruiken...
Lua ging elk jaar mee naar het familieweekend en daar was ze goede vriendjes met iedereen, Daan was ook dol op haar.

Onlangs was ze bij de dierenarts geweest en die constateerde na een CT-scran dat ze een tumor had waar helaas niets aan te doen was. Ze hebben haar nog even flink kunnen verwennen want ze had zo te merken weinig pijn en eten en drinken ging ook nog goed. Maar op een gegeven moment moesten ze toch afscheid nemen.
Het brak hun hart, maar Syl en Manuel hebben haar moeten laten inslapen.
Dag lieve Lua, dag lief hondenkind… 😢

Franeker

We waren een dagje op stap, vanwege onze trouwdag dus nog. Een prachtig dagje mag ik wel zeggen want het was heerlijk weer. We wilden aldoor nog eens naar het Eise Eisinga Planetarium in Franeker dus óp daar naartoe. Nou verwachtten we er niet een hele dag zoet te zijn dus we hadden al bedacht dat we ook naar het Museum Martena wilden. Nou ja en ook natuurlijk ergens koffie doen, en een broodje en een wandelingetje.

Het planetarium was indrukwekkend. Niet te geloven dat iemand dat allemaal als hobby kan uitzoeken en in elkaar zetten. Zeven jaar heeft hij erover gedaan, wel met wat hulp vertelde de gids. Dan weet je volgens mij bijna net zoveel als een wetenschapper. Het bestaat al 250 jaar, is in werking en klopt nog steeds tot op de seconde.

In museum Martena werd verbouwd, dus we konden niet alle verdiepingen zien. Wat ik erg leuk vond is dat je niet overal vanaf hoefde te blijven, haha. Er stonden zelfs schaaltjes met specerijen en geconfijte sinaasappelschilletjes waar je aan mocht voelen, ruiken en proeven. Het werd dagelijks ververst. We hebben allebei zo’n schilletje geproefd, lekker hoor. Je mocht ook op de bank een toertje breien. Dat liet ik me geen twee keer zeggen! Ja en dan was er natuurlijk ook nog veel moois en interessants te zien. Er was vroeger een Academie in Franeker en er hangen portretten van iedereen die er les gegeven heeft. Over de eerste vrouwelijke studente, Anna Maria van Schurman, staat ook het een en ander op de site klik! En er is een xylotheek* daar had ik nog nooit van gehoord maar ik vond het prachtig (en inspirerend 😉).

Nou ben ik wat minder van het klassieke, dus ik vond het wel leuk dat er ook een wisseltentoonstelling was van Bowe Roodbergen. Het contrast is enorm, hahaha, erg leuk en prachtig hoe het licht met zijn kunst speelt.

En dan Franeker zelf. We wandelen meestal niet uren rond als we op pad zijn hoor, we zijn meer van de wat kortere bezoekjes. Het was bovendien intussen behoorlijk warm geworden, Maar Franeker is een prachtig oud stadje, met mooie oude geveltjes. Wat ik wel nog wilde zien was de elfstedenfontein, klik! Daarover had ik bij Bettie een poos geleden al eens iets gelezen: In alle elf steden staan  fonteinen, gemaakt door elf internationale kunstenaars. En nu we er toch waren… Toen ik daar een foto stond te maken stond er een jonge vrouw naast me, ook een foto te maken, en zij vroeg of ik een foto van haar wilde maken bij de fontein. Ja natuurlijk. We raakten even aan de praat. Ze was op de fiets alle elf steden aan het bezoeken, met name vanwege de fonteinen. Alleen Dokkum moest ze nog. Leuk zulke onverwachte gesprekjes!

We gingen weer op weg naar de auto en naar huis. ’s Middags hadden we even pauze en aten we nog een brownie  en ’s avonds hebben we bij Ridderikhoff op het terras gegeten. We zaten en aten er heerlijk, maar daar heb ik geen foto’s van.😉

 * Een xylotheek is een bibliotheek van zogenoemde boomboeken, boeken van hout. Xylo betekent hout. Een boomboek gaat over 1 boomsoort. Het omslag is beplakt met de bast van die boom, de rug gemaakt van een rechte tak en het binnenwerk is een houten kistje met takjes, wortels, bladeren, naalden, bloemen, vruchten, en stuifmeel van die boomsoort, en zelfs as van verbrand hout. Links staat aan de binnenzijde van het kaft een beschrijving van de boom.

Bron: Trouw, internet klik.