Top2000

Ik had me voorgenomen om dit jaar weer eens mee te doen aan de Top2000 blogparty op het blog van Marit. Het laatste jaar dat ik meedeed was 2016 zag ik… Maar er waren weer andere dingen die voorgingen – niet erg hoor - en ik heb ook niet zo veel fut op het moment.  Ik wilde toch wel tenminste één nummer ‘coveren’ ;), dat moest toch wel lukken vond ik, en ja hoor, op de valreep. Morgen is de laatste dag en op nr. 150 staat Fragile van Sting. Tussen 9:00 en 10:00 wordt het gedraaid. Toch mooi dat het nog gelukt is, ha!

De achtergrond heb ik gemaakt met distress oxide ink en stempels. Ik heb een foto van Sting bewerkt en op vloeipapier afgedrukt. Zo ook de stukjes muziek (vocal chords van het nummer) en het woord ‘fragile’. De sterren zijn op gewoon printerpapier afgedrukt. Daar staat de tekst van het nummer op.

kerst

Ze zijn weer voorbij, de kerstdagen. En het was best druk maar vooral heel gezellig.

Eerste kerstdag kwam Jasper brunchen en hebben we ’s avonds met z’n drietjes gegourmet. 

Laura en Jeroen waren met Daan en Emma eerste kerstdag in Bolsward omdat Jeroens moeder die dag jarig is, een kerstoma dus ;) . Jasper bleef slapen en op tweede kerstdag kwam de rest van de roedel ook brunchen, cadeautjes uitpakken, lekkere hapjes eten en ’s avonds genieten van een viergangendiner. 

Bij de brunch had ik een minisoepje bedacht maar laat ik dat nou vergeten zijn te serveren, sufferd die ik ben, hahaha. Nou ja, dat komt wel op… Na de brunch was het tijd voor koffie en cadeautjes, aaahhh, wat zijn we weer verwend (schreef ik dat vorig jaar ook al?) 

De hapjes gingen er ook wel in. Daan is gek op olijven, die heeft geloof ik een half bakje leeggegeten. Zo tegen zessen kreeg Daan alvast eten en om ongeveer zeven uur lag hij in bed, uitgeteld, en Emma lag zoet in de box. Toen gingen we zelf aan tafel. Tjonge wat hebben we weer lekker gekookt en veel vies gemaakt! 

Als ik het goed geteld heb heeft de afwasmachine vier keer gedraaid, en vanochtend nog een keer met het laatste beetje, hahaha, wat waren we weer druk in de keuken:

Jasper had een carpacciobonbon gemaakt, met courgetteblokjes, rucola, truffelmayo, Parmezaan en pijnboompitjes, prima start van het diner, jummie!

Laura mocht het soepje koken, dat werd een licht gebonden uiensoepje met o.a. witte wijn en croutons, heerlijk!

Rob had lamsrack bedacht met honing-tijmjus, en daarbij hadden we wortels, sperziebonen met spek en ui, patatjes en mini-röstirondjes.

En Jeroen tot slot had voor het dessert gezorgd, een coupe van laagjes oreo-bastogne en caramel-mascarpone-slagroom. Machtig en veel, maar o zo lekker!  

Daarna was er nog koffie met een chocolaatje voor de liefhebber.

We hebben toen de groters naar huis waren nog een half uurtje gezeten, we verwachtten dat de kindjes wel vroeg wakker zouden zijn dus wilden het niet al te laat maken. Maar uiteindelijk hebben we zowel Emma als Daan wakker gemaakt, wat een voorbeeldige kleinkinderen hebben wij toch J. We hebben ze nog even in het grote bad gedaan en een uurtje later werden ze weer opgehaald.

En nu is het huis weer van ons, inclusief de koelkast, waar nog genoeg in zit om een paar dagen van te kunnen eten, hahaha. We hebben het heerlijk gehad en volgend jaar doen we het weer zo! Toch, Rob? ;P

kaarten

Oké, ik ben nogal van de last-minute-planning, kan ook best snel werken onder druk, maar nu liep mijn planning toch wel een beetje in de soep. De laatste weken zijn wat intensiever geweest dan anders, dus minder tijd en puf, dus het ging gewoon niet lukken. Dat betekende dan ook dat ik moest strepen! Strepen door dingen die ook anders kunnen. En zo maakte ik dit jaar niet al mijn kerstkaarten zelf. Ik had er welgeteld twaalf, en twee die ik niet mooi genoeg vond om te versturen. Mijn adressenlijst was al wat korter dit jaar, maar hij was toch nog ongeveer vijf keer zo lang als mijn voorraadje.

Ik heb maar eens gekeken wat ik nog aan kaarten had en heb dat aangevuld met gekochte kaarten. 

Als je dit jaar geen zelfgemaakte kaart van me gekregen hebt, sorry. Maar ik heb wél aan je gedacht J  Fijne kerstdagen!

pittig weekje

De afgelopen week was een pittige.

Op maandag paste ik op Daan en Emma, dat ging prima hoor, al was Daan volgens mij niet helemaal in zijn gewone doen. Rob was nog wat minder in zijn gewone doen, die leek wel weer ziek te worden…

Dinsdag was Rob dus echt ziek, en we vroegen ons al af of het Marokkaanse buikbeestje dat hem al eerder geveld had weer opspeelde. Maar het zou ook iets anders kunnen zijn natuurlijk.  

’s Woensdag was de uitvaart van mijn zwager. Gelukkig kon ik met Laura en Jeroen meerijden want Rob was echt niet in staat om mee te gaan. De uitvaart zelf had zijn lastige momenten natuurlijk, we hebben er Robs plek een beetje moeten invullen, maar dat is prima gelukt. Ik heb zelf geholpen om de kist te sluiten, dat ging wel, maar ik had een soort “breekpunt”  :’( toen onze zoon meehielp om de kist te begeleiden. Daar was niets over afgesproken, ik ben onwijs trots op hem. En dat onze kinderen achter me zaten en af en toe een hand op m’n schouder legden dat was ook heel fijn. Laura en Jeroen kregen een berichtje van het kinderdagverblijf dat Daan koorts had, dus we zijn na afloop weer naar huis gegaan. Even napraten met Robs zus, samen met zijn broer en schoonzus, hadden we al opgeschoven, dat doen we wel op een moment dat iedereen weer senang is.

Donderdag en vrijdag heb ik extra opgepast op Daan, die was echt goed ziek, hij wilde van alles niks, zo zielig! En ondertussen was Rob ook nog ziek op bed.

Vrijdag belde de huisarts over de uitslagen van het bloedonderzoek en jawel hoor, het buikbeestje was nog niet verslagen en het HB-gehalte was ook aan de lage kant. Verder geen gekkigheid gelukkig, maar Rob mag wel aan de antibiotica en we gaan maar wat vaker aan de spinazie ;)

Zaterdag heb ik op de fiets zijn medicijnen opgehaald en ik ben gelijk maar AH ingedoken. Rob wilde wel met de auto naar de apotheek, maar hij was eigenlijk voor het eerst zijn bed uit en ik vond hem nog lang niet fit genoeg. De supermarkt zag hij echt nog niet zitten. Er stond weer een pittig windje en er zat regen in de lucht, maar tussen de buien door is het toch allemaal weer gelukt. En voordat jullie het zeggen zeg ik het zelf maar alvast: ik heb mijn best weer gedaan van de week :P

dikke winst

Hmmm, een overschrijving van € 0,01 op onze rekening, met in de omschrijving de mededeling dat we een prijs gewonnen hebben in de Grote Club Actie. In eerste instantie was ik achterdochtig, je hoort zulke gekke dingen tegenwoordig, ook iets met het overmaken van een cent… Maar dan gaat het meestal om berichten in de mail. Tja en toen keek ik toch maar eens wat ik dan moest doen. Nou helemaal legitiem hoor, we hebben écht een prijs gewonnen en nog een met dikke winst ook! Een lot kostte € 3,00 en we hebben een kortingsbon van Greetz gewonnen ter waarde van € 5,00, da’s toch mooi, niet dan!?

Zwolsche stoof

Had ik al eens verteld dat ik van koken houd? ;)

Annelies had op FB een Zwolsch stoofpotje laten zien met kruiden van Jonnie Boer. Dat heeft ze op mijn verzoek uitgeschreven en ik laat jullie graag meegenieten. 

Dit is hoe ik het maakte:

ingredienten:

- 850gr sukadelappen in blokjes

- vier uien, gesnipperd

- een eetlepel kruiden "Zwolsche stoof" van Jonnie Boer

- zout naar smaak

- een flesje donker bier

- twee plakken ontbijtkoek

- een eetlepel appelstroop

Vlees aanbraden in boter en dan de uien meebakken. Kruiden erbij en even meebakken. Bier langs de rand in de pan schenken. Zo'n drie tot drie-en-een-half uur zachtjes laten sudderen.

Het laatste uur een paar plakken ontbijtkoek erboven verkruimelen voor de binding en een lepel appelstroop erdoor roeren. Als het niet genoeg gebonden is wat maïzena toevoegen (aanlengen met water), maar dat was bij mij niet nodig.

En toen had ik dit heerlijke, smeuïge stoofpotje! Bedankt Annelies!

rust zacht

Onze zwager Theo, de man van Els, Robs zus, is overleden. Hij is lang ziek geweest, had ook al heel lang veel pijn en er was geen perspectief meer voor hem. 

Gisteren is er een einde aan zijn leven gekomen en aan zijn pijn. 

Rust zacht zwager.

tussendoortje

Ik hou van romig, en van hartig en van zoet. Van mayonaise, chips en taart. Niet dat het me niet interesseert om een beetje gezond te eten maar dat betuttelende waar we de laatste tijd mee om de oren geslagen worden, ik ben er wel een keer klaar mee. Toch volg ik het Voedingscentrum op Facebook. En daar kwam ik de reclame van Melkschijfje tegen, eentje met een naar mijn idee best aardig filmpje.

Dat het allemaal niet is wat het lijkt, dat weten we natuurlijk allang, maar als je dan de column van het Voedingscentrum (klik!) hierover leest, waar ze even het een en ander op een rijtje gezet hebben, dan merk je pas echt hoe je voor de gek gehouden wordt door die uitgekookte opsodemieters van een reclamejongens (en –meisjes)! Even klik!-ken hoor!

65!

Het is een feit, sinds gisteren ben ik officieel 65! Hoewel je tegenwoordig niet meer vanaf je 65^e AOW  krijgt, voelt het toch een beetje als een mijlpaal. Het is tenslotte ook een lustrum, hahaha. We hebben het zondag gevierd, wegens omstandigheden alleen met kinderen en kleinkinderen, maar over die omstandigheden later meer. Daan had een hele mooie tekening ingekleurd en ik ben behoorlijk in de bloemetjes gezet, heb een prachtverzameling aan kaartjes gekregen en een lekker luchtje ook nog! 

De meute bleef eten, daar had ik niet veel werk aan want we hadden iets besteld, maar ik had wel het toetje gemaakt: limoncello tiramisu. En dat ging er in als ketellapper J Het recept had ik van Heidie gekregen en zij had het weer van 24Kitchen. De beschrijving en de video komen niet helemaal overeen want in de video wordt ook nog limoensap gebruikt en dat vind ik in de beschrijving niet terug. Dus ik heb maar wat gegokt en van één limoentje het sap bij de vulling gedaan.

Gisteren, op mijn “echte” verjaardag, heb ik gewoon opgepast en ‘s avonds zijn Rob en ik uit eten geweest bij Brasserie d’Oude Veiling. Een vertrouwd adres, maar eerlijk gezegd hebben we er wel eens lekkerder gegeten. Niet slecht hoor, maar ook niet super, beetje jammer. Bovendien was het nogal stil en waren ze erg vlot met serveren dus om acht uur waren we al weer thuis. De kok ook denk ik, hahaha! Nou ja, volgende keer beter. We hebben nog even lekker op de bank gehangen en toen was de verjaardag weer over. Óp naar volgend jaar!

Update:
Gisterenmiddag ook nog een paar kaarten ontvangen:

Surinaamse bami

Gisteren hebben we dit gegeten, weer een recept dat ik op Pinterest gevonden had. Je vindt daar verschillende varianten, ik heb het een heel klein beetje gemixt. Het recept van “Francesca kookt” heb ik aangevuld met stukjes  rode paprika en ik heb er een gebakken eitje en satésaus bij geserveerd. 

De bami wordt met spaghetti gemaakt, dat is dus geen vergissing J  

Surinaamse bami

ingrediënten

– 500gr spaghetti

– 3 kleine, vierkante Maggiblokjes (te koop bij supermarkt en toko)

– 1 ui

- ½ rode paprika (niet volgens recept)

– 2 teentjes knoflook

– 300gr kippendijenfilet

– 4 takjes verse selderij

– zonnebloemolie

– ½ tl zwarte peper

– ½ tl 5 spices poeder

– 1 stukje verse gember van 2 cm (heb ik geraspt, stond niet in het recept)

– 1 volle tl tomatenpuree

– 5 el zoute ketjap (sojasaus)

– 2 el zoete ketjap

bereiding

Kook de spaghetti beetgaar in een ruime pan met kokend water en 2 Maggiblokjes.

In de tussentijd hak je de knoflook en ui helemaal fijn en snijd je de kippendijenfilet in stukjes. Haal de blaadjes selderij van de takjes af en hak deze grof. Giet de spaghetti af in een vergiet en schep terug in de pan. Schenk er een halve eetlepel zonnebloemolie en 1 eetlepel zoute en zoetje ketjap over en meng dit goed door de spaghetti zodat alle sliertjes goed bedekt zijn.

Pak een grote wok en verhit deze. Schenk er 1 eetlepel zonnebloemolie in en fruit daarin de ui en knoflook een minuut. Voeg 1 Maggi blokje, zwarte peper, 5 spices poeder, gember en een klein scheutje water toe en bak dit geheel nog een minuut of 2. Schep daarna de stukjes kip erbij en bak op medium/hoog vuur totdat de kip aan de buitenkant een bruin laagje heeft en van binnen gaar is. Op het laatst bak je de tomatenpuree nog een minuut mee. Zet het vuur laag en schenk er 4 eetlepels zoute en 1 eetlepel zoete ketjap bij en schep vervolgens de spaghetti erdoor. Doe dit rustig met 2 lepels en zorg ervoor dat alles goed vermengd raakt. Warm even door en proef of het goed op smaak is. Zo niet, dan voeg je nog wat extra zoute en/of zoete ketjap toe. Op het laatst schep je de grof gehakte selderij erdoor.

Zelf heb ik een halve rode paprika met de uitjes meegebakken, en er nog een gebakken eitje en satésaus bij geserveerd.

Eet smakelijk!

keukenprins Daan

Gisteren was weer een oppasdagje, en omdat het niet zulk mooi weer zou worden had ik bedacht dat ik dan met Daan wel pepernootjes (eigenlijk kruidnootjes) kon gaan maken. Ik had de avond ervoor het deeg al gemaakt, dus ik hoefde het alleen nog maar uit te rollen. We hebben samen stukjes van de rolletjes gesneden, er balletjes van gedraaid en die op de bakplaat een beetje plat gedrukt. En natuurlijk even geproefd van het deeg J Kwartiertje in de oven en hoppa, lekkere kruidnootjes. 
’s Middags heeft Daan er al eentje uitgedeeld aan papa, mama, opa en oma, en ’s avonds moest de deksel er op anders zou het doosje zo leeg zijn. J

Dat Daan later een keukenprins wordt kan haast niet anders als je hem zo ziet in zijn eigen Ikea-keukentje. Lekker bezig met pannetjes groenten en de miniboodschapjes van de Vomar, die  hij van zijn oudtante gekregen heeft.

Koekjes bakken 2.0 ;)

En Emma? Die vond het weer reuze gezellig allemaal <3 span="">

jarige zus

Ik heb drie zussen en een broer, wat een weelde hè ;) . Zelf ben ik de middelste en met de zus boven me scheel ik vijf jaar en twaalf dagen. 

Afgelopen woensdag was die zus jarig, 70 werd ze. Vandaag viert ze het, met een buffet. Deze kaart heb ik voor haar gemaakt, weer naar een idee van Pinterest. J De originele kaart heeft ze al gekregen maar ik heb er een “kopie” van gemaakt om het cadeautje in te doen en dat krijgt ze vandaag.

Je ziet bijna het verschil niet, maar het tweede kaartje, met pocket voor geld (of cadeaupas), is dus een foto van het origineel en ook een stukje kleiner, 10x10cm. Twee voor de prijs van één zullen we maar zeggen, hahaha. 

meisje

Deze jeugdfoto van mezelf heb ik al vaker gebruikt om iets mee te fröbelen. Dit keer heb ik ‘m gebruikt voor een mixed media/art journaling uitdaging die Ellie of Ans elke maand op het forum zetten. De opdracht, van Ellie dit keer, was eigenlijk: 'teken of stempel een meisje of gezichtje', daar heb ik me dus niet helemaal aan gehouden, maar goed, het is geen wedstrijd.
De eerste poging is in de prullenbak beland maar deze tweede vond ik wel geslaagd. Hij is weer op een correspondentiekaart van de HEMA gemaakt. Ik heb de foto daar op geprint en hem toen bewerkt met acrylverf (meest Xenos) in goud, metallic en ‘gewoon’. Er zit zelfs nog een laagje lichtroze met glitter onder. Verder gebruikt: paletmes, tissues, babydoekjes, dop van een lijmstift (mee gestempeld, halve rondjes rechts) en een sjabloon. De rand is aangezet met zwarte distress ink van Ranger.

Hier kun je goed zien dat de verf die ik bij het sjabloon gebruikt heb er dik op ligt, zo krijg je wat meer structuur.

who’s that girl? – mini

Voor mijn zus, die vandaag 70 geworden is, heb ik een mini tag-zigzag-albumpje gemaakt met een paar oude foto’s en wat spreuken. Op de tag aan de binnenkant van de omslag staat wat ‘hidden journaling’, verborgen dus. Tja, sorry lieve lezers, maar sommige dingen houden we in de familie. :) 

De inspiratie voor een dergelijk boekje vond ik weer op Pinterest, klik!, en volgens mij heeft Tiets Wolfard ook wel eens iets dergelijks gemaakt. Daar blijft dan toch wel iets van hangen... J Voor de indeling van de pagina’s heb ik als uitgangspunt een aantal keren sketches gebruikt van het forum van De Scraptuin. Als uitgangspunt hè, want het pakte toch vaak weer anders uit, hahaha! Het papier is van Marianne Design, een Pretty Papers bloc, ‘Sweet Romance’.

Zondag viert mijn zus haar verjaardag dus dan krijgt ze het boekje pas. Ik ben benieuwd naar haar reactie :’) en ondertussen ga ik er maar van uit dat ze hier niet kijkt… 

slagroomtruffels

Ik verzamel veel, héél veel plaatjes op Pinterest. Misschien wel tè veel, want op het laatst weet je niet eens meer wat je opgeslagen hebt, hahaha. Maar deze was ik niet vergeten hoor, een recept voor slagroomtruffels! We hebben ze uitgeprobeerd en ik kan ze van harte aanbevelen. Het recept staat op het blog van “Eef Kookt Zo” maar daar vermeldt ze dat zij het via een foodblogswap gevonden heeft op het blog van Tessa van “Patesserie”. Hoe dan ook, hier is het recept van deze overheerlijke truffels:

SLAGROOMTRUFFELS

Het recept voor slagroomtruffels:

Voorbereiding: 10 minuten | Bereiding: 20 minuten | Totale tijd: 30 minuten (+ 30-45 minuten invriezen) (+ wachttijd om slagroom af te laten koelen)

Hoeveelheid: ca. 25 stuks (afhankelijk van grootte, ik had er ruim dertig)

Wat heb je nodig voor slagroomtruffels (ingrediënten):

250 gram roomboter (ongezouten en op kamertemperatuur)

200 gram chocolade (puur of melk)

200 gram poedersuiker

150 gram slagroom

50 gram cacaopoeder

1 vanillestokje

Hoe maak je slagroomtruffels:

We beginnen met het maken van de vulling. Hiervoor doe je de slagroom in een steelpannetje samen met de poedersuiker. Schraap met een scherp mesje de merg uit het vanillestokje en doe dit ook in het steelpannetje.

Verwarm de slagroom tot de suiker is opgelost. Zet het vuur uit en laat het mengsel afkoelen tot kamertemperatuur.  (Daarna gezeefd want ik had iets te hard geschraapt: vezeltjes in de room…)

Neem een bakplaat welke in de vriezer past en bedek deze met een velletje bakpapier. (Klein dienblaadje en braadslee.)

Klop de boter luchtig en giet hier beetje bij beetje het (afgekoelde) slagroommengsel bij en klop dit tot een luchtig mengsel. Het lijkt even alsof het gaat schiften, maar blijf doorkloppen tot je een luchtig mengsel hebt – het kan niet misgaan.

Spuit met een spuitzak mooie truffels op de bakplaat met bakpapier (met dit mengsel kun je ongeveer 20-25 truffels spuiten) en zet de bakplaat met de truffels vervolgens in de vriezer voor ongeveer 30-45 minuten. (Past net in een disposable spuitzak, had de punt er af geknipt en geen spuitmondje gebruikt. Ik had ruim dertig truffels!)

Ondertussen smelt je de chocolade au bain marie en doe je dit in een diep kommetje. Verdeel de cacaopoeder over een diep bord. (Voorzichtig in de magnetron gesmolten!)

Haal de slagroomtruffels uit de vriezer en haal ze één voor één door de vloeibare chocolade en rol ze daarna door de cacao. Het makkelijkste is om 2 vorken te gebruiken. Een vork om de truffels door de chocolade te halen en 1 vork om ze voorzichtig door de cacao te rollen. (Chocolade ruim genoeg voor halve hoeveelheid, denk dat ik het niet gered had als ik ze allemaal had willen maken.)

Laat de truffels even liggen in de cacao voor je ze op een bord legt. Door de kou van de truffels stolt de chocolade snel waardoor je na enkele minuten makkelijk(er) kunt verplaatsen. Doe je dit direct dan wordt het een grote smeerboel 😉 . (Wordt evengoed wel een bende hoor ;) )

Bewaar de slagroomtruffels in de koelkast en eet smakelijk! (De helft direct gemaakt, de rest van de gespoten vullingen ligt in de vriezer in een zakje te wachten op een volgende keer).

gerecht van collega Frans

Zoals jullie weten heb ik ruim twee jaar geleden bij mijn afscheid een map met recepten van mijn collega’s gekregen. De meeste recepten heb ik gemaakt, maar een paar nog niet, het lag even stil.
Rob is op het moment in Marokko, hij doet een rondreis met onze zoon. Ik had bedacht dat ik dan eens helemaal in mijn eentje nog een paar gerechten zou uitproberen. Dat deed ik vroeger wel vaker, als Rob late dienst had. En als het dan beviel dan maakte ik het voor ons samen gewoon nog een keer. Ik heb het recept, door collega Frans op rijm gemaakt, niet helemaal gevolgd, maar het zal niet veel afwijken van het snelkookpangerecht dat in de map stond.

Het is een gerecht met vetspek, ui, witte bonen, salami, knoflook en verschillende kruiden. Best stevig dus maar daar is het weer nu ook wel naar. Met een broodje erbij en eventueel een groene salade is het smikkelen geblazen.

En omdat Sinterklaas bijna in het land is en Frans ook zo mooi aan het rijmen is geweest… :

Lieve Frans,

Met enig’ schroom moet ik bekennen:

Het sprak me eerst niet zo erg aan.

Het is een eeuwigheid geleden

da’k vétspek in mijn pan “he’ daan”.

Geef mij maar van die mag’re reepjes,

met boontjes smaken die me zeer.

Maar goed, ik nam me voor te maken

élk Stadsbeheer-gerecht een keer.

Omdat het nu begint te vriezen

is stevig voedsel weer in zwang.

Dus hup de keuken in met Faber,

het duurde immers al zo lang!

De spekjes  waren zo gebakken

in onze nieuwe hapjespan.

(Tja, ook de snelkookpan ontbreekt me,

die schaf ik liever ook niet an)

De uitjes waren no problemo,

de kruiden had ik in de la.

Ik  had zelfs karwij-anijs-zaadjes,

vond witte bonen bij Deka!

De rest was ook zo bij elkander

en in de hapjespan gemikt.

Nog even pruttelen tezamen

en toen dus op mijn bord die zwik ;)

Ik kan je eerlijk nu vertellen:

Het heeft me heel erg goed gesmaakt.

Best kans dat ik het, als Rob terug is

voor hem ook nog een keertje maak!

Lieve Frans bedankt voor dit lekkere herfst/wintergerecht.

halloweenswap

Er was op het forum door Mazina een swap georganiseerd met een Halloween-of-herfst thema. Met het halloweenfeest op zich heb ik niet zo veel maar de knutsels die je af en toe voorbij ziet komen zijn toch wel jummie hoor, hahaha, daarvan gaat het bij mij toch wel kriebelen. Dus ik heb meegedaan met die swap en een aantal boxkaartjes gemaakt.  In eerste instantie zou het groepje niet zo groot zijn, ik zou maar drie kaartjes hoeven versturen. Voor de zekerheid heb ik een extra kaartje gemaakt, je weet maar nooit... en dus foto’s gemaakt. Uiteindelijk had ik er vijf nodig maar de vijfde heb ik niet meer op de foto gezet. Geloof me, hij was net zo leuk, hahaha  ;P

Op Pinterest had ik voorbeelden gezien hoe je op een andere manier de uiltjespons kunt gebruiken, dat heb ik aardig afgekeken. Het spookje, de grafsteen (RIP), Dracula en de tovenaar zijn allemaal met die pons van Stampin’ Up gemaakt. En verder heb ik nog wat stansjes gebruikt, een rondjes- en blaadjespons voor de pompoen, plastic spinnetjes enz.

Het is een beetje lastig fotograferen met zo’n boxkaartje, ik hoop dat jullie het een beetje kunnen zien zo.

Het doosje is maar 5x5cm. Je kunt het plat opvouwen en dan is het door de uitstekende delen ongeveer 12x12cm, dus het kan gewoon in een envelop verstuurd worden.

Bij een swap krijg je natuurlijk ook kaartjes terug. Deze kreeg ik:

Dank jullie wel meiden, het was weer een leuke swap met leuke kaartjes!

familieweekend 2019

Afgelopen weekend waren we met de hele familie in Schoorl, in hetzelfde huis waar we vorig jaar waren want dat was erg goed bevallen en Schoorl en omgeving zijn zo mooi! Bovendien is het niet al te lang rijden en dat is ook mooi meegenomen natuurlijk. Mijn jongste zusje Sylvia en haar man Manuel waren aan de beurt om alles te regelen dit jaar.

Het weer was lang niet zo slecht als voorspeld, we konden nog lekker naar buiten!

Vrijdag: de kamerindeling was aangegeven met door mijn jongste zusje Syl geknutselde labels met letterkraaltjes. Ze vindt zichzelf niet zo creatief, nou, dat valt wel mee dacht ik zo J We sjouwden de vrachtlading bagage naar binnen en maakten de bedden op. 

Emma zou bij ons op de kamer slapen, en dat heeft ze goed gedaan hoor. Verder vermaakten we ons ’s middags en ‘s avonds weer met bijkletsen, koffie met lekkers en het eten van heel veel gerechten die we allemaal meegebracht hadden. Een greep hieruit: zalmsalade, aardappel-preisoep, lekker gevulde wraps, hartige taart, mosselen, kip piripiri, carrotcake, , pavlova, appel-, monchou- en kwarktaart. Nou ja, zo veel dat niet eens alles uit de koelkast kwam… Best een béétje overdadig maar dat is ook een beetje de gimmick van het familieweekend, hahaha. Ieder jaar kijken we weer of het nóg erger kan. ;P

Zaterdag: Er was voor een lekker ontbijt gezorgd en iedereen kon een beetje zijn eigen gang gaan. Ik had voor de knutselnichtjes een pakketje samengesteld om sieraden te maken zoals dit klik!, daar zijn we mee bezig geweest. 

Lekker kliederen met alcohol ink, een laagje utee aanbrengen m.b.v. de heattool, altijd weer spannend! Later in de middag deden we “Levend Bingo”. Dat was dikke pret maar vooral ook een hoop herrie. Op dat moment moest Emma net de fles dus ik ben maar even apart gaan zitten met haar. Daan klampte zich aan zijn mama vast, die wist waarschijnlijk ook niet wat hem overkwam, maar hij sloeg zich er dapper doorheen. J

Er waren prijsjes voor iedereen, echt leuk gedaan hoor, dikke pluim!

’s Avonds hebben we net als de laatste jaren, weer gegourmet, en zijn de toetjes (o.a. chocolademousse en een tiramisuvariant met grand marnier) uit de koel- en vrieskast soldaat gemaakt. Erg jummie weer allemaal!

Zondag: ‘s ochtends heeft schoonzus Carla pancakes gebakken als extra ontbijtgerecht. Die gingen er wel in, kijk Daan maar smullen. 

Tussen de middag was er nog genoeg in de koelkast voor de lunch. Wie nog wilde wandelen ging wandelen. Zoals ik al zei: het weer was beter dan voorspeld. Wij zijn na de lunch op ons gemak gaan inpakken. En zo was het weekend alweer voorbij. Time flies when you’re having fun… 

Volgend jaar zouden we graag weer in hetzelfde huis willen, maar helaas stopt Rebosch er eind van dit jaar mee. Dus het is nog een verrassing waar we dan terechtkomen. 

lang doorgeefrondje

Het scheelt nog wel eens van keer tot keer, hoe veel mensen er meedoen aan de doorgeeflayout die Ria organiseert bij De Scraptuin. Dit keer was het lijstje wat langer en duurde het dus ook even voor ik mijn layout op mijn blog kon laten zien. Vooral omdat ik helemaal vooraan in de rij zat. Oooo, daar zijn mijn scrapzenuwen maar net tegen bestand hoor, pfff, geduld, wat is dat… ? ;)

Maar hier is-t-ie dan J En wat was het weer leuk om te zien hoe de layout verandert van voorbeeld tot en met de laatste deelnemer. Ria, reuze bedankt weer voor de organisatie!

Start en einde zien jullie hier onder. Je kunt weer op de foto klikken voor een groter plaatje.

speciale maand

Ik heb het hier al even aangestipt, het is oktober en dat is o.a. borstkankermaand. Jaren geleden heb ik van mijn dochter een Pink Ribbon tashanger  gekregen. Ik heb ook dit speldje, al moet ik eerlijk bekennen dat ik niet meer zeker weet hoe ik daar nou aan gekomen ben. De tashanger heeft aan mijn werktas gehangen maar nu heb ik hem op een wat minder opvallende plek, aan een etui, en die heb ik ín mijn tas. Maar dat speldje, dat komt elk jaar weer tevoorschijn en dat draag ik de hele maand oktober op mijn shirtje. Gewoon omdat iedereen, ook ik, op de een of andere manier wel met borstkanker te maken heeft (gehad). Dat ik daarbij zelf de dans (nog)ontsprongen ben is een kwestie van geluk, dat is iets waar ik regelmatig bij stil sta.