Vandaag ben ik weer naar de diëtist geweest.
Ik zag er een beetje tegenop want het is eigenlijk niet zo goed gegaan vind ik
zelf. Naar mijn idee heb ik nog steeds niet genoeg bewogen en te veel gegeten
en gesnackt. Mijn gewicht is dus nog steeds het zelfde en daar ben ik niet
trots op. Maar toch, ik ben wél gegaan…
En dan is daar J. Die zegt dat het toch
mooi is dat ondanks het te weinig bewegen en te veel eten (vind ik dan he…) het
gewicht stabiel is. Dat ik niet moet vergeten de mooie/goede momenten te
onthouden, positief moet blijven. Dat ik het wél kan, want in het begin is er
toch maar mooi vijf kilo afgegaan (en die zitten er niet weer aan). En die me
weer handvatten geeft om er weer tegenaan te gaan. Ik noemde hem met een grijns
‘mijn goeroe’, haha. Nou ja, ik maak er dan wel een grapje van maar het is wel
zo dat hij me steeds weer iets mee weet te geven, ja toch?
Met een voorbeeldmenu
en een paar inspiratietips ging ik de deur weer uit, vol goede moed dat het,
wie weet, toch gaat lukken. Want het is wél belangrijk! Ehhhh, hoeveel feestjes hebben we ook alweer in september…???
Geen opmerkingen:
Een reactie posten