ik mis ze!

Vandaag is de tweede keer dat ik niet op Daan en Emma ‘mag’ passen :’( Die stomme Corona ook! 

Vorige week had ik al een tasje klaar staan met knutselspulletjes, we zouden lekker gaan plakken, toen de bezorgde boodschap kwam dat ik niet ‘mag’  ;) oppassen. ‘Verboden’(wat klinkt dat streng hè…) omdat het niet alleen voor de kindjes maar ook voor ons beter is. Dus nu zijn we met ze aan het Facetimen, en daar zijn we op zich erg blij mee. Zo zien we ze toch even, kunnen we een beetje gekkigheid maken met Daan, en Emma - die nog niet zo veel snapt van dat schermpje - aan het lachen proberen te krijgen. Ik moet dan wel eens denken aan ouders met geëmigreerde kinderen in de vijftiger/zestiger jaren. Die hadden alleen de telefoon en dat was heel duur, of brieven en foto’s die er weken over deden om op de plaats van bestemming aan te komen. Wat dat betreft boffen we met de technische verworvenheden van onze tijd.

Ik weet het hoor, het is verstandig, écht beter dat we ze even niet in het echie zien, maar ik zou ze zo graag weer willen kriebelen, samen boodschapjes willen doen, verstoppertje spelen, knutselen en kleien, liedjes met ze zingen, voorlezen en kroelen. Ik mis ze!