boekenleggers

We zijn weer aan de knutsel geweest. Afgelopen week mocht ik Emma een keer naar bed brengen en na het voorlezen legde ze een knuffel tussen de pagina’s als boekenlegger. Dat leek me niet zo handig dus ik stelde voor om de volgende keer boekenleggers te knutselen. Nou heb ik wel eens eerder boekenleggers met Daan en Emma gemaakt, maar die dingen verdwijnen natuurlijk, en ze hebben meer boeken dan boekenleggers, ze zullen misschien nog wel ergens tussen zitten of zo. Ik had in ieder geval vrijdag de knutseltas weer mee.
Van stevig aquarelpapier had ik stroken van 5cm breed gesneden en die hebben ze met sjablonen en distress oxide versierd. Ze zijn al best handig met die inkt en de blending brushes. Hoekjes afronden met de corner chomper ging ze met een beetje hulp ook wel goed af. Omdat de inkt misschien nog een beetje afgeeft heb ik er boeklon op geplakt. Emma wilde er wel een touwtje aan maar Daan hoefde dat niet, die had er denk ik alweer genoeg van😉. Maar het resultaat mag er zijn dacht ik zo. Laat de Kinderboekenweek maar komen!

De 10 van Conny II, #1

Whoohoo, we zijn begonnen! Hier is mijn eerste collage van de tweede reeks 'de 10 van Conny'! De prompts voor deze week zijn groen – tegelvloer – kappen – dier. Ga er maar aan staan, hahaha. Vooral met 'kappen' heb ik nogal geworsteld, pffff, wie heeft dat bedacht? 😜 Ik kwam op drie betekenissen: omhakken, je haar (laten) doen en stoppen/ophouden. Ik kon hiervoor niks in mijn oude tijdschriften vinden, dus ik had een bijl, kammen, een kapster en een stopteken/hand opgezocht op de laptop.😂
Ik vond een groen portret in de oude Happinez, in tuintijdschriften een paar plantjes en in het blad van het WWF had ik keuze genoeg uit verschillende dieren. Voor de tegelvloer heb ik een plaatje van een gevlochten lectuurmand gebruikt, soms moet je het ruim zien, nietwaar? En toen werd het puzzelen, wat moet waar en welk plaatje voor ‘kappen’ doe ik? Het werd uiteindelijk stoppen/ophouden, de hand dus. Met nog wat snippertjes papier, bewerkte verstevigingsrondjes en een roze bloem erbij was ik er uiteindelijk wel uit. Ik vond het een pittige uitdaging maar ik heb er weer met zó veel plezier aan gezeten, óp naar #2!

Wil je weten wat de anderen gemaakt hebben, klik dan op hun namen:
Conny,  Elizabeth,  Josephine, Janny,  Hannie,  Irene,  Frederika, Gonda, Toos, Bertie, Simonne. 
Op Conny’s blog kunnen jullie ook de creaties van Ipie, Ingunn en Anne-Pernille zien, zij hebben zelf geen blog. 

short ribs

Onze neef werkt bij een groothandel en daar haalt hij ook wel eens een deel van zijn boodschappen vandaan. We raken wel eens in gesprek over koken en wat we nu weer voor lekkers gemaakt hebben, en een poosje geleden had hij het over short ribs (rundvlees). Daar was hij erg enthousiast over. Ik kende het niet maar het leek me wel wat 😉 Toen Rob bij hem langs was geweest om hem met wat zaken te helpen kreeg hij een pakketje mee: “Kitty weet wat het is…” was de boodschap. Wow, bijna twee kilo shortribs, gemarineerd, sous vide gegaard, vacuüm verpakt en bevroren. We hebben het eerst maar even bevroren gelaten, in de vriezer, want voor twee personen is het nogal aan de vorstelijke kant. Daar moesten we even over nadenken. We zijn wel vleesliefhebbers maar dit was toch wel veel. 😲
Nu wilden we het toch een keer gaan eten natuurlijk, dus afgelopen zondag hebben we met z’n tweeën de helft opgemaakt, met frietjes en een maïskolf erbij. Het was erg lekker maar evengoed nog een beste maaltijd, poeh! Ik was wel benieuwd hoeveel gram vlees het zou zijn dus ik heb de botten na afloop gewogen😂, ruim 500 gram vlees was het, we hadden ieder één bot. 🙈 De rest, een iets dunner stuk, ligt nog in de koelkast, dat gaan we van de week ook nog eten want opnieuw invriezen leek me niet zo’n goed idee. Na de pulled beef van de zaterdag ervoor en deze twee keer shortribs lijkt het me het beste om de rest van de week maar vega te gaan… 😉

broodje pulled beef

Deze is simpel hoor, en snel klaar ook. Ik had nog een gebraden sukadelapje in de vriezer liggen en daar heb ik deze zaterdagse maaltijd omheen bedacht. Het vlees heb ik met twee vorken uit elkaar getrokken en met een scheut Jack Daniels Barbecuesaus in een pannetje verwarmd. Op een Italiaanse bol legde ik wat julienne gesneden courgette en daarop het vlees. Erbij heb ik aardappelsalade gemaakt (aardappel, appel, augurk, ui, mayonaise, augurkennat, peper en wat groene kruiden) en wat rauwkostsalade (komkommer, tomaat, paprika, courgette, olijfolie, wijnazijn, groene kruiden en een olijf). We hebben lekker op de bank zitten smikkelen met z’n tweetjes 😊

Dat julienne snijden doe ik trouwens niet met de hand hoor. Ik heb een bak waar verschillende onderdelen bij zitten waarmee je plakjes en reepjes kunt snijden in verschillende diktes. Heel handig en ik schat al meer dan 30 jaar in gebruik.

puin ruimen

Ik werd aangestoken (of geïnspireerd 😉) door Elizabeth, die een stukje over opruimen op haar blog schreef. En het is nodig, dat opruimen, heel hard nodig, want het is echt heel erg op mijn zolderkamer. 🙈Ik heb het al eens eerder rampgebied genoemd en dat is niet overdreven. Hoe vaak ik me al niet voorgenomen heb om er nou eindelijk eens een nette, geordende kamer van te maken, het is niet te tellen. Ik kan zó vaak iets niet vinden omdat het gewoon ergens onder de zooi begraven ligt... Als ik de bende zag zakte de moed me in de schoenen, maar nu heb ik toch echt een begin gemaakt.
Ik ga niet achter elkaar door, ik probeer er elke dag wat tijd aan te besteden. Zo moet het ook lukken. Vaak komt het neer op verplaatsen, maar dan ligt het tenminste weer zo ongeveer waar het hoort. Tussendoor ben ik ook nog aan de fröbel, want de ideeën borrelen wel op als er van alles door je handen gaat.😏

Ik ben nu zo ver dat ik op mijn witte tafel mijn hele snijmat weer kan zien, hoera!
Als alles straks weer zo’n beetje op de goede plek ligt volgt het echte zware werk: wegdoen! Als ik Marie Kondo moet geloven doe ik het in de verkeerde volgorde, maar ik denk dat het voor mij beter werkt als ik wat geen plezier geeft (iets met “does it spark joy” 😉) pas na het sorteren weg doe. Op zich maakt het niet uit natuurlijk, als het maar gebeurt. Jullie horen het als ik mijn einddoel gehaald heb. 😜

PS: Van de weeromstuit ben ik ook maar gelijk in de keuken begonnen, de kastjes kunnen ook wel een witte tornado gebruiken en er kan wel wat spul weg ook denk ik. Stapje voor stapje…

welke keuken...

Bettie schreef een poosje geleden een aantal blogjes over Italië. En ze ging daar nog even mee door 😊 toen ze over een bezoekje aan de Albert Cuyp - en het lekkers dat ze daar zag - schreef. Ik reageerde dat de Italiaanse keuken bij mij zeker in de Top 3 staat. Maar toen ik ging bedenken welke keukens er dan nog meer in stonden kwam ik toch tot de ontdekking dat ik aan een Top 3 niet genoeg heb. Als ik door mijn bewaarde recepten blader zijn er heel wat ‘blijvertjes’ met een mediterrane oorsprong, maar ook de Nederlandse, Surinaamse en Indonesische keuken zijn goed vertegenwoordigd. En nou ben ik toch best benieuwd: wat eet jij het liefst?

NB: Het plaatje heb ik geleend van Theo Broeren

jarige dochter

Gisteren was Laura jarig. Vrijdagavond was ze al met Jeroen naar de bios geweest, altijd een leuk cadeau, en hij had zaterdag ook nog bloemen voor haar. Van Daan, Emma en Sofie kreeg ze lekkere chocolade, lekkere koekjes, een mooi kleurboek en zelf geknutselde kaarten. Wat een verwennerij! Helaas was Sofie niet lekker, ze had ’s nachts al gespuugd en deed dat ’s middags nog eens dunnetjes over. Na een voorzichtig beginnetje met een biscuitje knapte ze toch weer een beetje op en ’s avonds zat ze al weer aan de knakworst. Ik hoorde vanmorgen dat het weer goed gaat met haar, wat gaat dat toch snel met die kleintjes.

’s Middags kwam de familie en wie wilde kon blijven eten. Laura had samen met Emma een citroen-cheesecake gemaakt, en er was nog meer taart. Van die cheesecake moet ik het recept nog een keer vragen, die was heerlijk! We hebben weer gezellig gezeten en gekletst en ’s avonds stonden er allemaal lekkere gerechten op tafel: kip tikka, falafel, salade, hummusdip, tzatziki, pita, naan... En natuurlijk waren er broodjes knakworst voor de kinderen, altijd weer een hit! Met een ijsje toe ging niemand met honger naar huis, hahaha, maar daar waren we toch al niet bang voor hoor. Het was weer een hele gezellige middag.

Lieve dochter, nogmaals van harte gefeliciteerd!

PS: Ik heb maar eens opgezocht hoe je dat nou schrijft, hummus, humus, hoemoes, houmous… Volgens het Groene Boekje is het hummus. Humus bestaat ook maar is niet eetbaar, dat is teelaarde. (O ja! Dat heb ik nog eens bij biologie geleerd😂.) Nou ja, als we maar begrijpen wat bedoeld wordt. 😉

layered hummus dip

Dit recept (foto van internet) heb ik met Pasen gemaakt, alweer een poosje geleden dus. Ik vond het op Facebook klik en het was blijkbaar in de smaak gevallen, want onze schoondochter vroeg al eens om het recept. Voor de verjaardag van onze dochter ga ik het binnenkort ook weer maken.    
Omdat het in het Engels was en 500 gr hummus me bijvoorbeeld een beetje veel leek, heb ik de hoeveelheden wat aangepast:

1 of 2 bakjes hummus naturel op een schaal/bord uitsmeren en daarop:
1 flinke eetlepel rode ui, fijngesnipperd
10/12 kerstomaatjes in kleine stukjes of grotere tomaten in blokjes, maar dan zonder pitjes/vocht
½ komkommer zonder pitjes, in kleine blokjes
10/15 (kalamata) olijven, in dunne plakjes
half bakje granaatappelpitjes
half bosje peterselie, fijngesneden
citroenrasp van ½ citroen
Extra vierge olijfolie erover druppelen en serveren met in de oven knapperig gebakken pita puntjes (pitabroodjes eerst in puntjes snijden en dan bakken).

Kan ook met bijvoorbeeld crackers, toast, naan of een stokbroodje.
Hoeveelheden zijn variabel, al naar gelang je smaak.

De pitapuntjes vond ik zelf trouwens niet knapperig genoeg, die heb ik iets te kort in de oven gehad denk ik. Misschien is het ook een idee om ze in te smeren met een beetje gesmolten boter voor ze in de oven gaan.

Eet smakelijk!

achterstand blogrondjes en nieuwe “10 van Conny”

Door dat weekje vakantie liep ik wat achterstand op met de blogrondjes. Niet alles gaat nu eenmaal even handig op de iPad, dus ik moest een beetje inhalen en wat reacties hier en daar achterlaten.

Al inhalend en bijlezend zag ik bij Conny dat er al een lijst klaar staat voor de volgende “10 van Conny” die zij weer organiseert. Fijn, want zo kunnen we alvast de hersens laten kraken over onze uitwerkingen. En wat ook fijn is: er zijn meer deelnemers! Bijnabuuf Bettie heeft zich ook aangemeld zag ik en ik las nog wat namen van dames die ik nog niet ken. Leuk, ik ben benieuwd wat iedereen er weer van gaat maken! Op 25 september kunnen we de eerste collage laten zien. Ik heb er weer zin in!

van Mieke 😊

Eind augustus blogde Mieke haar duizendste blogje. klik! Ze is net als ik ongeveer 15 jaar geleden begonnen. We kenden elkaar toen nog niet, dat kwam veel later pas, we volgen pas sinds een paar jaar elkaars blog.

Mieke was met dit jubileum wel in voor een klein feestje 😊. Haar kaartenrek was een beetje leeg en wie haar een kaart zou sturen kreeg een kaartje terug. Ik stuurde een kaartje en heb van haar dit leuke kaartje terugontvangen. In een envelop die ze ook zelf gemaakt heeft, van een pagina uit een Frans tijdschrift. Grappig dat het artikel dat er op staat gaat over een origamitechniek met textiel. Op het kaartje heeft ze een deel van een boekpagina gebruikt waarop haar eigen naam te lezen is, haha, dat was vast geen toeval. Echt heel leuk Mieke, ik ben er blij mee, dank je wel!

Dit is het kaartje dat ik haar gestuurd had. Je hebt soms wel eens van die kaartjes die je een poosje in je voorraad bewaart, niet omdat ze niet geslaagd zijn, maar omdat een kaartje nou eenmaal een beetje moet ‘passen’. En zo kon ik het nu dan versturen, het lag gewoon op haar te wachten. Mieke houdt namelijk wel van gelliprints (achtergrond). Nu hoop ik ook maar dat ze Stampotique leuk vindt, want dit soort stempels is het toch niet helemaal voor iedereen 😂

booze en blomme

Donderdag waren we 49 jaar getrouwd, da’s toch mooi hè! Vinden wij wel hoor! Zoals elk jaar ‘verrasten’ we elkaar ook nu weer. We doen al jaren niet meer echt aan cadeautjes, en proberen vaak net te doen alsof we het vergeten zijn of zo, flauw he😉. Maar hebben wel de traditie om elkaar ‘booze en blomme’ te geven op onze trouwdag. Rob kwam net onder de douche vandaan toen ik al om de hoek van de slaapkamer klaarstond met een lekker flesje en nee, daar heb ik geen foto van gemaakt,😂. Toen ik beneden kwam stond daar een prachtig boeket naast mijn ontbijtbordje. Ik vond al dat Rob er de dag ervoor érg lang over deed om broccoli te halen.
Het regende felicitaties op de familieapp en we kregen ook een kaart van een van mijn zussen, echt weer lief.

Aan het eind van de ochtend werd er nóg een boeket bezorgd, met een lief kaartje erbij, van kinderen en kleinkinderen. Wat een schatten zijn het toch!

Meestal gaan we een dagje weg maar dat hebben we dit keer even uitgesteld, dat komt later dan nog wel. We zijn wel ’s avonds uit eten geweest, bij d’Oude Veiling, altijd weer heerlijk.
En nu óp naar de gouden 50! 

moet dat nou?

Ik hoor regelmatig dat er om ons heen vaak Engels gesproken wordt. En dan bedoel ik dat je in restaurants en winkels in het Engels wordt aangesproken. Jasper zei al eens dat in Amsterdam Engels steeds meer de voertaal is en dat staat hem toch een beetje tegen. Zelf hadden we er nog niet zo veel van gemerkt, maar jawel hoor, ook op het vakantiepark in Weert zijn ze er door aangestoken. Nou snap ik helemaal dat het gastvrij is als je je gasten in verschillende talen kunt aanspreken of de weg kunt wijzen, maar als je dan het restaurant binnenloopt en je wordt gelijk in het Engels aangesproken, en dat in verschillende informatiefolders en zelfs op de wegwijzers Engels bovenaan staat… Ik vond het eerlijk gezegd behoorlijk irritant.

een weekje vakantie

We waren er even niet. Niks van gemerkt zeker he? 😉 Het is ook zó handig dat je ruim van te voren een paar blogjes klaar kunt zetten. Als je dan maar genoeg te kletsen hebt, dan komt zo’n weekje om zonder dat er een gaatje in je bloggeschiedenis valt.

Ik ga hier niet van minuut tot minuut verslag doen hoor, en het is geloof ik ook niet helemaal in chronologische volgorde, maar we hebben het heerlijk gehad. Het weer werkte reuze mee, dat is al een enorm pluspunt natuurlijk. En ondanks dat ik helemaal niet zo’n vakantievierder ben, was ik zomaar eens dágen achter elkaar helemaal oké, dat helpt ook.
We zaten een weekje in Weert, in een huisje op Weerterbergen, van maandag tot maandag. Het was de laatste week van de schoolvakanties, na deze week moest ook regio noord er weer aan geloven. Het huisje was op zich goed, alleen wat somber en verouderd. Maar daar merk je niks van als je buiten bent. 😊 Alle voorzieningen op het park (we hebben nog niet van de helft gebruik gemaakt geloof ik) waren ook heel best. Je kon er heerlijk lunchen en dineren. Alleen de reuring had wat minder gemogen. Als je op het terras zat te lunchen werd op het podium ernaast wel weer een kinderbingo georganiseerd of zoiets. En er was ook een keer een optreden ’s avonds van een of andere volkszanger die in de Bacardi lemon wilde zwemmen. Moet -ie zelf weten natuurlijk, ik houd hem niet tegen, maar ik hoef het ook niet te horen...

We hebben een paar leuke fietstochtjes gemaakt. De langste was - per ongeluk - iets meer dan 46km, en dat is heel wat voor mijn doen. Halverwege deden we een high tea in een theetuin. Die zat goed verstopt dus we waren een paar keer verkeerd gereden, vandaar 46km... Maar uiteindelijk hebben we het natuurlijk toch gevonden en dan smaakt alles ook eens zo goed. We hebben er gezellig gezeten en hebben nog een potje honing en een potje jam gekocht.

Verder zijn we naar Weert geweest waar we Museum W bezochten. Het museum zit in het voormalige stadhuis en is prachtig verbouwd. De entrée alleen al (aan de zijkant, niet op de foto te zien) was de moeite waard en de vrijwilligers (zó belangrijk!) konden veel vertellen over wat er allemaal te zien was. Dan kijk je toch anders naar al het moois. Er was een leuke wisselexpositie van Silvia B. De eigen collectie was ook zeer de moeite waard, veel religieus werk en prachtige altaarstukken (als dat zo heet) dus mocht je nog eens in de buurt komen en monstransen willen zien, dan zou ik er zeker heen gaan. 

Het park was in de buurt van waar mijn jongste zusje en zwager wonen. Eigenlijk hadden we het daarop ook uitgezocht. Nee dat is geen grap, het is echt waar, hahaha. We hadden dan ook met ze afgesproken. Heel luxe werden we ’s middags door ze opgehaald. We hebben hun laatste kluswerken aan het huis bewonderd. Het wordt echt een paleisje hoor, wauw. En kennis gemaakt met poes Moppie, die ik maar steeds Molly wil noemen… ’s Avonds gingen we met z’n vieren uit eten in Nederweert, bij Diverso. Wat een superleuke locatie was dat. We zaten heerlijk buiten, het hele terras was overkapt en er hingen allemaal lichtjes. De gerechten waren allemaal even lekker, we hebben enorm genoten, van de sfeer, het eten en natuurlijk van elkaar.

Op de laatste dag hebben we nog een jong waterhoentje gered. Tenminste, dat hopen we. Op het terras van de buren zat een er een onder de tafel een beetje vreemd te doen. Ik dacht eerst dat hij door een hond gepakt was (ja die waren er ook, luidruchtig en niet altijd aangelijnd…) maar volgens Rob zat hij ergens aan vast. Dus we zijn maar zo vrij geweest om het terras van de buren op te lopen terwijl ze er niet waren en jawel hoor, het arme beest had een haakje van de hengel in zijn bek. Daar heeft waarschijnlijk nog iets van brood of maïs aan gezeten. Grrrr, buurman, berg je rommel dan ook op! Met behulp van een schaartje hebben we het haakje uit zijn tong weten te wurmen, ik denk zonder al te veel schade aan te richten. Hij zwom gewoon weer weg en ik hoop maar dat het goed geneest. We hebben in ieder geval ons best gedaan. 

Zondagavond zijn we weer naar huis gegaan omdat we bang waren dat het op maandag net zo gruwelijk druk op de weg zou zijn als op de heenweg. Gelukkig reed het allemaal lekker vlot door dus voor het donker lag al het vakantiespul weer op z’n plek, en wij ook: op onze eigen bank. 😄
Het was een heerlijk weekje!

PS: al met al is het nog best een heel epistel geworden…
PPS: niet alle foto's van eten zijn bij Diverso gemaakt hoor. 😉

Een paar linkjes:
Diverso 
Weerterbergen 
Museum W 

buitenmensen

Met z’n negenen waren we deze keer voor ‘de doorgeef’ op het forum en ik stond ook nu weer op nummer 5. Op de foto’s staan Jasper en Susan, echte buitenmensen. Als het ook maar even kan zijn ze aan de wandel, aan het fietsen en zo af en toe stappen ze in een kano.

Ik kreeg de te liften lay-out van S@ndra en heb eigenlijk allemaal restjes gebruikt in een blauw-groen kleurenschema. De eerste poging ging goed, ik was best tevreden, tot... ik de stempels erbij pakte, grrrr…! 

Hij belandde nog net niet in de prullenbak! Ik heb hem langs de randjes uitgeknipt, opnieuw opgeplakt en een creatieve oplossing bedacht om nog wat storende foutjes te verstoppen.

Een paar details:

 Om jullie weer een idee te geven van wat er onderweg veranderd is laat ik nog even de eerste en de laatste lay-out zien. De eerste heeft Ria dus op internet gevonden en van daaruit is steeds de gemaakte layout doorgegeven.

hasselback opperdoezers

We hadden nog een paar Opperdoezers over, alleen, het was een beetje krap an voor twee personen. Maar als het wat aan de zuinige kant is zeggen we vaak “dan máken we maar genoeg”. En met een lekker gebakken visje erbij en een salade wás het dat ook eigenlijk wel. Ik had een recept gevonden voor hasselback aardappelen bij Leuke Recepten.nl klik Omdat Opperdoezers nogal bonkig zijn met veel pitten, heb ik ze dit keer wel geschild en gepit, maar het was weer best te smikkelen! Alleen zag het er zoals zo vaak wel een beetje anders uit dan op het plaatje bij het recept 😂