de laatste tijd #4: 20 september

Zondag de 20^e hadden we een klein feestje, een inhaalfeestje eigenlijk van 5 september, onze trouwdag. Wat troffen we het met het weer zeg! We zijn naar Heerhugowaard geweest, naar De Bolle Buik. Dat is een pannenkoekrestaurant met een speeltuin, en je kunt er ook midgetgolfen. Toen we 40 jaar getrouwd waren hebben we het ook daar gevierd, maar toen wat uitgebreider. Nu waren we alleen met ons eigen hussie ;) 

Van de kinderen kregen we een prachtig boeket en een wijntje uit de Cévennen, we voelden (en voelen) ons erg verwend! 
Om 11:00 uur deden we koffie met een gebakje en toen een uurtje spelen en kletsen. De speeltuin is niet alleen voor kleine kinderen leuk, hahaha!

Na het ‘speelkwartier’ hebben we met z’n allen geluncht. Daan en Emma hebben ook lekker gegeten, een pannenkoek met poedersuiker, dat ging er wel in! Het is daar bij De Bolle Buik dan wel een pannenkoekrestaurant, maar ze serveren er bijvoorbeeld ook saté en burgers. En ik las op FB dat ze binnenkort ook pizza’s gaan bakken. Goede reden om nog eens terug te gaan! 

Het feestje duurde net lang genoeg voor Daan en Emma want die waren na het eten wel aan een slaapje toe. Iedereen kon weer op tijd naar huis.

Zelf hebben we de dag ’s avonds nog afgerond met een thuisbezorgd diner, makkelijk en lekker! En vanaf toen zijn we dus weer braaf aan het lijnen, het blíjft geen feest hè, hahaha!

PS: We vonden de rekening van De Bolle Buik erg meevallen. Misschien viel hij zelfs wel een beetje tè erg mee…Toen we thuiskwamen hebben we maar eens goed gekeken, en toen bleek het hele koffiegebeuren er niet op te staan. Als het alleen de tweede koffieronde geweest was hadden we het misschien niet eens gemerkt. We hebben er maar een mailtje achteraan gestuurd om het recht te laten trekken en dat stelden ze wel op prijs. Tja, je durft je daar toch ook anders niet meer te vertonen, ik niet meer in ieder geval.

de laatste tijd #3: 18 september

Vóór achten stonden ze al voor de deur, de mannen van de airco. Ik dacht dat het met een uurtje of twee wel klaar zou zijn, maar ja, ik heb er natuurlijk geen verstand van. Het was íets meer werk. Even na drieën waren ze weer vertrokken. Het is best een apparaat hoor, maar we zijn er blij mee, al is het met de ergste hitte nu wel gedaan. Hij kan ook verwarmen dus zo hebben we er zomer en winter iets aan. Tenminste, als het echt koud wordt.

de laatste tijd #2

Dinsdag de 15e zijn we naar Texel gegaan. Het was geweldig weer, we troffen het echt! De eerste dag was het wel erg warm hoor, zo’n 28 graden, dus toen zijn we puffend en zwetend van terras naar terras naar strandtent naar terras naar restaurant gestrompeld, eerst in Den Burg, waar we natúúrlijk een bezoekje aan de winkel van Kees de Waal brachten, en later in De Koog. 

Heel sneu allemaal, haha. 

Helaas was door corona Oranjerie Het Vogelhuis gesloten dus we hebben beide avonden bij Quinty’s gegeten. Dat was niet erg hoor, we hebben beide avonden genoten! 

Woensdag was het wat minder warm en hebben we gefietst. Met windkracht vier en later zelfs vijf, door de duinen en nee, niet op e-bikes, viel dat toch niet echt mee. Ik had geen blikken kont maar een blikken… nou ja, het zit in de buurt. 

Tjonge, als ik het er over heb voel ik het nóg! Ik vond het op het laatst echt niet leuk meer, maar na het eerste terrasje terug in De Koog knapte mijn humeur al gauw een beetje op. ’s Avonds hebben we weer heerlijk gegeten. Normaal gesproken eten we altijd een avond in de brasserie van het hotel, maar doordat we nu doordeweeks gingen, ging dat niet door. Ze zijn al jaren niet open op dinsdag en woensdag en wij dachten alleen de dinsdag. Jammer maar het was niet anders.

Donderdag moesten we alweer naar huis. We zijn nog even naar Den Burg geweest en daarna reden we naar de boot. Die ging tot onze verrassing elk half uur, dus we konden al gauw aan boord. Toen we alweer in de kop reden kregen we een telefoontje van de installateur. We hadden een airco besteld en of ze die de volgende ochtend konden komen plaatsen want er was iets uitgevallen… Nou prima toch! Maar daarover later meer ;)

filmpje!

Ik heb gisteren enorm zitten etteren om een filmpje geplaatst te krijgen op mijn blog. Het stond op mijn telefoon en ik mail foto's altijd gewoon naar mijn eigen adres om ze op een externe harde schijf op te kunnen slaan. Er zijn vast wel simpeler manieren, maar het lukt. Alleen filmpjes, die kreeg ik maar niet verzonden.
Gisteren stonden er dus in mijn blogje twee "video's", nou ja, twee mislukkingen dus van één en hetzelfde filmpje. Ik was er even klaar mee en heb nog wel geprobeerd ze te verwijderen maar ik zat inmiddels op de iPad en daarop kreeg ik het niet voor elkaar. Vandaag heb ik wat op Google rondgestruind om te kijken hoe het dan wel moest en jawel hoor, gelukt! Ik heb een app op mijn telefoon gezet om filmpjes te comprimeren en heb het nu voor elkaar, helemaal op eigen kracht :). Ik ben trots op mij, hahaha.
Als je nog even wilt kijken om welk filmpje het gaat: even scrollen naar het berichtje van gisteren. 

de laatste tijd... #1

… ben ik niet zo erg aan bloggen toegekomen. Dus ik heb wat in te halen. Ik hak het maar een beetje in stukjes want anders wordt het misschien een beetje te veel leesvoer ineens.

Vorige week maandag was Laura jarig. Op deze foto werd ze twee. Ze heeft het niet gevierd maar zij en Jeroen waren wel allebei vrij. Het was prachtig weer en ze wilden graag een flinke wandeling maken, dus ze hebben Daan en Emma gewoon bij ons gebracht en zijn naar Bergen gegaan. Wij hebben ons wel weer vermaakt met de kindjes J, o.a. op de kinderboerderij. En we hebben natuurlijk weer geknutseld. Daan is een beste onderhandelaar, ik win het nog net van ‘m, want toen het tijd was voor een middagslaapje en ik zei dat hij nog twee minuutjes mocht kleuren ging het van twee naar vijf en zeven en toen was twee minuutjes uiteindelijk toch ook goed, pfiew!

Hij is ook erg geïnteresseerd in cijfers, dat kan het ook zijn hoor ;P 
’s Middags namen Laura en Jeroen gebakjes mee en ik had wat uitgebreider gekookt, o.a. met tiramisu toe, dus zo was het toch nog een feestelijk dagje.

what if...

Ik heb van de week nog een beetje zitten prutsen in mijn gellimini. Wel een paar dagen over gedaan want ik had steeds het idee dat er nog iets miste. Zoals hij nu is ben ik er wel tevreden mee ;) De oorspronkelijke gelprint vind je nog nauwelijks terug, zoveel is er overheen ge-sjabloond en geplakt. Ik heb stempels van Stampotique en Tim Holtz gebruikt en verder het een en ander aan sjablonen, washitape, stift, stansjes die ik nog had liggen enz. De quote heb ik van internet gehaald en is van Erin Hanson. 

Als je alle blogstukjes van dit boekje achter elkaar wilt zien kun je op ‘gellimini’ klikken bij de ‘tags’ hier onder het stukje.

Prinsenhof

Bettie schreef laatst op haar blog een stukje dat mij aanzette tot het schrijven van dit stukje.

Het begon allemaal met een postzegel, een die zij ontvangen had op een kaart die op haar mat was gevallen. Die postzegel dus, daar kwamen reacties op over de herkomst en dergelijke. Bettie schreef er een leuk en interessant stukje over, kijk hier maar. Zij schreef dat de ontwerper, Chris Lebeau (grappige naam als je er over nadenkt), ook de muurschildering heeft gemaakt in ‘trouwlocatie eerste klasse’ het Prinsenhof. Dat was in het oude stadhuis van Amsterdam, tegenwoordig hotel The Grand en nog steeds trouwlocatie. Wij zijn daar in 1975 getrouwd dus ik heb de trouwfoto’s er eens bij gepakt en jawel hoor, je kon de muurschildering er op zien. Natuurlijk niet in zijn geheel, maar toch, goed te zien. Indertijd had je helemaal niet door hoe mooi het wel niet was maar als ik nu de foto’s bekijk was het toch een prachtige locatie.

Chris Lebeau was trouwens een veelzijdig kunstenaar. Hij maakte o.a. ook glas, dat heb ik altijd zulk fascinerend materiaal gevonden! Op Wiki kun je iets meer over de kunstenaar lezen. En als je verder op internet zoekt vind je nog veel meer. Ik vond onder andere een foto waarvan een deel op de trouwfoto te zien is. 

Die foto vond ik hier:

By Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=24144224

heerlijke avond

We hebben onze trouwdag eigenlijk altijd gevierd, geen jaar overgeslagen. Niet dat we nou grote feesten gaven, maar bijvoorbeeld toen de kinderen klein waren, aten we op onze trouwdag wat uitgebreider of we gingen gourmetten of fonduen. De koperen bruiloft (12,5j r) vierden we wat uitgebreider, met een feestje thuis, en zilver (25) en robijn (40) met een feestje in een restaurant. Toen de kinderen groter waren gingen we uit eten met ze en vanaf dat de kleinkinderen geboren waren kwam het hele spul weer bij ons eten. Niet per se op de dag zelf, dat komt niet altijd handig uit natuurlijk. Maar dan gaan we wel met z’n tweetjes uit eten. 

Gisteren, de 45^e huwelijksverjaardag, zijn we samen naar restaurantKroft geweest en we hebben genoten! Echt een avondje uit in een mooie ‘ambiance’, zonder dat het al te deftig of ongemakkelijk werd. Vriendelijke bediening, en behalve erg lekker ook nog ‘mooie bordjes’. En een amuse vooraf, heerlijke verrassing, jummie. De menukaart op de site komt alleen niet overeen met de kaart in het restaurant, dus van tevoren uitkiezen had weinig zin, hahaha. Niks erg want echt, wat ik al zei, we hebben genoten. En binnenkort gaan we nog met de hele bups ergens pannenkoeken eten J

het is weer gelukt!

We hebben het weer geflikt: Vandaag zijn we 45 jaar getrouwd en dat vieren we met onze eigen ‘traditie’: een lekker flesje voor Rob en een boeket voor mij. J Verder proberen we er een mooie dag van te maken. We hopen op een later moment nog met de kinderen en kleinkinderen ergens een klein feestje te vieren. Polonaise met een man of dertig zit er niet in dit jaar ;P maar dat was eerlijk gezegd toch al niet onze bedoeling hoor, hahaha.

voorkant-achterkant en grandma’s motto

Hier zijn weer wat voor- (alleen de gelprint) en na-foto’s van de gellimini waar ik mee bezig ben. Ik kan niet het geduld opbrengen om pas foto’s te plaatsen als het hele boekje af is hoor, hahaha. Dit zijn de voorkant en achterkant van de gellimini, en weer een de pagina, met een spreuk waar veel oma’s zich wel in herkennen denk ik ;P

Het is trouwens iedere keer wel een dingetje om de kleuren van de foto’s goed te krijgen. Waar het aan ligt weet ik niet maar ook als ik twee foto’s vlak na elkaar neem, allebei zonder flits, dan nóg vallen de kleuren bij de één vaak anders uit dan bij de ander.

Als je alle blogstukjes van dit boekje achter elkaar wilt zien kun je op ‘gellimini’ klikken bij de ‘tags’ hier onder het stukje.