oppassen nu

Vanaf de zomervakantie zit Daan op de basisschool, dus oppassen doen we voortaan bij Laura en Jeroen thuis. Het is natuurlijk toch altijd al stressen ’s morgens, met twee kleintjes die opgepoetst en aangekleed moeten worden, en Laura en Jeroen moeten ook op tijd op het werk zijn. Maar op vrijdag kunnen zij ietsjes rustiger opstarten en hoeven ze alleen de tas voor Daan klaar te maken. Rob brengt hem naar school en haalt hem om twee uur ook weer op, dat vinden Daan en opa allebei leuk 😊 .

Met Emma komen we de ochtend meestal vrij relaxt door. We speelden gisteren met de “ijsjes” - hmmmm, jummie, lekker kokola en aa-bei - lazen voor, knutselden, aten en dronken wat, zijn even naar buiten geweest en toen een broodje en naar bed, Ze heeft ook haring geproefd, een tweede hapje hoefde ze niet, hahaha.
Daan is wel moe na school, zeker aan het eind van de week, maar wil eigenlijk niet meer naar bed. Gisteren dus ook niet. Alleen, hij keek wel erg appelig uit zijn ogen en hij viel zowat om… Hij had ook pijn in zijn buik, zei hij. Dus ik was al blij dat hij wel even wilde ‘rusten’ op de bank met een dekentje. En daar viel hij in slaap, met wangen die alsmaar roder werden en hij voelde als een kacheltje. Arme Daan, echt ziek… Na een paar uur wilde hij toch wel wat spelen met klei.
In eten hadden de kindjes allebei geen zin, het stond ze niet aan denk ik, 😉 (andijviestamppot). Alleen de worstjes gingen wel naar binnen, en een toetje.

Meestal zijn die kleintjes weer snel op de been, dus hopelijk is Daan vandaag ook weer een beetje de oude. Zo zielig altijd zo’n zieke krummel…