37 is hij al weer
geworden van de week, onze Jasper! Dus wij zijn dinsdag samen met Laura en
Jeroen naar Amsterdam gereden om het daar te vieren, bloemen, kaart en
cadeautje mee. De taartjes smaakten weer heerlijk en we hebben gezellig
gekletst. Daarna zijn we naar Pikoteo geweest, een ‘taberna’ / tapasbar /
shared dining restaurant. Erg leuke locatie, in het voormalige stamcafé van Thé
Lau. En de tapas waren niet bepaald de standaard tapas zoals we die wel bij
andere tapasrestaurants gegeten hebben, neem maar eens een kijkje hier. Als
klap op de vuurpijl… (ik verzin ze waar ik bij sta… ;) ) kreeg Jasper nog een
vuurwerktoetje en hebben we Happy Birthday voor hem gezongen, haha, jaja,
Engels, want dat is de voertaal (ik verzin ze… ; ) ) van de bediening. Tja,
Amsterdam hè…
donderdag 29 juni 2017
zondag 25 juni 2017
beetje stil…
Het is niet dat er
niks gebeurt hier hoor, maar ik wil niet voor mijn beurt praten. ;) :P Dus het
is met tussenpozen een beetje stil hier af en toe, hihihihi….
maandag 19 juni 2017
vaderdag
Geen
foto’s gemaakt helaas maar jullie geloven me zo ook wel hè, als ik zeg dat vaderdag
een mooie dag was gisteren! We hebben lekker in de tuin gezeten met z’n allen.
Jasper was op de racefiets gekomen (pfff…). Jeroen had er ’s morgens al een
ritje op zitten: die was naar Bolsward gefietst (ook pfff…) Laura was er heen
gegaan met de auto, dan konden ze samen weer met de auto deze kant op. Ik had ’s
middags een grote schaal aardappelgratin gemaakt, die hoefde alleen afgebakken
te worden. En Rob had zalmfilets gerookt in de Cobb. Grote bak salade erbij,
toetje van aardbeien met ijs en slagroom, jummie! Na de koffie (met brownie en
slagroom) zijn de kinderen weer naar huis gegaan en hebben wij nog lekker even
in de tuin nagezeten. Als je geen calorieën telt ;) was het een prima dagje, doe mij er nog
maar een paar!
PS:
Jasper moest natuurlijk nog op de fiets terug naar Amsterdam. Hij meldde nog
even dat hij onderweg wel een boertje moest laten, hahaha!
vrijdag 16 juni 2017
Zeeland - zonland
Okee, laat ik het
maar een keer uitleggen : Wij zijn niet zo van de verre vakanties, Rob niet, en
ik al helemaal niet. Bovendien reis ik niet zo makkelijk. Door een
onberekenbare, chronische kwaal kan ik al bijna vijfentwintig jaar vaak, heel
snel en op de gekste momenten een toilet nodig hebben. Daar word ik
bloednerveus van, zo gestresst dat ik op vakanties vaak een jankdag heb. Dan
zie ik best hoe mooi het er is maar kan ik alleen maar denken : "Wat doe
ik hier eigenlijk...?". Het is voor
Rob dus lekker op vakantie gaan met mij ;) Die stress is nooit helemaal weg
maar sinds een paar jaar durf ik aan de huisarts een paar pilletjes te vragen
(hou daar eigenlijk helemaal niet van, maar wie wel...?) en daarmee kan ik
warempel weer een beetje van onze vakanties genieten. Zolang we maar niet te
ver gaan en niet te lang, gaat het echt een stuk beter. Zo, dat is maar weer
eens gezegd.
En nu waren we een
weekje naar Zeeland, bij Breskens. Bijna drie uur rijden (dat is dus al ver
he... ). Manneman, wat hebben we een prachtig weer gehad, het kon niet beter. Nou
ja, op de familie Mug na dan, hahaha. Die vond ons een beetje te lekker.
Ik ga hier geen verslag van minuut tot minuut neerschrijven maar het was er helemaal prima. Om jullie toch een beetje te laten meegenieten (nou ja… die laatste… ;) ) zijn hier een paar foto's.
Ik ga hier geen verslag van minuut tot minuut neerschrijven maar het was er helemaal prima. Om jullie toch een beetje te laten meegenieten (nou ja… die laatste… ;) ) zijn hier een paar foto's.
Ik hoef niet ver om
het naar mijn zin te hebben… (- Gers Pardoel -)
Vuurtoren
Strand
Lekker fietsen
Jacob Cats
Bootjes
Visserijmuseum
Nederland is mooi!
Verrassing bij
thuiskomst… sjucht…
zaterdag 3 juni 2017
idool
Eigenlijk heb ik
niet echt een idool, dus wat me nou bezielde om dat als thema voor een
atc-ronde te verzinnen, ik snap het niet hoor ;) Het heeft deze keer (niet
alleen mij) best weer wat hoofdbrekens bezorgd.
Hoe dan ook, het
was een hele leuke ronde met onverwachte uitkomsten en erg leuke kaartjes. Mijn
‘idool’ is Amy Winehouse. Op de plaatjes van internet staat ze op het podium te
zingen met een lichtkrans om zich heen maar op de foto’s komt dat er niet
helemaal uit. De titel ‘stronger than me’ vond ik voor haar helemaal van
toepassing, wat is ze tragisch geëindigd, deze fantastische zangeres die precies
even oud geweest zou zijn als onze dochter.
Abonneren op:
Posts (Atom)