zevende bezoekje

Gisteren zaten we weer bij de diëtist, het laatste bezoek was bijna drie maanden geleden. We gingen nog net niet met lood in de schoenen heen 😉 want we wisten wel dat het niet zo goed gegaan was de laatste weken. Te veel eten en tussendoortjes en te weinig bewegen (ik dan). IJsjes, koekjes, taart, barbecue, tja, er waren er ook nog een paar jarig tussendoor. Af en toe lunch in de stad of bij het tuincentrum, korte vakantie Achterhoek, sjúcht, dat zag er niet goed uit dachten we.
Maar de schade viel mee. Rob is maar een klein beetje aangekomen en ik ben zelfs nog een kilo afgevallen. We kregen weer een peptalk en een doelstelling, en mogen over  twee maanden weer. Drie maanden leek me te lang omdat ik dan - denk ik - makkelijker in de verleiding kom om “even” de teugels te laten vieren. We hebben het nog niet opgegeven en met de nieuwe, digitale weegschaal die we hebben aangeschaft kunnen we het zelf ook beter in de gaten houden. Dus: Aan de bak weer!

zesde bezoekje

Ik zag er eigenlijk best een beetje tegenop, tegen dit zesde bezoekje. Nou ja niet zo heel erg natuurlijk, maar het was in mijn ogen helemaal niet zo goed gegaan de afgelopen periode, dus het weegmoment was een pietsie spannend. Ik was zelfs bang dat we weer bijna in onze oude gewoonten teruggevallen waren en verwachtte dat ik niet zou zijn afgevallen. Maar het viel mee. Het gewicht gaat nog steeds naar beneden. Bij mij ruim een kilo eraf en bij Rob zelfs drie. Nou is dat niet heel veel over een periode van twee maanden, maar toch… we zijn blij 😊 Mijn BMI is nu onder de 30!
Het gesprek met Jos, de diëtist, is altijd weer positief. Hij snapte dat ik bang was dat we in onze oude gewoontes vervielen. Dat is inderdaad een valkuil dus daar moet je je van bewust zijn. Als we denken van het goede spoor te zijn geraakt helpt hij je er wel weer op. We komen er altijd met een goed gevoel vandaan.

Over drie maanden mogen we weer.

vijfde bezoekje

Afgelopen woensdag zijn we weer bij de diëtist geweest. Rob is in de tussenliggende periode ziek geweest dus die was misschien wel een beetje te snel afgevallen. Daar voelde hij zich ook niet helemaal lekker bij, maar de laatste dagen is hij weer een klein beetje aangekomen en voelt hij zich weer aardig goed. Per saldo was hij plm vier kilo kwijt en ik bijna twee en een half. Mooi resultaat, en wat Rob betreft nog mooier want hij kan nu zijn medicijnen afbouwen.

Ik heb niet eens het gevoel dat we zo veel veranderd hebben in ons eetpatroon, we eten alleen bijna geen tussendoortjes meer en kleinere porties. Wat bewegen betreft, voor mij altijd nog een “dingetje”, doe ik ook mijn best. Ik heb wat meer gefietst en gewandeld en een matje gekocht, zodat ik wat makkelijker mee kan doen met "Nederland in beweging". De diëtist had de vorige keer ook een tip gegeven over een soort fitness-site maar blijkbaar heb ik de verkeerde gebruikt. Daar kon ik niks mee: pagina niet beschikbaar of upgraden tegen betaling, dát werk. Nu heb ik denk ik de goede dus daar ga ik mee aan de slag. Niet te fanatiek hoor, en een beetje afwisselen met wandelen en fietsen. Wie weet ga ik het nog eens leuk vinden! 😂😜

vierde bezoekje

Tjonge, de laatste tijd gingen de blogstukjes over weinig anders dan knippen en plakken geloof ik. Hoog tijd om het eens over iets anders te hebben 😉.

We zijn woensdag weer naar de diëtist geweest. Met de feestdagen in de afgelopen periode wist ik niet of ik nou wel zo graag op het weegapparaat wilde stappen, maar ja, je ontkomt er niet aan hè. Onze eigen (analoge) weegschaal is niet zo heel nauwkeurig helaas, maar ik weeg me tussendoor toch ook nog wel eens. En eerlijk, ik dacht dat ik ondanks de feestdagen nog wel een kilootje afgevallen was. Viel toch een beetje tegen dat ik twee ons aangekomen was, grrr, zelfs geen kléin kilootje eraf. Erg streng heb ik niet gedaan hoor de afgelopen periode, maar die weegschaal van ons houdt me toch ook een beetje voor de gek.
Diëtist Jos vond het allemaal niet zo dramatisch, het was volgens hem ook wel netjes dat ik stabiel gebleven was ondanks alle kerstsnoeperij en oliebollen enz. Ach die twee ons, ik lig er ook weer niet wakker van. Ik zei nog met een knipoog: “Ik heb een héle zware trui aan”, hahaha. Ja zó zwaar moet je er nu ook weer niet aan tillen. Een beker drinken kort van tevoren en je weegt al weer een paar ons meer natuurlijk. Jos vond dat gelukkig ook.

Rob weegt zich tussendoor niet, die laat zich verrassen, en voor hem pakte de verrassing wat positiever uit: hij is een kilo afgevallen. Dat is toch weer mooi. Het is geen wedstrijd hoor, zo staan we er gelukkig ook niet in. We gaan gewoon door, en dan zien we de volgende keer wel weer of we het goed gedaan hebben. 😊

derde bezoekje

Elke dag, tot de kerst, zet ik een klein verhaaltje op mijn blog over BónBon, maar er gebeurt natuurlijk nog wel eens wat anders tussendoor. Zo zijn we woensdag weer naar de diëtist geweest en dat viel ook deze keer weer niet tegen. Ik zou eerlijk gezegd al tevreden geweest zijn als ik niet was aangekomen. Ik heb me tussendoor wel gewogen, maar onze analoge weegschaal is niet zo heel pracies en we hebben wat meer gesnoept dan in de vorige periode. Met de Sinterklaas bijvoorbeeld dronken we lekker een beker chocolademelk met slagroom en daar hadden we een brok speculaas bij. En we hebben ook hutspot met klapstuk gegeten, en zuurkool met worst en spek. Maar wel van alles een beetje minder, en dat helpt ook: we zijn allebei weer bijna twee kilo afgevallen 😊 Op naar de feestdagen! 😜

tweede bezoekje

We zijn weer bij de diëtist geweest.
Toen hij vroeg hoe het ging konden we naar waarheid zeggen dat het best goed ging. Met twee keer uit eten in het eerste weekend, een High Tea afgelopen zondag en maandag nog een gebakje (tja toen was ik écht jarig…) was het wel een beetje een hindernisbaan, maar verder ging het toch wel goed.
We waren benieuwd wat we zouden wegen. Ik had thuis al eens op onze weegschaal gespiekt en dat viel me niet tegen, maar Rob had zich thuis niet gewogen, die liet zich verrassen. Dus we gingen op het weegapparaat staan ennnn… Hoppa, ik ben iets meer dan twee kilo lichter en Rob zelfs iets meer dan vier!
De week voor Kerst mogen we weer 😊

PS: Ben je benieuwd bij welke praktijk we lopen? Klik!

lekker eten

Het is niet zo dat we, nu we dus serieus door een diëtist begeleid worden, niet meer lekker eten hoor, gelukkig niet. Het is vaak wel wat karig, maar we maken er wel wat van. En soms springen we (een beetje) uit de band. Zoals bij het zondagochtendontbijt, dat zag er afgelopen keer ongeveer zó uit. Iets te royaal maar dat compenseren we dan in de loop van de dag wel weer.

En zaterdag aten we deze salade, recept van AH: klik. Daar mocht een half stokbrood bij (voor 2 personen he…), en dat kregen we niet eens op. 

Volgende week gaan we weer wegen en meten, we  zijn benieuwd!

valse start…

Je zult misschien wel denken “daar hèb je d’r weer, gààt ze het weer proberen…” 😉 Nee ZE gaat het niet PROBEREN, WE gaan het DOEN! Of in ieder geval ons best doen, hihi.

Ons gewicht houdt ons al tientallen jaren (echt hoor) bezig, zelf ben ik zwaarder dan ik ooit geweest ben. En aangezien het me in mijn eentje niet lukt wilde ik maar weer eens naar de diëtist. Ik had dat in september al eens besproken met de praktijkondersteuner, tijdens mijn jaarlijkse APK. Ik heb Rob voorgesteld om er samen naartoe te gaan en daar voelde hij wel wat voor, maar dan graag ná het familieweekend en ná zijn tripje naar Madrid. Zo gezegd, zo gedaan. De praktijkondersteuner had een praktijk gevonden die ze wel bij ons vond passen en afgelopen woensdag zijn we daar voor het eerst geweest.
We hadden het moment misschien iets gunstiger kunnen kiezen, want het afgelopen weekend stond er twee keer uit eten in de agenda. 🙈Dan heb je eigenlijk een beetje een valse start… Ach je kunt natuurlijk altijd wel een reden verzinnen om het uit te stellen. Deden we niet. De koekjes waren al een paar weken in de ban en we waren verder ook wel al weer wat voorzichtiger met wat we aten.
En nu dus voor het echie. We gaan er weer ons best voor doen en als er iets aan feestelijkheden tussendoor vliegt dan passen we daar wel een mouw aan. Wens ons maar succes.

ik ben het niet met je eens

Vandaag ben ik weer naar mijn dieetgoeroe J. ‘ik ben het niet met je eens’ de H. geweest. Dat ‘ik ben het niet met je eens’ is heel positief in zijn geval, want dat zei hij steeds als ik vond dat het niet zo goed ging J Ik heb nu ongeveer een jaar begeleiding van hem gehad en ben er wel achter dat het altijd een beetje in golfbewegingen gaat, het afvallen/stabiel blijven, bewegen, motivatie en het enthousiasme of de frustratie daarover. Ik heb er ook wel vrede mee, ben de laatste weken niet meer zo gefrustreerd geweest als ik me bezondigde want over een poosje gaat het gewoon weer wél lukken. Als je al jaren met je gewicht bezig bent dan weet je het meeste gewoon wel. Alleen dat steuntje in de rug, de schop onder mijn kont en de stok achter de deur, dat had ik even nodig. Maar ook dat houdt een keer op want je kunt niet eeuwig langs blijven gaan. Dus ik heb geen nieuwe afspraak meer gemaakt en hem bedankt voor de gesprekken. Vanaf nu moet ik op eigen kracht de strijd aankunnen! En daar was hij  het wel mee eens ;)  

diëtist

Gisteren ben ik weer naar de diëtist geweest. Zó één, nou daar wil je er wel drie van hoor, echt een en al positiviteit. Als ik zeg dat ik het niet zo goed vind gaan is hij het er niet mee eens. Te veel of te fout gegeten? Als je maar genoten hebt! Geen doorzettingsvermogen/zelfdiscipline? Niks van waar! En op de een of andere manier zet hij me daarmee weer in de goede richting. Er zat deze keer een week of acht tussen twee afspraken, maar de volgende keer is toch maar weer over vier weken. En dan gaan we een plan op maat maken om beter de balans te vinden tussen de dingen die je moet doen om toch nog: een beetje gezonder te eten, meer te bewegen en dan ook rustig aan af te vallen. 

mijn goeroe ;)

Vandaag ben ik weer naar de diëtist geweest. Ik zag er een beetje tegenop want het is eigenlijk niet zo goed gegaan vind ik zelf. Naar mijn idee heb ik nog steeds niet genoeg bewogen en te veel gegeten en gesnackt. Mijn gewicht is dus nog steeds het zelfde en daar ben ik niet trots op. Maar toch, ik ben wél gegaan…

En dan is daar J. Die zegt dat het toch mooi is dat ondanks het te weinig bewegen en te veel eten (vind ik dan he…) het gewicht stabiel is. Dat ik niet moet vergeten de mooie/goede momenten te onthouden, positief moet blijven. Dat ik het wél kan, want in het begin is er toch maar mooi vijf kilo afgegaan (en die zitten er niet weer aan). En die me weer handvatten geeft om er weer tegenaan te gaan. Ik noemde hem met een grijns ‘mijn goeroe’, haha. Nou ja, ik maak er dan wel een grapje van maar het is wel zo dat hij me steeds weer iets mee weet te geven, ja toch?

Met een voorbeeldmenu en een paar inspiratietips ging ik de deur weer uit, vol goede moed dat het, wie weet, toch gaat lukken. Want het is wél belangrijk!

Ehhhh, hoeveel feestjes hebben we ook alweer in september…???

diëtist

Gisteren had ik weer een afspraak met de diëtist. Het zijn nog maar korte sessies en ik was ook gauw uitverteld deze keer: niet afgevallen, niet aangekomen, niet genoeg bewogen. Weer een beetje doorgesproken wat ik kan doen om het toch in mijn systeem te krijgen. Lastig hoor, als je bewegen eigenlijk niet leuk vindt… Het aanpassen van mijn eetpatroon kostte me minder moeite. Want ook als ik een feestelijk weekend gehad heb of zo, ga ik er daarna weer vrolijk mee verder. Zo moet het met bewegen dus ook worden… Maar ik geef het niet op hoor, want ‘het is wél belangrijk!’.

weegmoment #3, en nu stap 2

Vanochtend weer gewogen. Ja, echt, een kilo, nog steeds, ondanks de barbecue. Bij elkaar dus drie kilo in acht weken. Niet gek toch? Tijd voor stap twee, eeehhh, bewegen…!
Ik heb de conditie van een lantaarnpaal (maar niet de omvang) en ik heb een bloedhekel aan sporten. Dat ga ik dus ook niet doen. Het hoogst haalbare in mijn geval is fietsen of wandelen en dat ga ik niet proberen, dat ga ik doen! Ik heb vandaag met de diëtist afgesproken dat ik er naar streef drie keer in de week een half uur á drie kwartier te fietsen of te wandelen. Stap twee wordt een uitdaging, maar het is wél belangrijk dussss… gaan met die banaan!

daar gaat ie

Vanochtend ben ik voor het eerst naar de diëtist geweest, voor een intakegesprek. Er zijn toch een hoop dingen die wel al goed gaan, in het ontbijt of de lunch zit het ‘m niet. Wat beter kan is de avondmaaltijd (hoeveelheden) en natuurlijk de tussendoortjes/extra’s.

Dus: Koekjes vervangen door een boterham en/of fruit zodat ik bij de avondmaaltijd minder hongerig ben (en dus minder opschep is de gedachte).

Schema van de werkdagen zo veel mogelijk aanhouden door porties klaar te leggen (structuur).
En verder opschrijven wat ik gedaan heb, wat de moeilijke momenten zijn en waarom. Dan krijg je meer inzicht en is het ineens ‘echt’, dan ben je er meer bewust mee bezig. Dat zijn zo’n beetje de voornaamste tips. Te veel je doen en laten omgooien zou het te lastig maken, net als de eindstreep op 20 of 25 kilo zetten. Eerst maar eens de eerste vijf, of tien, dat maakt het overzichtelijker.

Bij het boodschappen doen vanochtend hebben we niet eens zo heel veel rekening hoeven houden met de tips, alleen geen koek/sultana/evergreen meegenomen.

diëtist

Omdat ik verhoogd cholesterol heb/had en er hart- en vaatproblemen voorkomen in mijn familie, heb ik van onze huisarts een oproep voor een onderzoek en een gesprek met de praktijkassistente gekregen. Alle uitslagen waren goed, bloeddruk prima, cholesterolpilletje doet zijn werk, maar ik ben natuurlijk wel flink te zwaar. Nu kon ik een verwijzing krijgen voor de diëtistenpraktijk en dat heb ik maar aangenomen. Gelijk een afspraak gemaakt voor a.s. maandag. Dus ik ga jullie zo nu en dan weer eens lastigvallen met dieetverhalen. Nu nog die knop vinden die om moet en dan gaat de beuk er in (maar eerst nog even lekker uit eten a.s. zondag  ;)).