twee forumjarigen :)

Daar zijn ze weer, de stokstaartjes van Katzelkraft 😊 Deze keer voor Mazina en Marika, die een dag na elkaar jarig waren.

parmaham-terrine van Heerlijke Happen

Op Facebook kwam een paar weken terug een heerlijk recept voorbij dat me reuze geschikt leek voor het familieweekend. Dat wist ik natuurlijk nog niet, dat heerlijke, want ik had het nog niet gemaakt 😉. Maar het bleek te kloppen. Ik heb het recept twee keer gemaakt, want we waren met z'n 25-en en je wilt niet tekort komen natuurlijk 😁  Er was zondags nog maar een piepklein stukje over, en dat wilden we niet na drie dagen nog bewaren (oeh, wel jammer hoor), maar het was duidelijk een succes. Ik heb wel gesmokkeld want ik heb de pesto niet zelf gemaakt.
We konden er niet echt mooie plakken van snijden, het valt een beetje uit elkaar, maar dat hoort volgens mij zo 😉 Het recept komt van Heerlijke Happen en ik heb het voor het gemak hieronder even uitgeschreven. Mijn foto is helaas niet zo mooi geworden als die op de site van Heerlijke Happen. 😕

Parmaham terrine met pesto kipfilet

Ingrediënten:
600gram kipfilet
2 bollen mozzarella (à 125gr)
10 plakken Parmaham
1 potje zongedroogde tomaten (Grand'Italia, 180gr)

Voor de pesto heb je nodig:
10 takjes basilicum - daarvan de blaadjes
30 gram Parmezaanse kaas
4 el pijnboompitjes
2 tenen knoflook
60 ml extra vergine olijfoliezeezout/peper
NB: Zelf heb ik een potje pesto van Grand'Italia gebruikt

En zo maak je het:
Snijd de kipfilet in reepjes. Bak ze met wat olijfolie in een koekenpan op laag vuur en met het deksel op de pan gaar. Hierdoor blijft het vlees zacht en wit. Je wilt dus geen krokant – bruin gebakken vlees. Niet te lang laten garen want dan wordt het wel wat droog.
Vijzel de pesto, of gebruik hier een kleine keukenmachine of staafmixer voor. Draai de pesto tot een mooie gladde saus.

Snijd de mozzarella en de uitgelekte zongedroogde tomaatjes in reepjes.
Neem je terrine erbij, bekleed deze met huishoudfolie. Daarna leg je de plakken Parmaham erin. Deze blijven gewoon aan de zijkanten van je terrine plakken, als hij gevuld is vouw je het weer terug.
Leg eerst een laag mozzarellareepjes op de bodem op de ham. Smeer er wat pesto op. Daarna leg je er een laag kipfiletreepjes op, en daarna zongedroogde tomaatjes. Herhaal tot de terrine vol is. Leg over de gehele lengte 1 plak parmaham en vouw de zijkanten dicht. Ook de vershoudfolie vouw je dicht. 
NB: Zelf heb ik geen terrinevorm maar ik heb een cakevorm gebruikt. Ik heb een stevig stuk karton in aluminiumfolie gewikkeld en dit op de vulling gelegd met gewichten er op zodat de terrine wat compacter wordt. 

Zet 24 uur in de koelkast.
Daarna haal je hem voorzichtig uit de vorm en kun je er met een scherp mes plakken van snijden.
Eet smakelijk!

familieweekend 2021

Het mocht weer, het kon weer en dus gingen we weer: familieweekend 2021, het afgelopen weekend. Wat heerlijk  toch om iedereen weer bij elkaar te zien!
We hadden van tevoren een thuistest gedaan en niemand testte positief. Broer en schoonzus deden de organisatie en ze hadden er een feestje van gemaakt! De locatie was in Avenhorn, bij De Buitenpoorter, klik!. Tien minuten rijden voor ons, reuze makkelijk 😊. We hebben geweldig weer gehad, het was alleen ’s morgens mistig. Maar met laarsjes aan konden de kindjes lekker op het grasveld en het speeltoestel spelen.

Vrijdagmiddag kwam iedereen aan, bepakt en bezakt, en met veel, héél veel lekkers voor de avondmaaltijd. ’s Avonds hebben we karaoke gedaan. Niet iedereen wilde voor de microfoon, maar we hebben toch wel allemaal meegezongen denk ik en ik heb me heerlijk uitgeleefd met een nummer van Dusty Springfield klik!, hahaha, ik vind dat wel wat!

Zaterdagochtend ging iedereen een beetje zijn/haar eigen gang. Ik had de knutseltas mee met kleurboeken en krimpie-dinkie. Daar zijn we best zoet mee geweest. Het is een beetje toveren als de folie krimpt, dat vinden ze wel leuk hoor. Daan en Emma hebben er een paar mooie sleutelhangers aan overgehouden. Er zijn er ook een paar gesneuveld helaas, de ringetjes/gaatjes zijn niet tegen al te wild spelen bestand. Ach, we gaan het vast nog wel eens doen.

In de middag was er een activiteit met VR-brillen. Daar heb ik zelf niets mee, maar het was wel grappig om anderen er mee bezig te zien. Ik had met karaoke al mijn best gedaan hè, het “ken” ook te gek natuurlijk. Er werd o.a. gebokst, geschoten, getafeltennist en in de hamburgerkeuken gewerkt. In de achtbaan werden er een paar echt misselijk en de onderwaterwereld was blijkbaar heel mooi, want er werd regelmatig oh en ah geroepen. Wonderlijk hoor wat die techniek allemaal teweeg kan brengen. En toch hoefde ik niet…

We zijn ‘s middags ook nog op de foto geweest met z’n allen, en Daan mocht de fotograaf helpen😊. 

Er zijn wel jaren geweest dat we niet compleet waren, maar nu was iedereen er, op één nieuwkomer na die helaas met vakantie was. We hadden graag kennis met haar gemaakt hoor Leon!  

’s Avonds kwamen de gourmetstellen op tafel en werd er geraclet (van “racletten”, ik heb het opgezocht). Niet met veel vlees dus, maar de pannetjes onderop, daarin raclette-kaas smelten en er allerlei lekkers bij eten (aardappel, vleeswaren, tomaatjes, augurkjes enz.). Als toetje was er een ijsbuffet. Rob had vier smaken ijs gemaakt en broer en schoonzus hadden voor allerlei toppings gezorgd. Het leek wel een ijssalon, heerlijk, heerlijk! Later op de avond deden we nog Hints, met twee teams, en niet te lang. Ik had een tweede rondje niet erg gevonden maar zo bleef er natuurlijk wel weer meer tijd over om met elkaar te kletsen, we hadden tenslotte heel wat in te halen.
Op zondag rommelen we meestal maar wat aan. We kletsen nog wat, maken restjes op, zitten lekker in het zonnetje en iedereen gaat weer naar huis op een tijd die hem en/of haar uitkomt.
Er is nog gewandeld, gekleurd, gekletst en op het grasveld gespeeld.

Het was weer een superweekend, en ik zeg het nog maar een keer: wat hebben we het goed getroffen met het weer!
Het wordt alleen wel steeds lastiger om een passend huis te vinden. Dit keer waren er genoeg bedden maar door de verdeling over de kamers was het wel puzzelen geweest. De groep is aardig gegroeid inmiddels en we hebben wel wat wensen: De hondjes moeten mee kunnen, het moet niet al te ver reizen zijn, we willen eigen kamers (geen slaapzalen) en het moet betaalbaar zijn. Want de prijzen rijzen echt de pan uit! Dus wie een tip heeft…

klussen in Brabant

Mijn zusje en zwager hebben een huis gekocht in het zuiden van Brabant. Vrijstaand en met heel wat meer tuin dan ze in Amsterdam gewend zijn. Heerlijk, maar er moet wel het een en ander gebeuren om het een beetje te updaten 😉 De hulptroepen stonden eind vorige week al in de startblokken om alvast het een en ander over te brengen, zodat ze niet elke dag op en neer hoeven. Zondag en maandag zijn wij gaan helpen, tsja, ik had me laten ontvallen dat ik behang afsteken een leuk klusje vind, hahaha. Rob heeft ook niet stilgezeten en zus en zwager zelf natuurlijk ook niet. We hadden een overnachting geboekt dus hoefden wij ook niet op en neer. Dat we elkaar sinds lange tijd weer eens zagen was een leuk extraatje, dat hebben we wel een beetje ingehaald zo. Het was best gezellig!

forumbaby

Een van de dames van het Scraptuinforum is mama geworden. Daar moest natuurlijk een kaartje naartoe 😊 Ik heb weer eens mijn stempeltje van Koetie gebruikt, blijft leuk! En dankzij een van de sketches (wk 29) die Rianne elke week plaatst, is het een leuk kaartje geworden al zeg ik het zelf. Het zal wel op z’n bestemming aangekomen zijn dus kan ik het hier laten zien. 

wereldkaartenmaakdag 2021: slipcase

Het is weer de eerste zaterdag van oktober en dat is “World Card Making Day”. De laatste jaren zet ik dan een beschrijving van het een of ander op mijn blog en dit jaar is dat een “slipcase”, gevonden op Pinterest. Nee, geen kaart dus, maar dat moet je breed zien😉. Ik vond ‘m hier, op het blog ‘Centipede’ van Annie Bodelier: klik! Maar ik zet ‘m voor het gemak ook nog even in dit berichtje.

De tutorial is geplaatst op 13 mei 2013. Ik was benieuwd wat er nog meer voor moois op dit blog stond, dus ik ging even naar het begin. Helaas stond daar een bericht uit 2014 dat de maakster in juli van dat jaar overleden is, daar schrok ik wel even van. Maar misschien is het wel een mooie gedachte dat we, zoveel jaar later, nog steeds van haar blog en dus ook van deze tutorial mogen genieten. 

Ik heb  de tekst een beetje aangepast. Ik heb niet eerst een mal gemaakt maar het patroon met potlood op de achterkant van het gebruikte papier getekend. In mijn geval was dat een zgn. “masterboard”, gemaakt op tea-dyed papier. Het was eigenlijk een beetje te slap voor een doosje, goede leer voor de volgende keer… Ik heb er een klein junkboekje bij gemaakt wat ik nog verder moet vullen.

masterboard en nog niet versierd doosje:

Vierkant is het makkelijkst staat op het blog van Annie Bodelier. Mijn slipcase is 9x9cm en 1cm dik. Het boekje heb ik later gemaakt en daar dus aan aangepast. Je kunt er ook een memoblokje of plak chocolade in doen, maar dan moet je de maten aanpassen. Je kunt dus eerst een mal maken of het direct op het papier (achterkant) tekenen met potlood.

Nou daar gaat-ie:
Slipcase
Oftewel: een jasje voor een boekje (of iets anders natuurlijk). Het leuke is dat je hem kunt openvouwen.

Zo maak je het (9 x 9 x 1cm):
Neem de tekening over zoals op de eerste foto staat. De vierkanten zijn 9 x 9cm, de stroken zijn 1cm breed.

Meet de kwart cirkels uit met een passer of maak bijvoorbeeld een cirkel - op een kladje - die je in vieren vouwt en omtrekt. Knip en vouw nu volgens het voorbeeld op de foto’s.

Heb je eerst een mal gemaakt, neem deze dan over op een mooi (stevig) papiertje, scrappapier of bijvoorbeeld een stevige gelprint.
Vouw de boven- en onderkant tot een doosje en plak de flapjes vast. Dat is eigenlijk alles, nu alleen nog versieren. Een kind kan de was doen 😉 . 
Hierbij nog wat foto's van mijn exemplaar en het boekje: 

kaarten sturen

Ik stuur niet zo heel vaak meer zelfgemaakte kaarten. In de familie deed ik dat al weinig, en zelfs dat heb ik nu een beetje geminderd. Alleen voor forumvriendinnen, tja, dat is dan toch een clubje van gelijkgestemden, doe ik nog zelfgemaakte kaartjes op de bus. Ook bij bijzondere gelegenheden maak ik soms nog wel iets en de kleinkinderen krijgen ook een zelfgemaakte verjaardagskaart, maar daar houdt het een beetje bij op. Het wordt volgens mij toch steeds minder, het sturen van echte post. Dat zal ook wel met de dure postzegels en slechte service te maken hebben. Maar wat de zelfgemaakte kaarten betreft komt het bij mij vooral doordat er tè veel leuke zijtakken van deze sport zijn 😉, en die wil ik allemaal proberen! 
O enne, kerstkaarten, die blijf ik wel maken hoor, al gaan er ook wel eens gekochte de deur uit.