dag lief poezebeest...

Vandaag is een verdrietige dag... Om half negen vanochtend ging de telefoon, dochter aan de lijn. Haar kat, Mees, was ziek en ze moest om negen uur bij de dierenarts zijn. Alleen... ze had haar werk gebeld en ze werd daar toch wel verwacht, ze werkt in de zorg en had bovendien een teamdag. Rob heeft zich gauw aangekleed, heeft de kat opgehaald en ging richting dierenarts. Daar bleek, dat ze een tumor in de maag had en dat er niets meer voor haar gedaan kon worden. Ze hebben haar bij de DA een warm plekje gegeven terwijl Rob Laura ging ophalen van haar werk, ze hadden daar niet in de gaten gehad dat  het zo ernstig was.
Bij de DA hebben ze Mees laten inslapen en Laura is eventjes bij ons op verhaal gekomen. Nu is ze weer naar het werk, de bikkel. Wat een verdrietige start van de dag... :'(

kaartjes

Rob heeft in het begin van mijn ziekteverzuim al een hoop knutselspullen naar beneden gehaald maar het heeft even geduurd voor ik zin had om er iets mee te doen. Wonderlijk hoeveel energie je lichaam nodig heeft om beter te worden, er blijft dan maar weinig over voor andere dingen. Maar afgelopen week begon het er weer een klein beetje op te lijken dus ik heb weer iets gemaakt.

Op het gezellige en actieve CreaTijdforum wordt nogal eens wat georganiseerd. Een paar weken geleden was daar een verrassingsrak, je kon dan een klein cadeautje uit eigen voorraad sturen aan iemand van het forum. Ik viel in de prijzen want ik kreeg er twee, een van S@ndra en een van Heidie, bedankt meiden! Ik heb er twee kaartjes mee gemaakt die ook weer voor twee activiteiten meedoen: een liftchallenge en een opdracht van de kwartaalchallenge. En voor De 100 van het Scrapfever forum (ook al zo gezellig en actief) kunnen ze ook nog meetellen.  En ik heb nog niet alles gebruikt dus ik kan er nog meer mee maken :)

Van S@ndra:

Van Heidie:

 

de kaartjes: 

valentijnsswap

Op het CT-forum heb ik meegedaan aan een Valentijnsswap. Gelukkig lag de kaart die ik gemaakt heb al ruim op tijd klaar, Rob hoefde 'm alleen even op de post te doen voor me. Dit is de kaart die ik voor Ria gemaakt heb, een hartjesboom met een knoopvogeltje erbij. Binnenin zit een ingepakt hartsnoepje :) Het kaartje levert ook nog een punt op voor de kwartaalchallenge ;)

Zelf heb ik deze kaart ontvangen, met twee prachtige cadeauzakjes met daarin embellishments: twee camées en een horloge. Heel erg bedankt Monique!
En Annelies, bedankt voor het organiseren!

 

sjips, gips! part III

Vanochtend zijn we weer naar de gipspoli geweest. Gips eraf, foto gemaakt, onderzocht, gips erom, foto gemaakt ennnnn… alles zit nog goed op z’n plek, er hoeft niet geopereerd te worden, wiehoooo!!! Ik mag het nog twee weken niet belasten en heb een halve Croc met klittenbandjes meegekregen voor de derde week, dan mag ik proberen te lopen. We zijn er-rug opgelucht! Nog een paar weken doorhobbelen dus en dan gaan we weer normaal doen, ik kan niet wachten…

sjips, gips! the continuing story

Vanochtend zijn we  naar de gipspoli geweest. De enkel blijkt op drie plekken gebroken te zijn, er zijn twee stukjes van de zijkanten af als ik het goed begrepen heb en in het kuitbeen zit een ‘wokkel’. En dat laatste is in principe een indicatie voor een operatie... Maar omdat het goed op z’n plek zit mocht er nieuw gips omheen en heb ik een extra controleafspraak gekregen voor woensdag over een week. Jaja, ze weten de spanning er wel in te houden in het WFG. Als het blijft zoals het nu is mag ik het been vier tot zes weken niet belasten, moet ik zo veel mogelijk  met het been omhoog (‘alleen naar de wc en naar bed’). Ik ga daar erg mijn best op doen want ik zit niet echt (écht niet) op een operatie te wachten. Voorlopig dus niet naar het werk…
Rob zorgt goed voor me. We hebben nu een looprek in huis want met die wiebelstokken voel ik me erg onzeker, ben al een paar keer uit balans geweest en moest dan toch even  ’t zere pootje bijzetten, au!

Tot zover even ‘the continuing story of’ , wordt vervolgd...

verjaardagskaartje voor Yvon

Bij het CT-forum doe ik mee aan de 'verjaardagslijst'. Dit kaartje heb ik, gelukkig vóór ik mijn botje brak, voor haar gemaakt. De volgende jarige is pas in maart, hopelijk kan ik voor die tijd weer naar zolder komen, daar heb ik alles bij de hand. En anders moet het maar met wat beperktere middelen ;)

sjips, gips!

Het is behoorlijk koud donderdag,op de fiets naar mijn werk. Vlak bij het Stadhuis word ik een beetje raar in mijn hoofd, en als ik de fiets heb weggezet in de warme fietsenkelder wordt het erger. Ik zal de afdeling wel halen denk ik maar neem voor de zekerheid de lift en niet de trap. Daar voel ik mijn knieën slap worden, klappen mijn enkels om en ik lig/zit, de lift is niet zo groot ik ben met mijn rug langs de muur naar beneden gegleden. De collega die bij me in de lift stond zal zich wel doodgeschrokken zijn. Er was binnen een mum van tijd hulp, ik kreeg bevroren poffertjes ;) en koelelementen op mijn enkel want die deed behoorlijk zeer en Rob werd gebeld, die was er al snel. Ik heb gevraagd of ze mijn directe collega wilden bellen zodat ze wist dat ik niet kwam en even later waren we onderweg naar het ziekenhuis. Om een lang verhaal verder toch maar kort te houden: om ongeveer half drie waren we weer thuis, mijn kuitbeen bleek gebroken en nu heb ik een gipsen pootje. Het was een 'mooie' breuk, en als het goed aan elkaar groeit hoeft het niet geopereerd te worden, maar daar horen we dinsdag meer over. De duizeligheid heeft mogelijk te maken met een medicijn dat ik gebruik plus de overgang van koud naar warm. In overleg met de huisarts gaan we proberen of ik met een lagere dosering toe kan.
Ik word goed verzorgd door mijn pensionado, wat dat betreft had de timing slechter gekund ;) De pijn gaat wel maar het is vooral lastig, het been moet zo veel mogelijk omhoog blijven. Maar we redden ons wel.
Wordt vervolgd...