gerecht van collega Frans

Zoals jullie weten heb ik ruim twee jaar geleden bij mijn afscheid een map met recepten van mijn collega’s gekregen. De meeste recepten heb ik gemaakt, maar een paar nog niet, het lag even stil.
Rob is op het moment in Marokko, hij doet een rondreis met onze zoon. Ik had bedacht dat ik dan eens helemaal in mijn eentje nog een paar gerechten zou uitproberen. Dat deed ik vroeger wel vaker, als Rob late dienst had. En als het dan beviel dan maakte ik het voor ons samen gewoon nog een keer. Ik heb het recept, door collega Frans op rijm gemaakt, niet helemaal gevolgd, maar het zal niet veel afwijken van het snelkookpangerecht dat in de map stond.

Het is een gerecht met vetspek, ui, witte bonen, salami, knoflook en verschillende kruiden. Best stevig dus maar daar is het weer nu ook wel naar. Met een broodje erbij en eventueel een groene salade is het smikkelen geblazen.

En omdat Sinterklaas bijna in het land is en Frans ook zo mooi aan het rijmen is geweest… :

Lieve Frans,

Met enig’ schroom moet ik bekennen:

Het sprak me eerst niet zo erg aan.

Het is een eeuwigheid geleden

da’k vétspek in mijn pan “he’ daan”.

Geef mij maar van die mag’re reepjes,

met boontjes smaken die me zeer.

Maar goed, ik nam me voor te maken

élk Stadsbeheer-gerecht een keer.

Omdat het nu begint te vriezen

is stevig voedsel weer in zwang.

Dus hup de keuken in met Faber,

het duurde immers al zo lang!

De spekjes  waren zo gebakken

in onze nieuwe hapjespan.

(Tja, ook de snelkookpan ontbreekt me,

die schaf ik liever ook niet an)

De uitjes waren no problemo,

de kruiden had ik in de la.

Ik  had zelfs karwij-anijs-zaadjes,

vond witte bonen bij Deka!

De rest was ook zo bij elkander

en in de hapjespan gemikt.

Nog even pruttelen tezamen

en toen dus op mijn bord die zwik ;)

Ik kan je eerlijk nu vertellen:

Het heeft me heel erg goed gesmaakt.

Best kans dat ik het, als Rob terug is

voor hem ook nog een keertje maak!

Lieve Frans bedankt voor dit lekkere herfst/wintergerecht.