en dat was drie…

Dinsdagmiddag begon ik een beetje te hoesten en voelde me ook wel een beetje verkouden, hoewel niet snotterig… shhhh*****. Ik heb het even afgewacht, want ik kom toch nergens, maar ik word daar toch onrustig van. Ik vind het ook vervelend dat ik steeds aan Rob moet vragen of hij me brengen wil, want ik heb geen rijbewijs. Ik kan er ook op de fiets heen, maar bij slecht weer is hij meestal de pisang en ik kan me voorstellen dat hij niet staat te trappelen. Enfin, wat denk je, hij wilde ook getest worden want hij had ook al een paar dagen wat last van zijn keel en neus. Ha, gevalletje gedeelde smart dus. En zo stonden we donderdagavond voor de derde keer in de - dit keer zeer korte - rij, nu voor allebei. Even een traantje gelaten tijdens de neustest, maar toen was het weer klaar. Gisterenmiddag kwam de uitslag en we zijn allebei coronavrij, pfff. Opgelucht het weekend in dus, tot de volgende verkoudheid… ;P