flammkuchen, nou ja, soort van...

Mijn broer had, toen we daar een poos terug aten, borrelhapjes gemaakt die wel wat weg hadden van flammkuchen. Hij had voor de bodem Libanees brood gebruikt, een heel dun platbrood dat bijna een tortilla lijkt, en er verder zijn eigen culinaire fantasie op losgelaten. Ik heb hem een beetje nageaapt en gisteren wat gefröbeld met verschillende toppings, zoals crème fraîche, geraspte kaas, olijven, spekjes, pastasaus (Heinz traditional), knoflookolie, pesto, gegaarde kipstukjes, zalmsnippers, courgette, champignons, rucola, ui, rauwe en gekookte ham, salami, geitenkaas... en dan zijn we de sardientjes en de zongedroogde tomaatjes nog vergeten. Fruit zou ook heel goed kunnen denk ik: peer met gorgonzola, appel met mozzarella, ananas, vijgen, hmmm, dat gaan we vast nog wel eens een keer doen, want je kunt het zo gek niet bedenken of het kan er op. Na twaalf minuten in de oven op 200 graden was het klaar. Er lag nog een flesje chianti, gekregen van de buren omdat we op de kat gepast hadden, en dat smaakte er prima bij. J

Het Libanees platbrood kon ik overigens bij onze Deka-supermarkt niet vinden, maar wel bij Deen. Albert Heijn schijnt het ook te verkopen.