balen

Rob had gisteren in de namiddag na de test de uitslag al, hij is negatief. Die van mij liet wat op zich wachten en dat was volgens Laura al geen goed teken. Ze stuurde gisteren een linkje klik!: Er was achterstand met het verwerken van de positieve uitslagen. Vanochtend dus de uitslag gekregen en die was inderdaad positief, balen! Toch verwarrend dat positief hier iets negatiefs betekent en andersom. 😉

Je krijgt dan een heel epistel met leefregels en adviezen, daar heb ik me doorheen geworsteld en ik heb gelijk een aantal mensen ingelicht. Niet dat ik veel contacten heb gehad de laatste tijd… Ook de broers en zussen heb ik het maar even laten weten. Ik kreeg veel lieve reacties hoor, daar ben ik wel blij mee. Gelukkig ben ik niet echt ziek en ook niet moe of zo. Ik voel me alleen verkouden en heb een beetje last van mijn keel. Dus het komt vast wel goed.

corona

Vanochtend zijn we door de teststraat geweest. Als ik dat zeg dan komt altijd het beeld bij me op van een auto-wasstraat, hahaha. Nou ja, je wordt wel een beetje gepoetst van binnen natuurlijk, hihihi.

Maar goed, we zijn getest dus. Aanleiding: We hebben maandag nog opgepast en van de week bleken zowel Jeroen als Laura corona te hebben. Jasper, die we niet over de vloer gehad hebben, heeft ook corona. Omdat ik een beetje, echt een héél klein beetje, verkouden ben en Rob (geen klachten) ook wel graag zekerheid wilde hebben, hebben we toch maar een afspraak gemaakt.
Het grijpt razendsnel om zich heen, het lijkt wel of niemand er aan ontkomt. Gelukkig zijn de klachten bij de kinderen redelijk mild. We hopen dat Daan en Emma gespaard blijven maar die zijn nog niet getest.
En nu maar wachten op de uitslag, sjúcht…

booster

Afgelopen zondag heb ik mijn boostervaccinatie gekregen. Ik vind het een veilig idee en ik heb er nauwelijks last van gehad, op een gevoelige plek op mijn arm na. Alleen had ik verwacht dat het vaccinatiebewijs wel automatisch bij de coronacheck op je telefoon zou komen maar dat blijkt niet zo te zijn. Je krijgt ook geen mail of sms-berichtje met verdere 'instructies', dus ik heb het vanochtend maar eens opgezocht op internet. KLIK! Fluitje van een cent hoor, maar je moet het wel zelf doen.

test 1,2,3…. 4

Ik ben weer eens getest van de week, want ik was flink verkouden en dat is eigenlijk nog steeds niet helemaal over. En omdat ik een afspraakje had met de schoonheidsspecialiste wilde ik het niet afwachten. Dat is sowieso natuurlijk geen goed idee.

Het was de vierde keer, en ook deze keer negatief gelukkig. Rob heeft me weer gebracht en de uitslag had ik al dezelfde avond, dat was allebei heel fijn. Maar wanneer komt die uitnodiging voor vaccinatie nou een keer…?!?!

welgefeliciteerd!

Vandaag is Susan jarig, onze schoondochter. We gaan er niet heen, met dank aan corona, :’( dus we hebben haar een kaart gestuurd, bloemen laten bezorgen en geappt vanochtend. En omdat het anders toch een beetje kaal is, hebben we een gebakje gegeten op haar gezondheid :). Welgefeliciteerd lieve schat! 

een jarige schoonzoon

Gisteren was onze schoonzoon jarig, hij werd veertig! Een ‘kroonjaar’ dus en ze hadden het wel wat uitgebreider willen vieren maar dat zat er natuurlijk niet in. We zijn maar even wat soepeler met het dringend advies van één persoon op bezoek omgegaan, en zijn met z’n tweetjes ’s morgens een kopje koffie gaan drinken. Wel netjes afstand gehouden en niemand was verkouden, dus we vonden dat dat wel kon. Feliciteren zonder kus en omhelzing vind ik nog steeds verschrikkelijk hoor, zo koud en kaal, maar daar hebben we ons netjes aan gehouden. 

Het was toch wel even gezellig en we hebben ons het gebak lekker laten smaken.
En nu dan maar weer in het gareel… things will get better…!

corona

Over het algemeen kan ik negatieve gedachten en gevoelens goed van me afzetten, maar de laatste tijd borrelt het zo af en toe toch aardig naar de oppervlakte.  In mijn directe omgeving is het tot nu toe meegevallen met de coronabesmettingen. De broer van Rob, zijn vrouw, hun kinderen (en hun gezin) en ook een kleinkind, hebben het gehad in de beginperiode, allemaal met milde tot geen verschijnselen, maar inmiddels hoor ik het van steeds meer mensen om me heen. Een aantal oud-collega’s is besmet heb ik gehoord, een scrapvriendin van het eerste uur heeft het zelf gehad en heeft een paar weken geleden afscheid moeten nemen van haar beste vriendin, van twee forumvriendinnen zijn de kinderen besmet. De zoon van de eerste is gelukkig weer aan de beterende hand maar van de andere forumvriendin zijn de kinderen toch wel flink ziek. Het is lastig om daar niet aan te denken, en zo hoort het ergens ook natuurlijk. Als het je allemaal niks kan schelen klopt er iets niet, maar ik vind het wel beangstigend. Nu met de berichten over de "Engelse variant" houd ik mijn hart vast... 
Ik zoek maar een beetje afleiding, en ondertussen duim ik dat het met de zieken snel de goede kant op gaat en dat het vaccin snel komt en doet wat er van verwacht wordt.  :’( 

support your locals!

Dit zijn Mirjam en Danos. Ze runnen ‘Olijf by Danos’, ons favoriete (Griekse) restaurant. Je kunt er (normaal gesproken) heel lekker eten en ze verkopen o.a. ook heerlijke olijfolie en balsamico azijn. Het zijn hartstikke lieve mensen en we gunnen ze van harte dat ze goed door de crisis heen komen. Kunnen we samen alle lokale winkels en horeca redden? Nee dat gaat natuurlijk niet, maar we kunnen wel proberen om hier en daar ons steentje bij te dragen. 

We hebben Olijf by Danos eigenlijk niet eens zo lang voor de eerste lockdown ‘ontdekt’, er toen een paar keer gegeten en waren gelijk verkocht. Sinds ze dicht zijn en in de weekends ‘boxen’ aanbieden, maken we daar zo nu en dan gebruik van. Als ik het zo lees op Facebook dragen meer mensen ze een warm hart toe, want ze zijn steeds uitverkocht.
Het ziet er naar uit dat de lockdown verlengd wordt. Dat is voor ons al niet leuk maar als ik een (horeca)zaak had zou ik daar toch wel van wakker liggen. Ik duim voor ze!

Ook een aanrader, al hebben we daar nog maar één keer gebruik van gemaakt, via warenhuis Hoorn: De bonbons van Spataro. We hebben ze cadeau gegeven en dus niet zelf geproefd, maar we kregen bericht dat ze goedgekeurd zijn ;) Het ziet er ook wel zéér aantrekkelijk uit! :) 

en dat was drie…

Dinsdagmiddag begon ik een beetje te hoesten en voelde me ook wel een beetje verkouden, hoewel niet snotterig… shhhh*****. Ik heb het even afgewacht, want ik kom toch nergens, maar ik word daar toch onrustig van. Ik vind het ook vervelend dat ik steeds aan Rob moet vragen of hij me brengen wil, want ik heb geen rijbewijs. Ik kan er ook op de fiets heen, maar bij slecht weer is hij meestal de pisang en ik kan me voorstellen dat hij niet staat te trappelen. Enfin, wat denk je, hij wilde ook getest worden want hij had ook al een paar dagen wat last van zijn keel en neus. Ha, gevalletje gedeelde smart dus. En zo stonden we donderdagavond voor de derde keer in de - dit keer zeer korte - rij, nu voor allebei. Even een traantje gelaten tijdens de neustest, maar toen was het weer klaar. Gisterenmiddag kwam de uitslag en we zijn allebei coronavrij, pfff. Opgelucht het weekend in dus, tot de volgende verkoudheid… ;P

getest

Woensdagmiddag leek het wel of ik een beetje verkouden werd. Af en toe wat niezen en snotteren, en dan weer een paar uur niks aan de hand, dus tja, wat doe je dan… Ik belde ’s avonds het nummer van de GGD maar vond mezelf toch een twijfelgeval en heb het maken van een afspraak nog even uitgesteld. Daar werd ik toch behoorlijk zenuwachtig van. Je wilt niemand in gevaar brengen maar ook niet onnodig een test laten doen. Gek is dat toch dat je vaak beter weet wat een ander moet doen in zo’n geval dan wanneer het jezelf betreft. Ons weekendje Texel speelde ook in mijn achterhoofd. Ja, jammer als dat niet door zou gaan maar je kunt er natuurlijk niet heen als je aan het snotteren bent. Dan willen ze je daar niet hebben. Dan kun je maar beter eerder dan later testen om evt. op tijd te kunnen afzeggen. Donderdagochtend was het niet beter dus toen toch een afspraak gemaakt voor dezelfde avond. Die was een beetje vervelend maar best te doen. We hebben het hotel gemaild of doorschuiven (tweede keer, na april) nog mogelijk was en de restaurants afgezegd. Het hotel mailde terug dat ze – en dat begrijpen we helemaal – niet meer kosteloos doorschuiven. Het is een klein hotel dat door twee man gerund wordt, en ik denk dat je dan wel wat sneller door je reserves heen bent. We hebben afgesproken dat dan de reservering maar moest vervallen. Als de uitslag binnen was en hij was negatief, dan konden we een nieuwe afspraak maken.

Als je alles van tevoren weet… tja, dan hadden we hem beter kunnen laten staan want ik had de uitslag al na 21 uur! Maar de verwachting was 48 uur of misschien wel meer… Gelukkig was die goed, maar de kamer voor dit weekend was al weg helaas.

we gaan weer oppassen!

Tweede Pinksterdag zijn we voor het eerst weer naar dochter en schoonzoon geweest. Het was mooi weer dus we zijn gaan fietsen. Achterom, met de fietsen de tuin in, en daar was Daan ook J. Ahhh, wat was het fijn om hem weer te zien, hij was verbaasd en zo blij, en wij ook natuurlijk. Opa werd gelijk bij zijn benen gepakt voor een knuffel, tussendoor even wijzen en roepen naar mama: “Máma, kíjk! Opa en oma!” En toen een dikke knuffel voor oma. Ik hield het maar net droog… Zo fijn en zo heerlijk om hem even plat te knuffelen. Ja we durven weer. En het belangrijkste: Laura en Jeroen durven ook weer, want zij zijn de baas hierin en ze zijn zuinig op ons hoor ;) 

   Emma lag nog te slapen. Toen ze wakker werd en ons zag keek ze wel een beetje verbaasd, hahaha, maar het was toch al gauw goed en we hebben haar heerlijk een poosje op schoot gehad. Met Laura en Jeroen hebben we nog even afstand bewaard en dat blijft ook misschien nog wel even zo, maar het was toch weer ouderwets gezellig. Je merkt dan ook dat de kindjes in die (bijna) drie maanden heel veel geleerd hebben. Emma was bijvoorbeeld nog maar net een paar stukjes brood aan het eten toen, en nu gaat er toch wel vlot ongeveer een hele boterham naar binnen. En Daan is met praten alweer zo’n stuk verder, hele volzinnen gooit hij er uit, hahaha en zijn fantasie met spelen is ook veel groter geworden. Zo leuk om weer mee te maken allemaal, boekjes te lezen, zandtaartjes te bakken... 

   De dag na Pinksteren hebben we een paar uurtjes opgepast, om te wennen ;P , en vanaf komende week gaan we weer min of meer gewoon oppassen, met twee thuiswerkende kinderen boven en twee kleinkinderen beneden, weer een nieuwe ervaring ;) . 

geregeld!

Zes weken duurt de ‘intelligente lockdown’ nu al. Allerlei plannen schuiven daardoor op. Zo zouden we dit weekend weer naar Texel gaan, wordt mijn haar te lang, wilde ik dit voorjaar naar de opticien voor een oogmeting en zou ik een afspraak maken met iemand van Yarden, om onze wensen nu eindelijk eens op papier te zetten en te kijken of we voldoende verzekerd zijn. Allemaal dingen waar ik me niet zo heel druk over maak eigenlijk, op het laatste na. Dat wordt door de crisis ineens een stuk belangrijker, maar een afspraak maken leek me nu niet zo’n goed idee. Dus hebben we het zelf maar geregeld en een map gemaakt waar o.a. onze verzekeringspapieren in zitten, een sd-kaartje met muziek en een uitdraai van onze wensen. Er moet nog wel wat aangevuld worden en er zal nog wel eens iets wijzigen, maar het belangrijkste zit er nu in. Voor ons een geruststelling en de kinderen vonden het geloof ik ook wel een goed idee.

Dat neemt niet weg dat we vast van plan zijn om nog een jaar of dertig mee te gaan hoor!

draai

Ik geef me voor activiteiten op het forum of FB vaak op omdat er anders maar weinig uit mijn handen komt… Dit keer heb ik weer meegedaan aan ‘De Draai’ op het forum.

Misschien heb ik het wel al eens verteld, maar dat is een soort challenge die Ria elke maand organiseert, en waarbij iedereen dezelfde sketch toegestuurd krijgt. Door loting krijg je een cijfer van 1 tot 4 toebedeeld. Heb je nummer 1 dan gebruik je de sketch in de ‘normale’ stand, de tweede draait ‘m een kwart slag, de derde een halve slag en de vierde driekwart. En dan maak je daar een layout mee. Ik was bij de drietjes ingedeeld ;)

Het was weer leuk om te zien wat iedereen ervan gemaakt heeft. Ria, weer bedankt voor deze uitdaging!

alles is anders…

… dus ook Pasen straks. Geen ‘Bedankt voor de bloemen uit Holland’ van de Paus, geen eitjes zoeken met de kleinkinderen, geen gezamenlijke brunch en met z’n allen gourmetten. Volgend jaar beter zullen we maar denken. We maken er wel iets van, ieder op zijn/haar eigen locatie. Ik heb de kinderen in ieder geval wel weer een paaskaartje gestuurd. 

En ze hebben een geknutseld paaskippetje met eitjes er in gekregen (voor Daan en Emma een paar eitjes en paashaasjes). Niks groots, gewoon een klein snoeperijtje.

Er zijn hier al heel wat paaseitjes verorberd, ik heb iets ‘pasigs’ op tafel gezet en Rob heeft paastakken gehaald. Ze doen nog een beetje kalig aan, hahaha, ach misschien groeien de blaadjes nog. Verder heb ik weer de oude paaseieren en knutsels van de kinderen neergezet.

Met Pasen zelf maken we er met z’n tweetjes maar een lekker dagje van, maar daarover later meer ;P 

acties

Het is al vaak gezegd, het is een rare, moeilijke tijd. Maar ik merk ook hoezeer we met elkaar verbonden zijn. Zo heb ik nu veel meer contact met mijn familie, al is het dan via WhatsApp. Gek, maar zolang het goed gaat horen we soms tijden niets van elkaar. Niet dat we niet van elkaar houden, want als er iets is zijn we er, áltijd, állemaal! Maar nu melden we ons elke ochtend even en worden er ook foto’s en flauwigheden gedeeld ;). Zo houden we elkaar een beetje op de been. En ook met de familie van Rob hebben we wat vaker contact.

Ik merk het ook om me heen, iedereen past een beetje meer op elkaar en op social media worden allerlei acties opgestart. Zo werd er geklapt voor de helden in de zorg, een kaarsje gebrand voor de kanjers die de boel draaiende houden, werden er voor de kleintjes beren voor het raam gezet voor een ‘berenjacht’*, papieren duiven geknipt voor jouw persoonlijke helden en kun je een t-shirt voor je raam hangen als blijk van steun. Allemaal met de beste bedoelingen en mooi om te zien dat iedereen zo zijn best doet maar bij dat t-shirt hebben wij de grens getrokken. Ik brand elke avond een kaarsje in een lantaarn voor mijn huis, er hangen zes duiven voor het raam, er staan drie beren in de vensterbank en ik heb kaarten ingeleverd voor ziekenhuizen en verzorgingshuizen. Voor nu vind ik dat wel even genoeg, maar mooi is het wel! 

* nee geen andere knuffeldieren, béren! Het is namelijk begonnen naar aanleiding van een boek dat heet ‘Wij gaan op berenjacht’. Dat hebben we gelijk maar gekocht voor Daan ;). Natuurlijk kreeg Emma ook een boek: ‘Monkie’.

meisjesnaam...

In deze gekke coronatijd wordt er van alles bedacht om de verveling te bestrijden. Uit verveling ook vaak. In de krant stonden een hoop tips en trucs vanochtend, ik krijg van alles (door)gestuurd op Whatsapp en ook op Facebook komen we soms de meligste zaken tegen ;) . Zoals een rijtjesopdracht waarbij je een aantal dingen moet invullen die met de eerste letter van je achternaam beginnen. Ik gebruik al heel lang Robs naam maar heb dat rijtje twee keer ingevuld, één keer met de K (van Kerver) en een keer met de V (de Vries). In reacties van vrouwen die dat rijtje ook invullen lees ik dan steeds dat ze de eerste letter van hun MEISJESnaam genomen hebben. Ik heb dat altijd een beetje gek gevonden. Hoezo meisjesnaam? Het is toch gewoon jouw naam? Een meisje ben je allang niet meer en was je denk ik ook niet toen je trouwde. Hoewel ik het altijd wel mooi gevonden heb om Robs naam te gebruiken, heb ik bijvoorbeeld ook nooit mijn handtekening aangepast. En als iemand zei dat ik nu Kerver heette ging ik daar altijd pittig tegenin. Tja, waar maakt een mens zich druk om hè, hahaha.

Wat vinden jullie, overdrijf ik?

ik mis ze!

Vandaag is de tweede keer dat ik niet op Daan en Emma ‘mag’ passen :’( Die stomme Corona ook! 

Vorige week had ik al een tasje klaar staan met knutselspulletjes, we zouden lekker gaan plakken, toen de bezorgde boodschap kwam dat ik niet ‘mag’  ;) oppassen. ‘Verboden’(wat klinkt dat streng hè…) omdat het niet alleen voor de kindjes maar ook voor ons beter is. Dus nu zijn we met ze aan het Facetimen, en daar zijn we op zich erg blij mee. Zo zien we ze toch even, kunnen we een beetje gekkigheid maken met Daan, en Emma - die nog niet zo veel snapt van dat schermpje - aan het lachen proberen te krijgen. Ik moet dan wel eens denken aan ouders met geëmigreerde kinderen in de vijftiger/zestiger jaren. Die hadden alleen de telefoon en dat was heel duur, of brieven en foto’s die er weken over deden om op de plaats van bestemming aan te komen. Wat dat betreft boffen we met de technische verworvenheden van onze tijd.

Ik weet het hoor, het is verstandig, écht beter dat we ze even niet in het echie zien, maar ik zou ze zo graag weer willen kriebelen, samen boodschapjes willen doen, verstoppertje spelen, knutselen en kleien, liedjes met ze zingen, voorlezen en kroelen. Ik mis ze!

(niet) hamsteren

Worden jullie ook al een beetje iebel van alle gedoe rondom het corona virus? Nou laat ik er dan ook nog maar een schepje bovenop doen hier, hahaha. Niet dat je het niet serieus moet nemen natuurlijk, maar we worden van alle kanten zó bestookt met nieuws, goede adviezen en misplaatste grappen, ik wéét het zo langzamerhand wel. Volg gewoon de RIVM-adviezen op, veel meer kun je niet doen. Achteraf weet je natuurlijk pas of het allemaal echt nodig geweest is maar daar doen we niet ingewikkeld over, als het wel misgaat wil ik wel graag het gevoel hebben dat ik mijn best gedaan heb. En dat ik niet zo asociaal ben geweest om de winkel leeg te kopen, want dat is het volgens mij, á-só-ciáál! Je brengt een ander in de problemen door dat hamsteren want als ik een kamer vol heb staan met wc-papier kon mijn buurvrouw het wel eens lastig krijgen…

Jasper (hoofdpijn, keelpijn, geen koorts) liet vanochtend een foto zien van lege groenteschappen bij AH in Amsterdam. Hier bij de Dekamarkt was dat nog volop aanwezig vanochtend. Maar er stond bijvoorbeeld geen meel, ik zag geen zakken rijst en als ik het goed gezien heb geen blikgroente. Wel potten… We hebben gewoon kunnen halen wat we anders ook voor het weekend zo’n beetje halen, niks extra’s.

Laura (twee snotterende en kuchelende kindjes) kon vanochtend bij het Kruidvat gelukkig nog een blik (het laatste) melkpoeder voor Emma kopen. Hier bij het Kruidvat is de paracetamol (voor schouderklachten) uitverkocht. Nou oké, dan kijken we volgende week wel weer even, ja toch? Geen paniek, en vooral: niet hamsteren!