etentje

Robs neef Edwin gaf een etentje bij hem thuis. Rob, Robs broer en een vriend van Edwin hebben bij  hem geholpen met verbouwen en dit vond hij wel een leuke afsluiter. Nou ja, afsluiter, tot het volgende klusplan dan 😉

De kamer heeft een complete make-over gekregen, op een kast na waar Edwin erg aan gehecht is. Nieuw laminaat, nieuwe eettafel en stoelen, nieuwe koelkast, nieuw bureau, kasten, salontafel, lampen... Hij heeft echt een ander huis gekregen en dat moesten we natuurlijk komen bewonderen. Het ziet er allemaal picobello uit, we zijn trots op hem 😉 Hij kookt graag en vindt het ook leuk om met wat meer mensen te eten. We waren met z’n zessen en de tafel stond vol met allerlei lekkers. En, ook niet onbelangrijk, het was beregezellig!
Ed, bedankt voor al het lekkers en de gezellige avond!

tafel voor drie

Voor mijn 70^e verjaardag kreeg ik van de kinderen en kleinkinderen een bon om met Jasper en Laura te gaan eten bij ‘La Sfida’ klik, een Italiaans restaurant hier in de stad. Ik vond dat een heel speciaal cadeau, uit eten met zoon en dochter! 😊 Gisteren was het zo ver. Het was van te voren nog even spannend want de griepgolf hield behoorlijk huis, maar gelukkig ontsprongen we alledrie de dans.

Laura kwam me ophalen, we waren mooi op tijd, en Jasper was er ook al gauw. We zaten aan een ronde tafel, heel fijn als je met z’n drieën bent, goed bedacht! We hebben heerlijk gezeten en gegeten en ook veel gekletst en gelachen. Wat is het toch anders zo, dan wanneer je op een drukke verjaardag zit. Ook heerlijk hoor, maar nu hadden we echt tijd en aandacht voor elkaar.
We genoten van een viergangendiner van de chef:

bruschetta met zoetzure aubergine, tomaat, en burrata met truffel, en focaccia met olijfolie

gerookte carpaccio met biet

porchetta gegaard met primitivo wijn



en als dessert een lavacakeje met vanille-ijs

en toen nog een espresso met limoncello en venkellikeur, Jasper en ik hebben van elkaar geproefd. Poeh, die laatste was een pittig sterk drankje hoor. Omdat Laura geen glaasje nam heeft zij de foto gemaakt.

Jasper heeft me terug naar huis gebracht. Toen we bij de auto waren bleek het batterijtje van de ‘sleutel’ op te zijn, maar gelukkig wist hij hoe je dan toch in je auto en starten kunt,😄😅😂, ik zag mijn geest al dwalen!

Ik heb mezelf thuis nog maar een ‘afzakkertje’ ingeschonken (nou ja, laat dat ‘-tje’ maar weg…) en heb nog lekker zitten nagenieten. Het was enorm gezellig, ik heb genoten!

Dank jullie wel lieve schatten allemaal, voor dit geweldige cadeau!

visite

Een nicht van mij en haar man wonen in dezelfde stad als wij, al jaren. We zijn erg op elkaar gesteld en toch kwam het er maar niet van om elkaar eens op te zoeken. Stom eigenlijk. Maar begin van de maand waren we op de kunstmarkt en daar stond zij ook met een kraam. Ze verkocht o.a. kleurige zeefdrukken, prachtige kaarten en leuk beschilderde potjes met bonbons. Maar het leukste was dat we nu eindelijk eens de agenda’s getrokken hebben om een afspraak te maken. Ik hoorde dat ze de keuken aan het verbouwen zijn dus we hebben er een eetafspraak van gemaakt, bij ons dan natuurlijk he, haha.

We zijn enorm verwend met een lekker flesje Italiaanse wijn, een enorm boeket en heerlijke chocolade, en voor mij had ze ook nog een stapeltje scrappapier mee. Veel te veel allemaal natuurlijk maar we hebben het uiteraard in dank aangenomen en ervan genoten 😊
Het was supergezellig, we hebben lekker gegeten, mét dat Italiaanse wijntje, de bonbons gingen prima samen met de koffie na het eten😋, en we hebben zo lang nagetafeld dat we daarna direct naar bed konden. Kónden he, maar dat deden we niet. Want we gaan vaak, als we ’s avonds weg geweest zijn of visite hebben gehad, nog even zitten met een glaasje en dat deden we nu ook. Tja, als je met pensioen bent hoef je de volgende dag toch niet naar de baas he😉 

O, en wat we gegeten hebben, dat vertel ik een volgende keer.

bij Suus

Onlangs waren we uitgenodigd om bij onze lieve schoondochter thuis te komen eten. We waren er al bijtijds en het was mooi weer maar wel fris. Na de koffie met (Frans) aardbeiengebak hebben we een wandelingetje gemaakt door de (Stadion)buurt. Rob had een oom die slotenmaker was, met een winkel aan de Stadionkade. Hij heeft daar vroeger wel geholpen en de winkel bestaat nog steeds, nu gerund door een dochter en een zoon. Helaas was hij niet open, anders hadden we nog even gedag kunnen zeggen.
Verder kwamen we op ons rondje het pand tegen waar de opa van Rob een slagerij gehad heeft, daar zit nu een makelaar in. En een rondje door de Stadionbuurt zou natuurlijk niet compleet zijn als we niet langs het Olympisch stadion gelopen waren 😊.

Weer terug in Susans woning hebben we lekker geborreld, gekletst en gegeten. Er zijn daar in Amsterdam toch wel veel meer bijzondere winkels en marktkramen hoor, de keuze is reuze. Vandaar ook dat Franse gebak, hahaha. Het was heerlijk: hapjes en broodjes met verschillende smeersels, kabeljauw met tomaat uit de oven en toe limoncellotiramisu. Wat een verwennerij! Nou heb ik daar suf genoeg geen foto’s van gemaakt, maar we hebben genoten. Dank jullie wel Susan en Jasper!

vissies

Gisteren zou Daans verjaardag alvast gevierd worden, maar Laura werd ziek, dus dat moest helaas opgeschoven worden. Jasper en Susan zouden er ook heen gaan, dus die hadden ineens een gapend gat in de agenda. Mooie gelegenheid om eindelijk eens de lang beloofde sliptongetjes voor ze te bakken. Vonden ze wel een goed idee 😉 Ze hadden een lekker flesje rosé voor ons meegenomen, jummie, maar die bewaren we voor later.

We hebben eerst gezellig in de tuin zitten borrelen en daarna heerlijk gegeten. De vissies waren om te smullen al zeg ik het zelf. Jasper en Susan zeiden het trouwens ook hoor, dus dan ís het gewoon zo 😉, en we zullen het de visboer ook nog even zeggen, hahahaha. Na de vissies hebben we nog een toetje en koffie met een likeurtje gedaan, aiiii, laat de weegschaal het niet horen... Wát de weegschaal ook zegt, het was in ieder geval weer een avondje genieten!

de boeven kwamen logeren

"De boeven" noemen we Daan en Emma wel eens. Maar soms zijn die kleinkinderen van ons de voorbeeldigheid zelve hoor. Nou ja, bijna dan, hahaha. Hoe ouder ze worden, hoe beter ze met elkaar overweg kunnen lijkt het wel. Afgelopen woensdag kwamen ze een nachtje logeren. We hebben ze thuis opgehaald en zijn naar de Bolle Buik klik! in Heerhugowaard gereden. We waren de eersten, ze hadden eventjes de hele speeltuin voor zich alleen. Later kwamen er nog wel wat meer kinderen maar echt druk was het nog niet. De fontein stond aan maar ze wilden niet nat worden 😂 Ze hebben zich evengoed prima vermaakt en wij ook natuurlijk.

Nadat we een pannenkoek gegeten hadden zijn we naar huis gegaan. Óns huis welteverstaan. Emma moest ’s middags even slapen. Ze slaapt niet elke dag meer maar heeft het soms nog wel nodig. Met Daan heb ik in de tussentijd lekker zitten knutselen: we hebben een schatkistje gemaakt van een eierdoosje, compleet met goudklompjes en diamanten. Rob had ook nog het badje neergezet maar daar voelden ze ’s middags nog niet zo veel voor, dat kwam later.
Weet je hoe je Daan snel aan tafel krijgt…? Als je macaroni roept! Hij heeft twee borden leeggegeten, dat ging er wel in! Emma heeft ook haar best gedaan hoor, en daarna hadden we nog een raketijsje. Na het eten wilden ze ineens wél in het badje, túúrlijk joh, hahaha! Het stond lekker in de zon dus dat kon best nog even. Langer dan tien minuten heeft het volgens mij niet geduurd. 😉 

De volgende ochtend om half zes stond Daan fris en fruitig naast zijn bed. Ik heb hem maar even naar ons bed gedirigeerd en daar heeft hij nog tot over half acht geslapen! Hij wel! Ik heb het zelf ook nog even geprobeerd maar met steeds een arm om me heen, dekbed erop - dekbed eraf of een knietje in mijn ribben is dat niet echt meer gelukt. Wel schattig hoor... Toen hij dan toch wakker werd stond Emma ook rechtop in haar bedje en het eerste dat Daan deed was haar een kus geven, aaaahhhh wat een lieverd ben je toch Daan!
Het was donderdag de hele dag regenachtig, dus er is niks gekomen van buiten spelen of even naar de kinderboerderij wandelen, maar gelukkig viel er binnen ook nog wel wat te spelen, kleuren, kleien en knutselen. En zo kon Emma ook nog een schatkist maken 😊

Daan heeft Emma voorgelezen, dikke pret met het boek “Hoe olifantjes leren tellen”, en grappig om te merken dat hij het verhaal zo ongeveer uit zijn hoofd kent. Tegen vieren hebben we ze naar huis gebracht en na het eten zijn we naar onze eigen hut vertrokken en hebben verder de avond in de ruststand doorgebracht...
Het was weer een geslaagd logeerpartijtje, wat hebben we weer van ze genoten 😊

zus-en-zo

Ik ben er één van vijf, de middelste, ik heb twee zussen boven me en een broer en zus onder me. Zo zeggen we dat dan, maar als je het opschrijft ziet het er wel een beetje typisch uit. Hopelijk zijn jullie geen beelddenkers, hahaha.
Al een flink aantal jaren organiseert mijn broer “Zus-En-Zo”. Dan nodigt hij zijn zussen en zwagers uit en verwent hij ons met allerlei lekkers. Hij kan heerlijk koken en bakken en ook mijn schoonzus kan er wat van. Tot nu toe organiseerden ze het in eigen huis, van borreltijd tot en met diner, maar door omstandigheden werd het deze keer, vorig weekend, gevierd bij een van de zussen en werd het een high tea. Corona gooide helaas nog wat roet in het overheerlijke eten: Mijn jongste zus en zwager, die onlangs naar Brabant verhuisden, hadden intensief contact gehad met iemand die positief getest was. Erg jammer, ook voor hen, maar ze hebben een paar foto’s en filmpjes gekregen 😉. En wij hebben heerlijk genoten van elkaars gezelschap, het mooie weer en al het lekkers. 

flammkuchen, nou ja, soort van...

Mijn broer had, toen we daar een poos terug aten, borrelhapjes gemaakt die wel wat weg hadden van flammkuchen. Hij had voor de bodem Libanees brood gebruikt, een heel dun platbrood dat bijna een tortilla lijkt, en er verder zijn eigen culinaire fantasie op losgelaten. Ik heb hem een beetje nageaapt en gisteren wat gefröbeld met verschillende toppings, zoals crème fraîche, geraspte kaas, olijven, spekjes, pastasaus (Heinz traditional), knoflookolie, pesto, gegaarde kipstukjes, zalmsnippers, courgette, champignons, rucola, ui, rauwe en gekookte ham, salami, geitenkaas... en dan zijn we de sardientjes en de zongedroogde tomaatjes nog vergeten. Fruit zou ook heel goed kunnen denk ik: peer met gorgonzola, appel met mozzarella, ananas, vijgen, hmmm, dat gaan we vast nog wel eens een keer doen, want je kunt het zo gek niet bedenken of het kan er op. Na twaalf minuten in de oven op 200 graden was het klaar. Er lag nog een flesje chianti, gekregen van de buren omdat we op de kat gepast hadden, en dat smaakte er prima bij. J

Het Libanees platbrood kon ik overigens bij onze Deka-supermarkt niet vinden, maar wel bij Deen. Albert Heijn schijnt het ook te verkopen.

Zus&Zo

 Wij zijn met vier zussen en een broer. We zien elkaar niet echt vaak (echt niet), ik denk wel eens echt TE weinig. Vroeger vierde iedereen zijn of haar verjaardag en kwamen we elkaar tegen bij onze ouders, maar sinds onze ouders er niet meer zijn en steeds meer de verjaardagen niet of in kleine kring vieren blijven er weinig gelegenheden over waarbij we elkaar allemaal zien. Gelukkig is daar dan wel het jaarlijkse familieweekend ennnn…. Mijn broer organiseert af en toe een etentje voor zijn zussen en aanhang, “Zus&Zo”.

Afgelopen zaterdag was het weer zo ver. Hij was die dag toevallig ook nog jarig (dat viert hij dus meestal niet maar dat kwam nu zo uit) dus we hadden ook cadeautjes mee J Om zes uur werden we in Zandvoort verwacht. Ondanks de Jumbo Racedagen was het rond die klok al niet druk meer die kant op, we konden zo doorrijden.
We startten uiteraard met klapzoenen en felicitaties, en met een feestelijk drankje en flammkuchen, die mijn broer had gemaakt van Libanees brood. Goed idee en heel lekker. En verder stonden op het menu: ceviche (in een klein weckpotje), lamsrack, bloemkool in bladerdeeg uit de oven, salade met geroosterde groenten, gnocchi en als dessert een heerlijke tiramisu met advocaat en rum. Het was allemaal even heerlijk en we hebben genoten van elkaars gezelschap. Als ik niet voor twaalven thuis wilde zijn* hadden we vast nog veel langer nagetafeld ;)

*) Nee de auto zou dan niet in een pompoen veranderen, maar we hadden dit met Laura afgesproken omdat zij tot twaalf uur een vriendin had gevraagd als achtervang, mocht er iets gebeuren.