er is er een jarig…

… hoera, hoera!!!

Vandaag is Emma dan echt 1 jaar geworden! Lieve help wat is het jaar snel voorbij gegaan en wat kan ze al veel. Ik heb het wel eens eerder gezegd: volgens mij leert een mens nooit meer zó veel als in het eerste jaar. 

We zijn zo blij met haar! Ze is het zonnetje in huis, bijna altijd vrolijk, zelfs als ze een beetje ziek is. We voelen ons bevoorrecht dat we het allemaal van zo dichtbij mee mogen maken. Zeker nu we het een poos met digitale knuffels hebben moeten doen zijn we ons er nog meer van bewust dat Emma, én grote broer Daan, heel diep in ons hart verankerd zitten.  

Emma’s verjaardag is wel een beetje aangepast gevierd vanwege het coronamonster. ’s Morgens zijn wij en Jasper en Susan op visite gegaan, aan het eind van de ochtend kwamen Jeroens moeder, zus en zwager en na de lunch zijn Jasper, Susan en wij weer naar huis gegaan. Vanmiddag wordt de rest van de familie van Jeroens kant verwacht. Er waren geen begroetingen met omhelzingen en zoenen deze keer maar toch fijn dat we elkaar weer even gezien hebben en dat we er weer bij konden zijn.

Emma heeft van haar papa en mama een poppenwagen gekregen en is verder ook enorm verwend. 

Oma Oda had verjaardagsslingers gemaakt, gedeeltelijk van een dekbedhoes die Laura op haar bed gehad heeft toen ze klein was. Ze had ook een poppendekbedje en kussentje gemaakt van die hoes, ahhh, leuk hoor, en een heel persoonlijk cadeautje zo.

Nou en er was natuurlijk taart hè, dat snap je. Dat snapte Emma nog niet meteen, maar ze heeft even later toch lekker een paar handjes genomen, hahaha.

Eerder deze week had ik al een verjaardagskaart naar Emma gestuurd. Met uiltjes natuurlijk hè, alles ‘in style’, hahaha. Nou ja niet helemaal alles, want de verjaardagswegwijzer – dat is de geüpdatete geboortewegwijzer – was redelijk zichzelf gebleven ;P