…
dus ook Pasen straks. Geen ‘Bedankt voor de bloemen uit Holland’ van de Paus,
geen eitjes zoeken met de kleinkinderen, geen gezamenlijke brunch en met z’n
allen gourmetten. Volgend jaar beter zullen we maar denken. We maken er wel
iets van, ieder op zijn/haar eigen locatie. Ik heb de kinderen in ieder geval
wel weer een paaskaartje gestuurd.
En ze hebben een geknutseld paaskippetje met
eitjes er in gekregen (voor Daan en Emma een paar eitjes en paashaasjes). Niks
groots, gewoon een klein snoeperijtje.
Er
zijn hier al heel wat paaseitjes verorberd, ik heb iets ‘pasigs’ op tafel gezet
en Rob heeft paastakken gehaald. Ze doen nog een beetje kalig aan, hahaha, ach misschien
groeien de blaadjes nog. Verder heb ik weer de oude paaseieren en knutsels van
de kinderen neergezet.
1 opmerking:
Zo is het, je moet er wat van maken.
Een reactie posten