Wat is
het spannend deze laatste weken voordat onze dochter uitgerekend is. Ze is al
een stukje verder dan bij de geboorte van Daan, het nieuwe kindje zou nu veilig
geboren kunnen worden. Maar het wurm heeft het blijkbaar nog wel naar haar zin
zo lekker warm in haar mama’s buik. Prima natuurlijk maar het viel Laura wel op
dat ik dagelijks even app en vraag hoe het gaat. Soms denk ik “Misschien moet
ik haar even met rust laten…” maar dan word ik toch onrustig in de loop van de
dag. Dus ik vraag dan maar of ze lekker geslapen heeft. Gewoon even contact, ja
toch, haha, stresskip die ik ben.
Vanochtend was ze me voor en meldde zelf dat ze lekker geslapen heeft en dat alles nog steeds goed gaat. Met een vette knipoog-smiley. Of ze me ook kent… ;P
Vanochtend was ze me voor en meldde zelf dat ze lekker geslapen heeft en dat alles nog steeds goed gaat. Met een vette knipoog-smiley. Of ze me ook kent… ;P
5 opmerkingen:
Dat is geen stress hoor, dat heet moederschap
Dank je Bettie :)
Hahaha die Kitty, herkenbaar hoor, daar ben je moeder voor. Toen wij woensdagmorgen uit Tsjechië wegreden hield ik het niet droog, wel pas toen we al op de snelweg reden hoor, hihi.
Heel herkenbaar hoor Kitty en sterkte met het aftellen.
Nou, dat herken ik nou helemaal niet... ;-)
Een reactie posten