nog een jarige

Jasper was afgelopen zaterdag jarig, hij werd 40! Hij wilde dat graag bij ons thuis vieren omdat we iets meer ruimte hebben (ander-halve-me-ter) en we eventueel in de tuin konden. Barbecue stond ook op zijn verlanglijstje, dus toen de weerberichten naar de zaterdag toe toch wat minder werden knepen wij hem wel een beetje. Jasper en Susan hadden een heerlijke cheesecake meegenomen en een lekker flesje rosé als dank voor de organisatie, lief hoor! Wel gek om je kind dan niet te kunnen omhelzen en een kus geven om te feliciteren, dat zal wel nooit wennen… We gingen lekker aan de koffie met taart en aan de klets. Met  het weer viel het gelukkig mee, het heeft nog wel geregend, maar vanaf een uur op vijf konden we heerlijk buiten zitten met z’n achten. Het was wel een beetje rommelig met de kleintjes erbij, die moesten toch tussendoor ook eten, flesjes, luiers en naar bed gebracht worden, maar dat heeft ook wel z’n charme, hahaha, en we zijn nog aardig flexibel J Toen het om een uur of acht weer begon te regenen was ik boven Daan naar bed aan het brengen, toen ik beneden kwam was de buitenboel opgeruimd en zat iedereen binnen. We hebben het net gered dus, goed uitgekiend! Het fruittoetje hebben we op de bank gegeten en na de koffie gingen de kinderen weer naar huis.

Daan en Emma zijn bij ons blijven slapen. Helaas had ik een slechte nacht en Daan vond om 06:00 uur dat hij wel genoeg geslapen had. Ik had maar een uurtje of twee geslapen en voelde me niet lekker dus ik heb Laura gevraagd om de kinderen wat eerder op te halen. Rob is alleen naar Amsterdam gegaan om Jasper zijn bloemen (die was hij vergeten) te brengen en bij zijn zus op visite te gaan. Zij is op dezelfde dag jarig als Jasper en vierde het zondag. Maandag heb ik ook niet opgepast  :’(  Ik ben twee dagen ziekig geweest, heb veel geslapen en had veel hoofdpijn, maar gelukkig gaat het nu wel weer de goede kant op. Ik denk dat ik volgende week weer gewoon kan oppassen hoor, ik heb het te lang moeten missen en om dan nu al weer af moeten haken vind ik echt niet leuk.

er is er een jarig…

… hoera, hoera!!!

Vandaag is Emma dan echt 1 jaar geworden! Lieve help wat is het jaar snel voorbij gegaan en wat kan ze al veel. Ik heb het wel eens eerder gezegd: volgens mij leert een mens nooit meer zó veel als in het eerste jaar. 

We zijn zo blij met haar! Ze is het zonnetje in huis, bijna altijd vrolijk, zelfs als ze een beetje ziek is. We voelen ons bevoorrecht dat we het allemaal van zo dichtbij mee mogen maken. Zeker nu we het een poos met digitale knuffels hebben moeten doen zijn we ons er nog meer van bewust dat Emma, én grote broer Daan, heel diep in ons hart verankerd zitten.  

Emma’s verjaardag is wel een beetje aangepast gevierd vanwege het coronamonster. ’s Morgens zijn wij en Jasper en Susan op visite gegaan, aan het eind van de ochtend kwamen Jeroens moeder, zus en zwager en na de lunch zijn Jasper, Susan en wij weer naar huis gegaan. Vanmiddag wordt de rest van de familie van Jeroens kant verwacht. Er waren geen begroetingen met omhelzingen en zoenen deze keer maar toch fijn dat we elkaar weer even gezien hebben en dat we er weer bij konden zijn.

Emma heeft van haar papa en mama een poppenwagen gekregen en is verder ook enorm verwend. 

Oma Oda had verjaardagsslingers gemaakt, gedeeltelijk van een dekbedhoes die Laura op haar bed gehad heeft toen ze klein was. Ze had ook een poppendekbedje en kussentje gemaakt van die hoes, ahhh, leuk hoor, en een heel persoonlijk cadeautje zo.

Nou en er was natuurlijk taart hè, dat snap je. Dat snapte Emma nog niet meteen, maar ze heeft even later toch lekker een paar handjes genomen, hahaha.

Eerder deze week had ik al een verjaardagskaart naar Emma gestuurd. Met uiltjes natuurlijk hè, alles ‘in style’, hahaha. Nou ja niet helemaal alles, want de verjaardagswegwijzer – dat is de geüpdatete geboortewegwijzer – was redelijk zichzelf gebleven ;P 

trakteren

Emma is bijna jarig en vandaag heeft ze getrakteerd op de opvang. Het was nog even spannend, want een paar weken geleden mocht dat van het RIVM nog niet. Nu mocht het gelukkig wel, pfieuw, wij blij, want de knutsels waren al klaar, hahaha! Voorwaarde was wel dat het ‘verpakt spul’ moest zijn. Nou dat zijn rozijntjes wel, geen probleem. De kindjes kregen een ‘uilenboompje’ en voor de leiding had ik kleine merci-traktaties gemaakt, met dank aan Els die een Facebook-linkje op het forum had gezet.

heerlijk oppasdagje

Afgelopen maandag  hebben we bij ons thuis opgepast. Zo kunnen Laura en Jeroen beter thuiswerken. Het was best lang geleden dat de kindjes hier geweest waren, ook vóór de coronatijd was het al wat langer geleden want we passen eigenlijk altijd daar op.

Daan had er helemaal zin in en ging gelijk aan de gang met de speelgoedbakken. Hij had een doosje dino’s – cadeautje van Jap-ser en Susan  ;)  – meegenomen om mee te spelen. ‘Toevallig’ hadden wij ook twee dino’s, van de Wibra, die een flink maatje groter zijn, helemaal in de roos!

Emma was haar zonnige zelf. Ze vermaakte zich prima in de box en op de grond met een paar speeltjes. Een blokkentoren komt bij haar niet verder dan drie blokjes als je goed je best doet, omgooien vindt ze het leukst, hahaha. Toen zij ging slapen na haar fruitje ging Rob met Daan aan de wandel, naar de Waalrakkers en de supermarkt. 

’s Middags hebben ze allebei lekker geslapen en daarna zijn we nog wat met krijtjes, kleurboek en verf in de weer geweest en we hebben nog een rondje speeltuintjes gedaan, het was zulk lekker weer. Daan stapt zo de glijbaan op, aan de glijkant klimt hij zo naar boven, de knapperd! Emma is ook op de glijbaan geweest, ook samen met Daan en op een soort draaimolentje.

Laura en Jeroen waren er om een uur of vijf weer en we hebben lekker met z’n allen nasi gegeten, gezellig! Wel een beetje afstand gehouden natuurlijk, al heb ik steeds meer het gevoel dat het niet meer nodig is, best gevaarlijk…

Ik weet niet wie er meer genoten hebben, Daan en Emma of wij J. Hoe dan ook: Volgende keer komen ze weer hier. We zijn al aan het aftellen :D 

het is even wennen… :(

Blogger heeft een nieuw uiterlijk gekregen. Tenminste, soms. Als ik een nieuw bericht wil ‘posten’ dan krijg ik in eerste instantie nog de oude layout, maar wil ik iets aanpassen dan krijg ik een soort van pictogrammen in plaats van geschreven tekst. Dus niet meer ‘voorbeeld’, als ik wil kijken hoe het er op staat, maar een picto van een oog om maar eens iets te noemen. Ik hou niet van dat soort grappen, grrrr, maar ik geloof dat ik niet zo veel te vertellen heb in dezen, hahaha. Het is dus weer even zoeken maar ik kom er wel…

ja hoor, daar zijn ze!

Op de forummeeting in februari kreeg ik van Ans een cadeautje waar een zakje zaadjes in zat. Ik had ze een beetje laat gezaaid en ze staan eigenlijk niet helemaal op de goede (zonnige) plek. Maar ja, de andere borderbak staat vol ooievaarsbek en daar is het zevenblad nog niet helemaal verdwenen dus het kon even niet anders. Ik was eigenlijk al bang dat er niets van terecht zou komen, maar kijk aan, daar zijn ze toch hoor! het moet nog wat worden natuurlijk, maar het begin is er. Het zijn Californian poppy’s en zo moet het ongeveer worden:

we gaan weer oppassen!

Tweede Pinksterdag zijn we voor het eerst weer naar dochter en schoonzoon geweest. Het was mooi weer dus we zijn gaan fietsen. Achterom, met de fietsen de tuin in, en daar was Daan ook J. Ahhh, wat was het fijn om hem weer te zien, hij was verbaasd en zo blij, en wij ook natuurlijk. Opa werd gelijk bij zijn benen gepakt voor een knuffel, tussendoor even wijzen en roepen naar mama: “Máma, kíjk! Opa en oma!” En toen een dikke knuffel voor oma. Ik hield het maar net droog… Zo fijn en zo heerlijk om hem even plat te knuffelen. Ja we durven weer. En het belangrijkste: Laura en Jeroen durven ook weer, want zij zijn de baas hierin en ze zijn zuinig op ons hoor ;) 

   Emma lag nog te slapen. Toen ze wakker werd en ons zag keek ze wel een beetje verbaasd, hahaha, maar het was toch al gauw goed en we hebben haar heerlijk een poosje op schoot gehad. Met Laura en Jeroen hebben we nog even afstand bewaard en dat blijft ook misschien nog wel even zo, maar het was toch weer ouderwets gezellig. Je merkt dan ook dat de kindjes in die (bijna) drie maanden heel veel geleerd hebben. Emma was bijvoorbeeld nog maar net een paar stukjes brood aan het eten toen, en nu gaat er toch wel vlot ongeveer een hele boterham naar binnen. En Daan is met praten alweer zo’n stuk verder, hele volzinnen gooit hij er uit, hahaha en zijn fantasie met spelen is ook veel groter geworden. Zo leuk om weer mee te maken allemaal, boekjes te lezen, zandtaartjes te bakken... 

   De dag na Pinksteren hebben we een paar uurtjes opgepast, om te wennen ;P , en vanaf komende week gaan we weer min of meer gewoon oppassen, met twee thuiswerkende kinderen boven en twee kleinkinderen beneden, weer een nieuwe ervaring ;) . 

Hi, I’m Emma/theezakjes #2

Een poosje geleden kreeg ik van Laura een serie foto’s van Emma in haar spijkerjasje. Ahhh... altijd leuk natuurlijk. Maar ik maak niet van alle foto’s die ik krijg of maak iets scrapperigs. 

• Nu lagen die theezakjes natuurlijk wel te wachten 
• en ik had nog (heb nog steeds) van dat leuke denim&friends papier, 
• en ik had ook nog een paar bruine papieren zakjes… 

Nou en dan gaat het toch wel héél erg kriebelen hoor! En als je jeuk hebt moet je krabben heb ik geleerd, hahaha! Dit albumpje is er uit voortgekomen.