koken

Misschien dat het komt door de Corona-crisis, of doordat zo herfstig is, maar ik kook me een slag in de rondte de laatste tijd. En heel veel nieuwe recepten, hebben jullie dat nou ook? Ik zit wat meer op FB en Netflix, en daar haak ik vaak aan bij receptenlinkjes die voorbij komen. Zo heb ik ook de recepten van Antoni uit de Netfilixserie ”Queer Eye” opgezocht, en daarvan heb ik er vanavond een gemaakt, de Pesto Chicken Pasta Salad.

Beetje aangepast omdat ik niet alles (verse orechiette pasta werd mini Conchiglie van Grand’Italia) kon vinden in de supermarkt, en omdat ik zelf pesto maken een beetje omslachtig vind had ik een potje gekocht.

Dit is hoe ik het gemaakt heb:

Per persoon 75gr pasta koken in water met een bouillonblokje, afspoelen en uitlaten lekken in een zeef en dan in een ruime schaal doen samen met wat pesto (naar smaak, ±1 eetlepel per persoon).

Gehalveerde rode druiven (75gr pp) in rode wijnazijn marineren, 15 á 20 minuten, en laten uitlekken voordat je ze aan het gerecht toevoegt.

Kipfilet (±100gr pp) met zout en peper bestrooien en in een beetje olijfolie bakken. Ik had voor twee personen een hele kipfilet eerst overlangs doorgesneden zodat het twee dunne plakken werden. Niet te bruin laten worden.

Snijd de kip in stukjes, doe alles bij elkaar in de schaal en schep het om met een paar handjes rucola en wat geroosterde pijnboompitjes. Even proeven en eventueel wat meer pesto toevoegen. Op een bord scheppen en nog wat verse Parmezaan erover schaven.  We hebben lekker zitten smikkelen!
Dit klik! Is de link naar een aantal gerechten uit de Netflix-serie.

Morgen staat er een gerecht van Miljuschka Witzenhausen op de planning, ik heb er nu al zin in, hahaha!

Netflix

We hebben het een poos in huis gehad voor we er goed en wel gebruik van maakten, Netflix. Maar sinds we de smaak te pakken hebben moet ik er echt mee oppassen. Want voor ik het weet zit ik op de bank te ‘bingen’. Zelfs als ik het maar zo-zo vind kijk ik dan toch vaak een paar afleveringen van een serie achter elkaar.
Op dit moment kijk ik ‘Queer Eye’, een serie over make-overs door vijf homofiele mannen. Ik vond ze niet gelijk alle vijf even leuk, die mannen, eentje werkte me zelfs behoorlijk op de zenuwen, maar toen ik daar een beetje aan gewend was… toch meer plussen dan minnen zal ik maar zeggen. En om die ene moet ik nu ook wel eens heel hard lachen.

In mijn lijst staan ook veel films, en niet alleen maar rom-coms hoor ;) Sommige van die films kijken we samen via de tv, op zaterdagavond, onze filmavond dus ;)  Rob heeft ook een lijst op zijn account, Ik vermoed met meer van dat ‘van-dik-hout-zaagt-men-planken’ spul. Hij kijkt dat op de iPad, dat is niks voor mij.

Voor wie ook Netflixt: hierbij een paar films en series die ik een aanrader vind, de één een beetje meer dan de ander, en in willekeurige volgorde, dat dan weer wel ;)  (ik heb er meer hè…):

Film:
- A star is born
- The trial of the Chicago 7
- The Post
- The dressmaker
- La La Land

Series:
- Outlander
- The Crown
- Call the Midwife
- Grace and Frankie
- Dead to me

weet je nog wel....

Soms ben je wat in huis aan het rommelen en kom je zomaar iets tegen uit een ver, vér verleden. En als een kralenketting rijgen zich er dan andere herinneringen aan vast. 

Zo kwam ik in een oud fotoalbum dit ‘melkzakje’ tegen. Enig idee wat dat is lieve lezers? :) We kregen daarin elke week wat geld mee naar school, de lágere school welteverstaan. Het was o.a. een bijdrage voor schoolmelk. We kregen ook spaarzegels, van 5, 10 en ik denk 25 cent, die moesten in een boekje geplakt worden en als het boekje vol was kon je het geld denk ik bij laten schrijven op een spaarbankboekje. We hebben thuis ook wel zo’n peperbus-spaarpotje gehad en ik had zelf, in ieder geval vanaf tienerleeftijd, ook een spaarbankboekje. Daarin werden stortingen en opnames met de hand bijgewerkt, door een lokettist op het postkantoor. Ik heb ze later als ambtenaar der PTT bij o.a. het ‘vooruitgeschoven loket’, kantoor Zaanstraat, zelf nog wel onder handen gehad. Dat kantoor is nu Museum Het Schip, een gebouw in de stijl van de Amsterdamse school, echt een bezoekje waard!
Mijn herinneringen uit de tijd op school zijn niet zo helder, het zijn meest flarden maar sommige dingen staan me nog wel bij. Op de kleuterschool spaarden we bijvoorbeeld de aluminium doppen van de melkflessen, voor de arme kindjes in Afrika dacht ik. En er was wel eens een actie waarvoor we een blikje gecondenseerde melk meekregen naar school, misschien wel voor diezelfde kindjes. Je kunt je er nu geen voorstelling meer bij maken…
Nou ja, zo rijg ik dus soms de ene flard aan de andere, en zo werd dit een beetje een van-de-hak-op-de-tak stukje. ;)

familieweekend…. maar dan anders

Afgelopen weekend zouden we familieweekend gehad hebben. Het groepshuis voldeed aan de regels maar doordat er in de familie wel een aantal in de risicogroep zitten en een van de nichtjes behoorlijk ziek is geweest (nee geen corona) en nog herstellende was - dus extra risico liep - hebben broer en schoonzus het toch weten te verplaatsen. Met dank aan de familie die onze plaats heeft ingenomen, want anders was dat niet gelukt. Maar goed in dat geval waren we met een kleiner ploegje gegaan. 
Het zou de 25^e keer zijn, een jubileum dus, maar dat vieren we dan volgend jaar maar. We gaan er tenminste vanuit dat we dan op volle sterkte zijn en dat het ook weer kan en mag.

Omdat er nu een gat in de agenda was gevallen ;) en we wat spullen in huis hadden waar in de familie belangstelling voor was, hebben Rob en ik een rondje familie gedaan, ter compensatie zeg maar ;) Zo hebben we toch een nichtje, mijn oudste zus, en mijn broer en schoonzus even gezien.

’s Avonds kwamen Jasper en Susan eten. Ze waren er al toen we thuiskwamen want Jasper wilde zijn fiets schoonmaken. Ze hadden voorgesteld om voor het eten te zorgen en dat sloegen we niet af. Zo zaten we met z’n viertjes heerlijk aan de tomatencouscousmet ras-el-hanoutaubergines en er was nog geflambeerde appel met ijs toe ook. Ahhh, gezellig dagje zo hoor. Dat lukt toch gelukkig nog, en ook binnen de regels.

Vanavond weer een persconferentie, wat zal ons boven het hoofd hangen?

kinderboekenweek

Het was weer kinderboekenweek. En ik heb er een ‘traditie’ van gemaakt om dan ook een boek voor Daan en Emma te kopen. Dat is een beetje pronken met andermans veren hoor, want dat heb ik van Bettie geleerd, die loopt al wat langer mee in oma-land, haha. Het had nog wat voeten in de aarde want ik had eerst een bestelling bij ‘de winkel van ons allemaal’ gedaan. Dat ging zo:

Besteld: twee boekjes.
Boekje 1: sorry, levertijd wordt iets langer dan we verwacht hadden: 2 maart 2021 (serieus hè!). Dan maar boekje 3 besteld en dat is inmiddels gelukkig onbeschadigd ontvangen.
Boekje 2 kwam met een andere zending mee en was niet helemaal goed verpakt, punt beschadigd, GRRRR… die is teruggestuurd! Ik had géén zin om nu nog een boekje 4 te bestellen, ja ik ben me daar gèk! We zijn naar de boekwinkel gegaan. Het boekje dat ik in gedachten had (werd verwacht 2 maart, toch?) is in herdruk wisten ze daar en werd half december (!) verwacht…  Dus nu hebben we een ander boekje 4 gekocht, ook leuk, en de keuze is reuze daar. Bovendien kun je het ook even in het echt bekijken. 

Ik weet niet hoor, ik denk niet dat ik gauw weer boeken via internet zal kopen… Maar uiteindelijk hebben we nu toch twee leuke boekjes voor Daan en Emma, poehpoeh… 

blinde kaart, de plaatjes

Zoals beloofd hierbij de plaatjes die bij de beschrijving van de blinde kaart horen. De groene is mijn versie en de kraftkleurige is het plaatje dat ik van Pinterest geplukt had. Voor wie niet op Pinterest zit: via de pin kom je bij het blog van 123scrapping terecht: http://123scrapping.blogspot.com/2014/03/happy-day.html
Ik heb via het blog gevraagd of ik hun kaart mocht gebruiken als voorbeeld, maar ik weet niet of ze dat nog zien. Het is al een blogberichtje van 2014... 

kaartjes

Weer een paar kaartjes van de laatste tijd. Drie met gelli-achtergrondjes voor ‘zomaar’ omstandigheden, dat vogelstempeltje links onder heb ik volgens mij een keer van Bettie gekregen. En twee kaartjes met layer-stempels (heet dat zo?), voor minder leuke gelegenheden. Helaas heb je die ook wel eens nodig… :’(