bloggen

Ik geloof dat bloggen een beetje ouderwets is, ‘old school’ 😉, meer iets voor de oudjes onder ons. Voor mij dus ook, haha. En we zijn nog aardig actief in blogland hoor, er zijn nog heel wat blogs in de lucht merk ik. Zo veel dat bijlezen en reageren bij tijd en wijle niet te doen is. Zelf vind ik het leuk om reacties te krijgen (hoewel ik op sommige reacties niet zit te wachten). Daarom probeer ik het toch een béétje bij te houden, maar ik zie vast wel eens wat over het hoofd. Soms loop ik een paar berichtjes achter en reageer ik alleen bij het laatste, het moet dan maar even zo. Als ik zie hoeveel reacties er op sommige blogs staan – tientallen soms – dan denk ik wel eens “Hoe doen ze dat?”.  Nee, echt: hoe doen jullie dat? 

welke keuken...

Bettie schreef een poosje geleden een aantal blogjes over Italië. En ze ging daar nog even mee door 😊 toen ze over een bezoekje aan de Albert Cuyp - en het lekkers dat ze daar zag - schreef. Ik reageerde dat de Italiaanse keuken bij mij zeker in de Top 3 staat. Maar toen ik ging bedenken welke keukens er dan nog meer in stonden kwam ik toch tot de ontdekking dat ik aan een Top 3 niet genoeg heb. Als ik door mijn bewaarde recepten blader zijn er heel wat ‘blijvertjes’ met een mediterrane oorsprong, maar ook de Nederlandse, Surinaamse en Indonesische keuken zijn goed vertegenwoordigd. En nou ben ik toch best benieuwd: wat eet jij het liefst?

NB: Het plaatje heb ik geleend van Theo Broeren

achterstand blogrondjes en nieuwe “10 van Conny”

Door dat weekje vakantie liep ik wat achterstand op met de blogrondjes. Niet alles gaat nu eenmaal even handig op de iPad, dus ik moest een beetje inhalen en wat reacties hier en daar achterlaten.

Al inhalend en bijlezend zag ik bij Conny dat er al een lijst klaar staat voor de volgende “10 van Conny” die zij weer organiseert. Fijn, want zo kunnen we alvast de hersens laten kraken over onze uitwerkingen. En wat ook fijn is: er zijn meer deelnemers! Bijnabuuf Bettie heeft zich ook aangemeld zag ik en ik las nog wat namen van dames die ik nog niet ken. Leuk, ik ben benieuwd wat iedereen er weer van gaat maken! Op 25 september kunnen we de eerste collage laten zien. Ik heb er weer zin in!

van Mieke 😊

Eind augustus blogde Mieke haar duizendste blogje. klik! Ze is net als ik ongeveer 15 jaar geleden begonnen. We kenden elkaar toen nog niet, dat kwam veel later pas, we volgen pas sinds een paar jaar elkaars blog.

Mieke was met dit jubileum wel in voor een klein feestje 😊. Haar kaartenrek was een beetje leeg en wie haar een kaart zou sturen kreeg een kaartje terug. Ik stuurde een kaartje en heb van haar dit leuke kaartje terugontvangen. In een envelop die ze ook zelf gemaakt heeft, van een pagina uit een Frans tijdschrift. Grappig dat het artikel dat er op staat gaat over een origamitechniek met textiel. Op het kaartje heeft ze een deel van een boekpagina gebruikt waarop haar eigen naam te lezen is, haha, dat was vast geen toeval. Echt heel leuk Mieke, ik ben er blij mee, dank je wel!

Dit is het kaartje dat ik haar gestuurd had. Je hebt soms wel eens van die kaartjes die je een poosje in je voorraad bewaart, niet omdat ze niet geslaagd zijn, maar omdat een kaartje nou eenmaal een beetje moet ‘passen’. En zo kon ik het nu dan versturen, het lag gewoon op haar te wachten. Mieke houdt namelijk wel van gelliprints (achtergrond). Nu hoop ik ook maar dat ze Stampotique leuk vindt, want dit soort stempels is het toch niet helemaal voor iedereen 😂

15 jaar bloggen!

Wow, precies op dit moment, 15 augustus 2024 om 13:58 uur, nú dus, is het 15 jaar geleden dat ik mijn eerste stukje op mijn blog zette!

Toen ik startte nam ik me voor om toch tenminste één of twee stukjes per week te schrijven. Anders leest niemand het meer, dacht ik. Het bloggen was vooral bedoeld als aanhangsel van mijn toen nog vrij verse hobby: scrapbooken. Maar al heel gauw schreef ik over van alles en nog wat. Inmiddels is het bloggen een hobby op zich geworden, en de scrapbook-hobby is ook wel een beetje uitgebreid, haha.
Het schrijven gaat me meestal aardig goed af, er zijn periodes dat ik elke dag wel iets te kletsen heb 😉en soms is het even wat minder. Als ik een “stukkie” aan het rammelen ben voel ik me helemaal senang, net als wanneer ik op zolder zit te plakken, knippen, stempelen, kliederen enzovoort. Ik ben dan echt in mijn element. 

Het bloggen is in het creatieve wereldje helaas niet meer zo populair als voorheen. Dat zal ook wel komen doordat er zoveel meer mogelijkheden zijn om je kletsies en creaties te delen, bijvoorbeeld op Facebook, Instagram en YouTube. Er zijn bloggers en volgers afgehaakt maar er zijn er ook bijgekomen. Ik ben zelf, onder andere dank zij het quilting-zijtakje, ook wat blogvriendinnen rijker geworden, echt een cadeautje. 

Als ik op mijn “dashboard” bij de statistieken kijk dan zie ik dat ik net iets meer dan 1.870 “posts” heb, meer dan 6.500 reacties en ruimschoots meer dan 235.000 “views”. Als dat eerste cijfer klopt dan komt dat neer op 2 à 3 stukjes per week. Dat lijkt me eerlijk gezegd iets aan de zuinige kant, maar oké, blogger zal het wel weten. Ik ga het echt niet natellen hoor... 😜 . Zo lang ik het nog leuk vind (en dat vind ik...) ga ik in ieder geval door, ik ben voorlopig nog niet uitgekletst. 

Nou, deze feestelijke mijlpaal wilde ik toch even met jullie delen.
En straks ga ik taart eten 🎂

verdwenen blogjes

Als ik een blogrondje doe, open ik mijn leeslijst in het dashboard. Dan zie ik van alle pas geplaatste stukjes op de blogs die ik volg een paar regels en het plaatje dat er eventueel bij staat. Daarvandaan kan ik ze dan openen. Heel handig. Alleen, soms, als ik dan op de link klik, krijg ik niks 😢 Nou ja, ook weer niet helemaal niks, ik krijg de melding dat de pagina die ik zoek niet bestaat. Leuk hoor, ben je benieuwd hoe het verder gaat… 😉 Ik vermoed dat er dan een andere plaatsingsdatum is gekozen en dan wacht ik maar af of en wanneer dat leuke stukje met die leuke foto erbij weer in mijn leeslijst verschijnt…

nogmaals verdwenen reacties

Op mijn berichtje over verdwenen berichten kreeg ik een reactie van Marjolijn, misschien dat er meer mensen iets aan hebben:

Marjolijn van Elsberg heeft een nieuwe reactie op je post 'verdwenen reacties' achtergelaten:

Ik heb ontdekt dat er voortaan een pijltje staat bij de reacties, heel klein boven aan, als je daar op klikt zie je "spam" en "in afwachting van beheer" Ik wist dat niet of het zat er nog niet. Ik kwam 35 SPAM berichten tegen maar dat waren gewoon reacties, sommige zelfs van jaren geleden. Nu ik dit weet kan ik alles weer plaatsen. Ik zie ook dat veel mensen nu 2x reageren dus misschien komt dat ook daardoor. Hopelijk helpt dit!

Nou en óf dat hielp, je bent een kei Marjolijn! Dat twee keer reageren komt misschien ook doordat je reactie niet meteen verschijnt als die eerst goedgekeurd moet worden. Als je daar geen erg in hebt reageer je nog een keer.
Misschien dat anderen er ook nog iets aan hebben:
Als je in de linker balk bij je dashboard 'reacties' aanklikt, staat er dus boven de reacties een klein pijltje. Klik dat aan en je kunt je spam zien. Ik had er slechts 360! Van een maand terug tot nu zal ik ze bijwerken en wat ouder is verwijder ik (sorry...). En dan is het verder een kwestie van bijhouden. 😌

PS: Als je rechts boven op 'beheren' klikt kun je (alle) berichten selecteren en er zo een heleboel tegelijk verwijderen.

verdwenen reacties

Op mijn e-mail krijg ik altijd een melding als er een reactie geplaatst is bij mijn blogstukjes, met inhoud en al. Nu heb ik de laatste tijd al een paar keer gemerkt dat de reactie zelf soms niet bij mijn stukje staat, ook niet “reactie verwijderd” of iets dergelijks, helemaal niks. Ik haal niets weg, alleen als er (sporadisch) eens een vriendschapsverzoek van een stille aanbidder staat of zo, gaat die naar de prullenbak 😉. Bij het stukje hieronder klik was weer een lieve reactie van Marjolijn verdwenen… Gelukkig stond die dus wel in mijn mail Marjolijn, ik heb het wel gelezen, dankjewel. En voor alle andere reacties, verdwenen of niet verdwenen: dankjewel lieve lezeressen.

jargon

Je staat er niet meer bij stil als je wat langer in Scrapland rondbanjert, maar je gebruikt toch best vaak termen die een ander niks zeggen. Door een reactie van Mieke een poosje geleden realiseerde ik me dat laatst. Niet altijd zeggen de termen haar iets, logisch. Ik had het niet door maar ik snap het wel, want andersom krab ik ook wel eens achter mijn oor als ik haar blogjes en die van bijvoorbeeld Conny lees😊. Zij quilten en daar weet ik dus he-le-maal niks van. Toch lees ik hun stukjes graag, bewonder de foto’s van wat ze gemaakt hebben en doe zo ook wel eens inspiratie op.

Intussen zet ik wat vaker een verklaring achter een term in het scraps. Grappig toch hoe veel hobby’s hun eigen ‘jargon’ hebben. Mocht je nou wat meer willen weten,😜 dan heb ik wel een linkje met een woordenlijst voor je hoor klik! 😄

een kaartje van Mieke

Kijk eens wat een mooi kaartje ik gekregen heb! En in het echt is het nog mooier. Prachtig met die heldere kleuren blauw en een vleugje paars en roze! Het is gemaakt door Mieke, van MiekeQuilt klik! Ik kwam haar blog tegen bij Bettie en ben haar gaan volgen. Ze schrijft over van alles en maakt hele mooie quilts. Dat laatste dacht je waarschijnlijk al, maar ze draait ook haar hand niet om voor andere creatieve bezigheden. Zo schreef ze onlangs dat ze tijdens haar vakantie in de weer geweest was met de gelliplate. Ja je leest het goed, tijdens haar vakantie 😉. Van de afdrukken heeft ze kaarten gemaakt.
Eén van die kaarten heb ik dus gekregen, omdat ik op dat bewuste blogje gereageerd had. Het was maar heel kort hoor, alleen maar: ‘Leuk!’ Om dan zo’n gezellige kaart te krijgen is echt een cadeautje! Ik ben er blij mee Mieke, heel erg bedankt!

PS: In de app van PostNL stond de envelop er gisteren al. Dan ga je natuurlijk onder de brievenbus liggen hè, maar helaas…Vandaag stond hij er opnieuw in en vanmiddag lag hij gelukkig wel op de mat. Sjúcht… PostNL…

al bloggend leert men…

Ik bladerde zo af en toe wel eens wat terug op mijn blog om iets op te zoeken, bijvoorbeeld een recept dat ik al eens gemaakt had maar niet in mijn receptenmapje terug kon vinden. Of als ik me afvroeg wanneer iets gebeurd was. Dan ging ik naar de wordcloud (labels) aan de rechterkant, klikte op een trefwoord en scrolde me een slag in de rondte.  

Ik blog al sinds 2009 en blader nog steeds hoor, maar soms leer ik er zomaar iets bij. Kort geleden heb ik ontdekt dat ik ook een zoekterm in kan vullen,🙈 hahaha, véél sneller en handiger.  
Wat me al bladerend ook een keer opviel was de manier waarop ik in het verleden fotocollages maakte. Ik prutste dan iets in elkaar in Publisher. Ging ook, maar ik kreeg nooit echt mooie gelijke randjes. Dat kon beter dus ik heb mijn licht eens opgestoken bij een FB-contact. Inmiddels maak ik de collages op de laptop met Picture Collage. Gratis programma, tot op zekere hoogte. Sommige layouts bijvoorbeeld zijn alleen voor betalende klanten. Maar met wat ik gratis kan gebruiken kan ik prima uit de voeten en er zijn zo veel mogelijkheden met indeling, kleur, roteren enz. dat ik toch meestal wel krijg wat ik hebben wil. Dat sla ik op en zet ik dan in mijn stukje, fluitje van een cent.

Niemand zal het zich afgevraagd hebben denk ik, maar dat is waarom mijn fotocollages er tegenwoordig zo netjes op staan, hahaha. 

Gelli en scheurliniaal

Ik las laatst een leuk stukje op het blog van Mieke klik! Ze schreef over een creatieve bijeenkomst waarbij ze met een aantal dames met de gelliplate gewerkt had. En die heb ik ook liggen… “Doe ik veel te weinig mee”, bedacht ik me en dus ben ik er vandaag mee aan de slag gegaan. Tja, soms heb ik even een zetje nodig 😉 Als ik het goed zag op de plaatjes waren de meeste afdrukjes van de dames op textiel, maar ik heb zelf alleen papier gebruikt. Ik heb ook wat geprobeerd op tissuepapier en dat dat niet altijd goed gaat kun je aan de middelste zien.

Mieke liet ook een scheurliniaal zien die zij gebruikte, nou moe, zoiets heb ik ook! Nou gebruik ik die wel hoor, niet heel vaak, maar wel met enige regelmaat. Wat ik leuk vond is dat Mieke dat soort plaatjes ook laat zien, daar denk ik dus nooit aan hè, plaatjes van mijn gereedschap laten zien of zo. En dus, tadááá, een foto van “La Scheurliniaal”, al gebruikte ik die vandaag niet, hahaha. Hoor ik daar nou iemand melig zeggen?😜

En dan nog een paar printjes natuurlijk. Ik ben niet over allemaal even tevreden maar oefening baart nu eenmaal kunst en ik kan er vast wel wat mee.

Bedankt voor het zetje, Mieke 😊ik heb weer een voorraadje waar ik mee aan de slag kan.

to blog or not to blog...

Laatst schreef Bettie een blogje over bloggen, hihi, en over nog wel wat meer hoor. Ze schrijft elke dag en ik lees haar stukjes altijd met veel plezier. Maar het kost veel tijd las ik bij haar, en toen gingen mijn gedachten op de loop...

Ik kan niet anders zeggen dan dat ze gelijk heeft. Als we bijvoorbeeld een dagje weg geweest zijn en ik heb veel foto’s gemaakt dan is het uitzoeken en aanpassen daarvan al een tijdrovend klusje. Dan wil ik het ook nog allemaal goed neerzetten, met de foto's op de goede plek, en Blogspot werkt daar niet altijd even soepeltjes aan mee. En ik ben een freak over hóe ik iets opschrijf, het moet goed ‘lopen’, hoewel ik dáár de laatste tijd soms wel eens mijn schouders over ophaal hoor. Dan maar een beetje een van-de-hak-op-de-tak verhaaltje. Al met al ben ik vaak wel een paar uur bezig met één zo’n stukkie.

Ik heb me altijd voorgenomen om één of twee stukjes per week te schrijven maar het zijn er ook wel eens meer, dus reken maar uit. En als Bettie dat elke dag heeft dan neem ik mijn petje voor haar af. Maar toch, ik zou het niet willen missen en volgens mij Bettie ook niet, dus we gaan gewoon door hè, ja toch, Bettie?

het schiet er vaak bij in

Ik weet zelf hoe leuk het is om reacties op je blog te krijgen, maar op de een of andere manier lukt het me maar niet om zelf ook mijn ‘leeslijst’ goed bij te houden. Ik ben dus iedere keer aan het inhalen. Dan zet ik bij een aantal berichtjes nog een snelle reactie, al dan niet met excuses 😉, en dan schiet het er weer een poosje bij in. Stom, want die leeslijst is juist wel makkelijk. Daarmee kun je namelijk snel zien welke blogsters iets nieuws geplaatst hebben. De laatste weken probeer ik steeds op zondagmorgen een blogrondje te doen en het lijkt wel of dat wat beter lukt. Zou het zo simpel zijn, gewoon een vast moment aanhouden?
We gaan het zien 😊

klik!

Ik ga vaak op visite bij het blog van Bettie. Elke dag schrijft ze wel iets en over heel veel verschillende onderwerpen. Leuk om te lezen vind ik, ook omdat we zo ongeveer buren zijn, hahaha. In haar stukjes, haar ‘posts’ verwijst ze vaak met een ‘klik!’ verder naar meer uitleg en andere sites. Zo heeft ze vandaag bijvoorbeeld een stukje geschreven over een klein huisje dat in Amsterdam vlak bij Paradiso staat. Een kunstwerk hoor, geen woonhuis, hier kun je dat stukje lezen: klik! Als je dat doet, die klik!, dan kun je niet alleen wat meer lezen over het ontstaan en de betekenis van dat huisje, je kunt ook verder klikken naar weer andere wetenswaardigheden, bijvoorbeeld over snelwegen die om een huis heen aangelegd zijn omdat de eigenaar niet wil vertrekken.  

Dat deed bij mij een laatje open naar een herinnering uit mijn jeugd, over het gebouw van V&D in Haarlem. We reden daar vaak langs als we naar Zandvoort gingen. Mijn vader had indertijd een dergelijk verhaal verteld over een huisje of winkeltje waarvan de eigenaar niet wilde vertrekken. En zo zocht ik eens op Google hoe dat dan zat. Op de foto kun je zien dat er inderdaad om een winkel/gebouw, drogisterij Van der Pigge, heen gebouwd is. Die winkel bestaat nog steeds, de zesde generatie bestiert de zaken nu, ze hebben een lange en roerige geschiedenis! Ik vond het heel leuk om daar eens in te duiken en wil jij daar ook wat meer over weten dan… klik!

Bettie, bedankt voor de inspiratie weer!

PS: Rob wist dat ook het Victoriahotel in Amsterdam een dergelijk verhaal kent, maar daar ga ik later nog wel eens naar op zoek. 

filmpje!

Ik heb gisteren enorm zitten etteren om een filmpje geplaatst te krijgen op mijn blog. Het stond op mijn telefoon en ik mail foto's altijd gewoon naar mijn eigen adres om ze op een externe harde schijf op te kunnen slaan. Er zijn vast wel simpeler manieren, maar het lukt. Alleen filmpjes, die kreeg ik maar niet verzonden.
Gisteren stonden er dus in mijn blogje twee "video's", nou ja, twee mislukkingen dus van één en hetzelfde filmpje. Ik was er even klaar mee en heb nog wel geprobeerd ze te verwijderen maar ik zat inmiddels op de iPad en daarop kreeg ik het niet voor elkaar. Vandaag heb ik wat op Google rondgestruind om te kijken hoe het dan wel moest en jawel hoor, gelukt! Ik heb een app op mijn telefoon gezet om filmpjes te comprimeren en heb het nu voor elkaar, helemaal op eigen kracht :). Ik ben trots op mij, hahaha.
Als je nog even wilt kijken om welk filmpje het gaat: even scrollen naar het berichtje van gisteren. 

Prinsenhof

Bettie schreef laatst op haar blog een stukje dat mij aanzette tot het schrijven van dit stukje.

Het begon allemaal met een postzegel, een die zij ontvangen had op een kaart die op haar mat was gevallen. Die postzegel dus, daar kwamen reacties op over de herkomst en dergelijke. Bettie schreef er een leuk en interessant stukje over, kijk hier maar. Zij schreef dat de ontwerper, Chris Lebeau (grappige naam als je er over nadenkt), ook de muurschildering heeft gemaakt in ‘trouwlocatie eerste klasse’ het Prinsenhof. Dat was in het oude stadhuis van Amsterdam, tegenwoordig hotel The Grand en nog steeds trouwlocatie. Wij zijn daar in 1975 getrouwd dus ik heb de trouwfoto’s er eens bij gepakt en jawel hoor, je kon de muurschildering er op zien. Natuurlijk niet in zijn geheel, maar toch, goed te zien. Indertijd had je helemaal niet door hoe mooi het wel niet was maar als ik nu de foto’s bekijk was het toch een prachtige locatie.

Chris Lebeau was trouwens een veelzijdig kunstenaar. Hij maakte o.a. ook glas, dat heb ik altijd zulk fascinerend materiaal gevonden! Op Wiki kun je iets meer over de kunstenaar lezen. En als je verder op internet zoekt vind je nog veel meer. Ik vond onder andere een foto waarvan een deel op de trouwfoto te zien is. 

Die foto vond ik hier:

By Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=24144224

het is even wennen… :(

Blogger heeft een nieuw uiterlijk gekregen. Tenminste, soms. Als ik een nieuw bericht wil ‘posten’ dan krijg ik in eerste instantie nog de oude layout, maar wil ik iets aanpassen dan krijg ik een soort van pictogrammen in plaats van geschreven tekst. Dus niet meer ‘voorbeeld’, als ik wil kijken hoe het er op staat, maar een picto van een oog om maar eens iets te noemen. Ik hou niet van dat soort grappen, grrrr, maar ik geloof dat ik niet zo veel te vertellen heb in dezen, hahaha. Het is dus weer even zoeken maar ik kom er wel…

botervliegje

Ik heb vrij regelmatig bezoekers op mijn blog maar het loopt er geen storm. Dat is niet erg, want ik schrijf de stukjes toch ook voor mijn eigen plezier. Wat niet wegneemt dat ik natuurlijk wel blij ben met bezoekjes en reacties hoor, hahaha.

Soms kom ik wel eens via Betties blog terecht op de blogs van anderen, waar ik dan stilletjes meelees. Heel soms reageer ik ook en vertel ik erbij hoe ik daar terechtgekomen ben. Nu is het mij ook al een paar keer gebeurd dat er iemand op mijn blog reageert die voor mij nieuw is. Dat vind ik leuk hoor, en meestal is wel duidelijk, of vertelt de schrijfster zelf, via welk lijntje ze bij mij terechtgekomen zijn. Maar Botervliegje (wat een grappige naam he?) was voor mij nog een groot raadsel. Ze heeft een paar keer gereageerd en ik had geen idee wie het was of hoe ze bij mij terechtgekomen was. Uiteindelijk heb ik haar blog maar eens opgezocht en toen zag ik in de  reacties daar ineens een bekende naam staan, hihi. Door Bettie krijg ik er soms zo maar ineens weer een lezer bij J

De afbeelding bij dit stukje is zelfgemaakt, geïnspireerd op een plaatje dat ik via google vond ;)

DUIZEND!

Op 15 augustus 2009 heb ik mijn eerste berichtje op mijn blog geplaatst. Inmiddels heet dat  ‘een post posten’ geloof ik… En deze ‘post’, van vandaag, is de duizendste! Ik plaats niet elke dag een berichtje. Ik probeer wel een of twee keer per week iets te schrijven maar dat lukt niet eens altijd. Dan heb ik toch in nog geen 10 jaar een leuk gemiddelde gehaald, haha. Ik doe al jaren aan Facebook en heb een poos geleden ook een Instagram-account geopend. Dat Instagram hè, ik kan me maar niet toe zetten om er ook iets mee te doen, en Facebook gebruik ik spaarzaam. Maar mijn blog zou ik niet willen missen hoor, ik ga nog een mooi poosje door.