jarig

Sinds corona uitbrak vieren veel mensen geen uitgebreide verjaardagen meer. Wij ook niet, we hielden het al een paar jaar bij ons eigen ‘hussie’.
Dit jaar had ik in een overmoedige bui besloten het wel weer eens wat groter te vieren. Ook onze broers, zussen, vriend(inn)en en buren had ik gevraagd.
Een paar dagen van te voren kreeg ik wel even de zenuwen: ‘Hebben we alles in huis?’. ‘Zijn we niemand vergeten?’. ‘Kunnen we iedereen kwijt?”. ‘Wie blijven er eten?’. En ik had ook nog gezegd dat het van 11:00 tot 23:00 uur (of later) was, ‘Kijk maar wanneer je kunt’. Lekker duidelijk Kit!🙈

Maar het ging goed. De visite loste elkaar een beetje af en na een uurtje pauze ’s avonds en nog wat burenvisite zat het er op. Ik ben enorm verwend met lieve kaartjes, mooie tekeningen, bloemen, (amaryllis)bollen, sfeerlichtjes, lekkers voor de inwendige en de uitwendige mens en het allerbelangrijkste: het gezellige gezelschap van al die lieve mensen om me heen. Dat wordt lang nagenieten!